تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (90)

سوره 90 : بلــد

زینت دنیـــا و عقبــی


بنام خدائی که زمین را از کـَفـی آفرید

و آسمــان را از بخــــار !

و از پاره ای گوشت زبانِ گویا کرد!

و از پاره ای پیه چشمِ بینا ساخت !

و از پاره ای خون دلِ دانا کرد !

گناهـکار را به لطف خود آشنا کرد

و جانهای دوستان را از شوق خود شیدا! 

هـرچه کرد به جلال و کبریا کرد،

و از میان مردمان بنده ای جدا کرد،

و نام او را محمّــد مصطفــی(ص) کرد،


او را کانِ کــرم و وفــا

و معـــدن صـــــدق وصفــا

و قاعده جــود وسخــــا و مایـه نـور و ضیاء

و زینت دنیـــا و عقبــی کرد،

و از کرامت و شرافت خود

به شهـرِ گشوده او سوگند یاد کرد

که: لااُقسِمُ ِبهذَاالبَـلَـد وَ اَنتَ حِـلٌ بِهـذَاالـبَـلَـد

سـوگـنـد به شهـر مکــه،

و تو (ای محمد) دست گشاده و گشاینده

و پیــــــروز این شهــری،

و سـوگـنـد به هـر زاینده و زاده و نازاینده،

ما آدمی را در رنج و سختی بر کار آفـریـدیــم.

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

یارب تجلّی تــو، به غیب و شهــــود چیست

جـز جـان و تن نواختـن از هـدیـه هــدی

ورنه به کبـــریای تــو نبــود عیـارسنـج

نه زهــد ابن ‌اَدهــم و نه کفــر بوالعـــلا

یارب به بنده چشـم‌ و دلی ده خـــدای‌ بین

تا عرش و فرش آینــه بینــــد خـــدا نما

یارب به کشــور سخنــم شهــــریار کن

ای خسروان به خاک درت کمترین گـــــدا



موضوع :