تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (90)
سوره 90 : بلــد
زینت دنیـــا و عقبــی
بنام خدائی که زمین را از کـَفـی آفرید
و آسمــان را از بخــــار !
و از پاره ای گوشت زبانِ گویا کرد!
و از پاره ای پیه چشمِ بینا ساخت !
و از پاره ای خون دلِ دانا کرد !
گناهـکار را به لطف خود آشنا کرد
و جانهای دوستان را از شوق خود شیدا!
هـرچه کرد به جلال و کبریا کرد،
و از میان مردمان بنده ای جدا کرد،
و نام او را محمّــد مصطفــی(ص) کرد،
او را کانِ کــرم و وفــا
و معـــدن صـــــدق وصفــا
و قاعده جــود وسخــــا و مایـه نـور و ضیاء
و زینت دنیـــا و عقبــی کرد،
و از کرامت و شرافت خود
به شهـرِ گشوده او سوگند یاد کرد
که: لااُقسِمُ ِبهذَاالبَـلَـد وَ اَنتَ حِـلٌ بِهـذَاالـبَـلَـد
سـوگـنـد به شهـر مکــه،
و تو (ای محمد) دست گشاده و گشاینده
و پیــــــروز این شهــری،
و سـوگـنـد به هـر زاینده و زاده و نازاینده،
ما آدمی را در رنج و سختی بر کار آفـریـدیــم.
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
یارب تجلّی تــو، به غیب و شهــــود چیست
جـز جـان و تن نواختـن از هـدیـه هــدی
ورنه به کبـــریای تــو نبــود عیـارسنـج
نه زهــد ابن اَدهــم و نه کفــر بوالعـــلا
یارب به بنده چشـم و دلی ده خـــدای بین
تا عرش و فرش آینــه بینــــد خـــدا نما
یارب به کشــور سخنــم شهــــریار کن
ای خسروان به خاک درت کمترین گـــــدا
موضوع :