نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 561 ) 

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت پنجـــاه و چهــارم )

نواختـگان فضـل

( جزء چهارم صفحه 67 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

137 ـ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِکُمْ سُنَنٌ فَسِیرُواْ فِی الأَرْضِ

فَانْظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُکَذَّبِینَ

تفسیر لفظی : 

پیش از شما سنت ها و نهادهای روزگار گذشت ، و شما بروید در زمین بر رسی کنید ،

و بنگرید که سرانجام آنان که پیغام ها و نشانی ها را دروغ می شمردند چگونه است ؟

تفسیر ادبی و عرفانی : ( بخش دوم ) 

... همچنین از فضــــل ما بود که ؛

نــــوح را از دست دشمن و زخم آنان برهانیدیم ،

و به ساخت کشتی فرمان دادیم ،

و از عذاب توفان ایمــــن کردیم ،

و نشان عــــــدل ما بود که ؛

قــوم نــــوح را یکبارگی به آب بکشتیم ،

و بسیط زمین را از پلیدی کفر بشستیم !

اثر فضـــــل ما بود که ؛

ابراهیــــــــم را به دوستی گرفتیم ،

و او را پـــــدر پیامبـــران و ملت ها قرار دادیم ،

و آتش را بر وی گلستان کردیم ،

گر تو از فضـل خــدا خواهی دلیـل

یـاد کـن از آتـش و جســم خلیـل !

و از عدل ما بود که نمرود طاغی را از خود براندیم ،

و چون خواست که قربان کند ،

دست ردّ به سینه اش زدیم و نپذیرفتیم ،

و از فضـــــــل ما بود که ؛

موسی را با خود هم سخن کردیم ،

و هم راز خویش نمـــــــودیـــــــم ،

و فرعون را به عدل خود تخت و تاج در ربودیم ،

و او را با جمله قبطیان به آب بکشتیم !

و نیـــــــز از فضـــــــل ما بود کــه ؛

فرزنـــد یتیــــــــم و صــدر دولت بوطالب را

مقــــــــام محمـــــــــــــود دادیـــــــم ،

و عرش عظیـــــــم را منزلگاه او کردیم ،

و لقــاء و رضـــاء و شفاعــت امّت را تحفه ی او ساختیم ،

و او را پیامبـــــــــر جهانیان تا آخـــر زمـــــان قرار دادیم ،

و از عدل ما بود که ابوجهـــل و جمله صنادیدعرب را

به اسفــل سافلیـــن فـــرو بردیم ،

و نقاب عزّت از چهره ی اســـلام فــرو گشودیم ،

و بسیط زمین را به جمال شــرع نبـــــــوی 

و رســـالت جهــــــانی محمّــــدی بیاراستیم ،

و جــاءَ الحَـقّ وَ زَهَـقَ الباطِـــل گفتیم .

جـز به دست و دل محمــّد نیست

حـل و عقـد خزینــه ی اسـرار

در طریـق رسـول ، دسـت آویـز

بر بســاط خــدای ، پای افشـار

خــدایــــا ؛

نــور دیـده آشنـایـانی ،

روز دولت عارفــانی ،

چراغ  دل مریـدانی

انس جان غریبـــانی ،

آسایش سینه محبانی ،

نهایت همـت قاصـدانی!

مهـربـانــا ؛

حاضر نفس واجدانی ،

سبب دهشت والهـــــانی ،

نه به چیزی مانی که گویم چنانی ،

آنی که خود گفتی و چنانکه گفتی آنی،

جـــان های جوانمـردان را عیـانی ، 

و از دیده ها امـروز نهــــــانی.

اندر دل من  بدین عـیـانی کــه تــوئی

وز دیـده مـن بدیـن نهـانی کـه تــوئی

وصّـاف  تـو را  وصف  ندانـد  کـردن

تــو خود  به صفات خـود چنانی که توئی

همه مشکلات و گرفتاری های ما

ناشی از غیبت طولانی مولایمــــــان

محبــوب دل هـا و منجی انســان هـا

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است

 پس برای تعجیــــل در فـــرج مبارکشــــان دعا کنیم