نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 650 ) 

ســوره 5 : مـــائـده ( مدنی ـ 120 آیه دارد ـ جزء ششم ـ صفحه 106 )

    ( قسمــت بیست و ششـــــم )

وصــال یـــار

 ( جزء هفتــم صفحه 126 ـ آیه 112 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

إِذْ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ هَلْ یَسْتَطِیعُ رَبُّکَ أَن یُنَزِّلَ عَلَیْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ

قَالَ اتَّقُواْ اللّهَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ

تفسیر لفظی :

و [یاد کن] هنگامى را که حواریون گفتند اى عیسى پسر مریم آیا پروردگارت مى‏ تواند از آسمان

خوانى براى ما فرود آورد [عیسى] گفت اگر ایمان دارید ازخدا پروا دارید

گویند : چون عشق مجنون روی در خرابی نهاد ، پدر وی را گفت : تو را دشمنان بسیارند ، روزی چند غایب شو تا مگر مردم تو را فراموش کنند ! و عشق تو به لیلی لختی کمتر شود ! وی به توصیه ی پدر برفت ، روز سوم برگشت و گفت : ای پدر ؛ معذورم دار که عشق لیلی آرام و قرارم برده ، و همه ی راه ها به ما فرو گرفته ، راهی به اصلاح خود نمی برم ، هرچند و هر جا که روم ، جز به سر کوی لیلی آرام نمی گیرم !

بس که اندر عشق تــــو من گِردِ سر برگشته ام

بی تو ای چشم و چراغم چون چراغی گشته ام

بلکــــــه دیــرا دیــر و زودا زود و بی گاه و به گاه

بر ســر کـویــت ســلامی کـــرده و بگذشتــه ام

وقتی عیسی (ع) دعا کرد و (بنا به خواست حواریون) از خداوند مائده ( غذای آسمانی ) خواست ، خداوند دعای وی را اجابت فرمود و مائده  فرستاد و فرمود : ما نعمت خود را به خورندگان دادیم ، اما ما را دوستانی است که در گرسنگی صبر و بردباری دارند ، و از ما جـــــز مـــــــــا  نخواهند ، و جز به یـــــــاد مــــــــــا نیاسایند ، از مهـــــــر مـــــــــا با خود نپردازند ، و از عشق مـــــــــا با دیگری ننگرند . و این دوستــــــــان ، امت پیامبـر آخــرالــزّمــان باشنــــد.

با تو در فقـر و غـریبی ما چه کـردیـم ازکــرم

تو همان کن ای کریم از خُلق خود با خَلق ما

خواست هرکس برحسب حال او ، و مراد هرکس به اندازه همت او است ، و فـرق بسیار است میان یاران عـیسی  و یاران محـمــد(ص) ،

یاران عـیسی چون گرسنه شدنـد از او خوراکی خواستند ، ولی یاران مصـطـفـی(ص) که چند بار گـرفـتــار گـرسنگی شدند ، برخود همی پیچیدند و صبـــــر کردند و خاطر او را اندوهگـیــن نساختند و رنج خود را بر ناراحتی او برتری دادند!

آن را که وصــال یــار دلبــر باید

از خویشتنش فراق یکسر باید