نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (653 ) 

ســوره 5 : انعـــام ( مکّی ـ 165 آیه دارد ـ جزء هفتم ـ صفحه 128 )

  ( قسمــت اوّل )

زبـــانِ کشــف

 ( جزء هفتــم صفحه 128 ـ آیه   1 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَ جَعَلَ  الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ

ثُمَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِرَبِّهِم یَعْدِلُونَ

تفسیر لفظی :

به نام خداوند رحمتگر مهربان

ستایش خدایى را که آسمان ها و زمین را آفرید و تاریکی ها و روشنایى را پدید  آورد

با این همه کسانى که کفر ورزیده ‏اند [غیر او را] با پروردگار خود  برابر مى‏ کنند

تفسیر ادبی و عرفانی :

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

نام پادشاهی است که پشت گرمی به سپـاه و عدد ندارد ،  

نام عزیزی است که از خویش و بیگانه و عدد ، عـــزّت نیابد،

اسم اعظــم است که زمـان و مـدت او را محصور نکند،

نام خـداونـدی است پـاینـده ی بی امد ،

تـاونـده ی بی یار و مدد ،

در ذات احمــد است  و در صفات صمـــد ،

بی شریک و بی مشیر و بی ولد ،  

برتر از هـرچه خرد نشان داد ،

دورتر از هـرچه پنداشت بدان افتاد ،

پاک از هـر اساس که تفکر و بحث نهاد ،

تفکر و بحث به علم و عقل خود در ذات و صفات وی حـــرام

و تصدیقِ قبولِ منقول و تسلیم معانی در دین ، ما را تمــــام ،

این خود زبان علم است به اشارت شریعت ، 

که مزدور آن را مایه ، و بهشت جوانان را سرمایه . 

باز عارفان و خدا شناسان را زبانی دیگر است ، و رمزی دیگر ،

زبانشان زبان کشف ،  و رمزشان رمز محبت  به اشاره حقیقت .   

 زبان علم به روایت است و زبان کشف به عنایت ،

اهل روایت مزدور است و طالب حـور ،

و اهل عنـایت در بحـر عیــان غرقه ی نـور .

چشمی که تو را دید شد از درد معافی

جانی که تو را یافت شد از مرگ مسلّم

خـداونــدا ؛

اگر مزدور را بهشت حظّ است عارف را از دوست آرزوی یک لحظه است ،

اگر مزدور در بند سود و زیان است عارف سوخته به آتش بی دود است ،

اگر مزدور از بیم آتش دوزخ در گداز است عارف سرتاسر همه ناز است .

آن قدر ناز بُوَد ز عشق تو در سر من

تا بر غلطــم ، تـو عاشقی یا دلِ من

یا خیمه زند وصـــــال تو بر درِ من

یا در سرِ کارِ تو شود این سرِ من