نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 511 )

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )


( قسمت پنجـم )


اَحسَـنُ الخـالِقیــن


 

( جزء سوم صفحه 50)

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

6 ـ هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الأَرْحَامِ کَیْفَ یَشَاءُ

لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ

 

تفسیر لفظی :

خداوند است که صورت شما را هرطور بخواهد در رَحِم درست می کند ،

 و جز او خدائی نیست و او توانا و داناست.

 

تفسیر ادبی و عرفانی :

                               

                                 در این جا سخن از دو چیز است :

                       یکی اثبات صورت آفریدگار

و دیگری بیان قدرت او !

و اظهار نعمت و نهاد منّت

در تقدیر و تصویر خلق به صورت خالق !

 

که فرمود :

آدم به صورت خــداونـــــد خلـــــق شد !


چه که حــقّ صـــورت و وجــــه تــــابــــان است !


لیکن خلق از دریافت چگونگی و کُنــــه آن ناتــــوان و عاجز !


 

چنان که خود خلق نماید !

وجــــه و صــــــورت او به خلــــق نماند !

صورت خلق ، فانی و ناچیز شود !

و صورت خداوند با جلال و اکرام و باقی

و با سُبُحات نور و برق های درخشان ،

که اگر حجاب از آن بردارد

از روشنائی و درخشش وی

 آسمان و زمین بسوزد و بریزد !


گر یک نظـرت چنـان که هستی نگـری


نه بت ماند و نه بت پرست و نه جنّ و پری

 

 

 

 

امّا سخن از تصویر

که خداوند بر آدمیان منّت نهاد

و این صورت کمال و چهره ی جمال ،

که آنان را داد که فرمود :

اَحسَــنَ صُــوَرَکُــم

و این تخصیص از میان همه ی جانوران

به آدمیـــــــان داد !

که جز ایشان را این منزلت نداد ،

و بدین مثابت نرسانید !

هرچند که فرشته ی مقرّب باشد !

چنان که جبرئیل را با آن صورت نیکو ،

که رشک جنان است ، آفرید ،

و اسرافیل را که موکّل عرش عظیم الهی است ،

و نور آفتاب در جنب نور عرش ناپدید است !

نـــــــورانی آفـــــریــــــد ،

ولی نگفت که آن ها را نیکو صورتی دادم !

و در مورد خلق آدمیان ،

اَحسَــنَ الخـالِقِیـــن گفت ،

که او را از خــــاک تیـــره  برکشید !

و بدان منزلت رسانید ،

که خود او را ستـــود !

اَحسَنَ الخالِقِین گفت .

 

 

الهــــی ؛

 

                                      جز از شناخت تو شادی نیست ،


                      و جز از یافت تو زندگانی نه ،


                                                                                           زنده بی تو چون مرده زندانی است ،

 

و زنده به تو زنده جاودانی است 

 

الهــــی ؛

 

                                 گرفتار آن دردم که داروی آنی ،


                             بنده ی آن ثنایم که سزاوار آنی ،


من در تو چه دانم ؟ تو آنی ،


 تو آنی که خود گفتی و چنانکه گفتی آنی ،


تو آنی که مصطفی (ص) گفت :  

 

من ثنای تو را نتوانم شمرد آن گونه که تو خود بر نفس خویش ثنا گفتی !


اَلحَمدُ لله رَبِّ العالَمِین


سپــاس فقط تــــو راست


 ای اَحسَــنُ الخـالِقِیـــن



 

همه مشکلات ما


ناشی از غیبت طولانی مولایمان


محبــوب دل هـا و منجی انســان هـا


قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است


السلام علیــک


یا اباصــالح المهـــدی

 

پس برای تعجیل در فرج مبارکشان زیاد دعا کنیم

 



موضوع :