تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (61)

سوره 61 : صــفّ

درگاه عـزّت  

بـاء بســم الله درگاه عـزّت قـــرآن است

نگـر تا به حرمت فـرا رَوی و جـز به چشم تعظیــم ننگـری!

که اگر شـرری از سیاست خـداونـدی برکائنات مستولی شود،

همــه آنهــا نابـــود گردد!

و اگر نـوری به صفت خداونـدی  بر عالـم کوَن وفساد در ظهـور آید،

هـمه ظلمتها نـــور، و هـمه کفـرها توحید،

و همــه زنــّارها کمربنـد عشـق دیــن گردد!

*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*

ای یــار؛ یاریم ده تا داستان درد خـود به تو پـردازم،

بر درگاه تو می زارم و در امید بیم آمیــز تــومی نازم،

الاهـــی؛

وا پـذیـرم ، تا با تــو پردازم ،

یک نظر درمن نگـرتا دوگیتی به آب انـدازم.

********************************

کی خندد انـدر روی من، بخت من ازمیدان تو؟               

   کی خیمه ازصحـرای جان، بربندد ازهجران تو؟

تا کی روم بر بــوی تو، در برزن و درکــوی تو؟                 

با مهـر باشـد روی تـو، هـردم بیایم ســوی تو!