نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 523 )

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت شـانـزدهـم )

. بـازار تقـوی .

 ( جزء سوم صفحه 53 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

25 ـ فَکَیْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِیَوْمٍ لاَّ رَیْبَ فِیهِ

وَ وُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّا کَسَبَتْ وَ هُمْ لاَ یُظْلَمُونَ  

تفسیر لفظی :

تا چون بُوَد حال آنان هنگامی که برای روز رستاخیز آنها را فراهم آوریم ،

که آن روز جای شــک و گمــان نیست ، و هرکسی آن دِرَوَد که کِشتَـــه ،

و به هر کس آن چه کرده سپرده اند بی آن که بر کسی ستمی یا بیدادی روا باشد .

تفسیر ادبی و عرفانی :

آیا تا چون بُــوَد حال ما در روز رستاخیز ؟ 

که جهانیان را با یک نفخه ی اسرافیل

از خاک برانگیزند ، و در عرصات حاضر کنند .

باش تا از نفخه ی صـور سرافیلـی شود

صورت خوبت نهان و سیرت زشت آشکار !

باش تا این عزّت و ریاست  به سر رسد ،

و دست و پـــا در  مقام بازپرسی  برآیند ،

عیب ها و راز ها همه آشکار و عیان گردد ،

آن گاه به تــو گوینــــــد :

پرده از روی کارهایت برگرفتـــه ،

یعنی آن چه که خود اندوخته و ساخته ای ،

همان بینی که خود فرستاده ای ،

همان خــــوری که خود پختــــه ای ،

همان دِرَوی که خود کِشته ای ،

این است که فرمود :

هُنا لِکَ تَبلُوا کُلُّ نَفسٍ ما اَسلَفَت ،

آن چه امروز تـــو به پنـــــاه آن شوی ،

فــــــــــردا از تــــــــو برگــــردد ،

و تـــــــــو را بگـــــــــذارد ،

جز پــرهیــــزکاری !

که در هر دو سرای ، تقــــوی تـــو را تنها نگذارد ،

همه ی حَسَب ها و نَسَب ها را داغ کنند ،

لکن تقــــوی را گویند :

پیش آی که امروز بازار تــو است ،

هر که را در آن سرای از تــو بهره ای بود ؛

در این سرای آر و بهره و نصیبش ده ،

و عاشقـــــــــان خـــویش را ،

در حضرت رِضوانٌ مِنَ اللهِ اَکبَر فرود آر ،

که آشنایان تقــــوی دیگرند و عاشقان تقــــوی دیگر !

آشنایان کسانی هستند که ؛

از حـــرام و شبهــــــات بپرهیزند ،

و کارهایشان به دستور تقــــوی باشد ،

لیکن عاشقان تقــــوی کسانی باشند که ؛

از طاعـــــات و عبـــــــــادات خـــــــود ،

از روی نادیدن چنان پرهیزند که ؛

دیگران از گناه و سیّئات پرهیز دارند !

از یکی از سران پرهیزکاران پرسیدند :

تقــــوی چیست ؟

گفت : تقــــوی آن است که ؛

از غیر خـــدا بپـرهیـــزی ،

آری ؛ این چنین کسی

هرگز با آن کس که تنها

از حرام و شبهات بپرهیزد برابر نیست !

فردا که روز نواخت و گاه سیاست باشد ؛

هرکس به مراتب تقــــــوی برتر باشد ؛

به حضرت عزّت نزدیک تر است ،

که فرموده :

اِنَّ اَکرَمَکُم عِندَاللهِ اَتقیکُم

الهــــــی ؛  

فرمائی که بجوی ! می ترسانی که بگریز !

می نمائی که بخواه ! و میگوئی پرهیـــــــز !

الهــــــی ؛  

غریبِ تو را غربت وطن است، پس این کار را کَی دامن است؟

چه سزاوار فَرَج است آن کس که به تــو ممتحن است؟

کَی بخانه رسد کسی که غـربت او را وطن است؟

الهــــــی ؛   

نه نیستم ، نه هستم ! نه بریدم ، نه پیوستم !

نه به خود بیان بستم ، لطیفه ای بودم ، از آن مستم ،

اکنون زیر سنگ است دستم !

الهــــــی ؛  

گریخته بودم ، تو خواندی !

ترسیده بودم ، بر خوان نشاندی !

می ترسیدم که بگیـــری به بلای خویش !

اکنون می ترسم مرا بفریبی به عطای خویش !

الهــــــی ؛  

آنچه بر سر ما آید بر سر کسی نیاید !

دیده ای که به نظاره تـــو آید هرگز باز پس نیاید !

اصلِ وصال دل است و باقی همه زحمت آب و گِل !

جانـــــــان من !

 قائـم آل محمّـــــد (ص)

 هـر جمعـــه را به این امیـــد آغاز می کنیم

که شـایـد تـــــو در این جمعـــــه بیــــایی

و کام تشنــگان عـدالـت را سیـــراب نمـــایی

برای تعجیل در ظهور مبارکت هر صبح و شام دعا می کنیم

برای سلامتی و خشنودی امام و مقتدا و مولایمان

امروز جمعه دو رکعت نماز مخصوص و یکصد صلوات