*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید(469)
ســوره 2 : بقـــره ( مدنی ـ 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 2 )
( قسمت هشتـــاد)
تسلیــم !
( جزء دوم صفحه 32 )
بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــمِ
210 ـ هَلْ یَنظُرُونَ إِلاَّ أَن یَأْتِیَهُمُ اللّهُ فِی ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ
وَالْمَلآئِکَةُ وَ قُضِیَ الأَمْرُ وَ إِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ
مشرکان که از ایمان باز ایستند ، چشم نمی دارند جز آن که خدای روز رستاخیز در تیکه هایی از ابر به ایشان آید
و همچنین فرشتگان آیند و کار برگزارند ! و هرکس را سزای عمل دهند ،
و بدان که بازگشت همه کار ها به سوی خدا است .
مگر انتظار آنان غیر از این است که خدا و فرشتگان در [زیر] سایبان هایى از ابر سپید به سوى آنان بیایند
و کار [داورى] یکسره شود و کارها به سوى خدا بازگردانده مىشود.
این آیت جای نــــــاز عارفان ،
و چــــــراغ دل مـــوحّـــــدان ،
و روشنی چشم مؤمنــــان است ،
برو در ره تسلیــــــــم باش ،
که سلامت در تسلیــــــــم است ،
و راه تسلیـــــــم ، بی هراس و بیم
آن دیـــــن که جبرئیــــــل به آن آمد ،
و مصطفی (ص) آن را خواند ،
و قــــــــرآن به آن آمـــــد ،
و مؤمنان ، بهشت به آن یافتند ،
و ناجیــــــان به آن از عـــــذاب رستند ،
تسلیـــــــــم است ،
آن کار که خـــــــــــدا بدان راضی ،
و بنــــــــــــــده به آن پیـــــــــروز ،
و گیتـــــی بدان روشن است ،
تسلیــــــــــم است ،
و راه ، راه تسلیــــــــــــم است ،
زینهـــــــار تا بمانی در دین قدیم !
[ که اســـــلام دیـــن تسلیــــم و رضـــــــا است ]
و بر همیــــن پایــه بـــود که امــــــام سـوم شیعیــــــــان،
حضرت اباعبــــدالله الحسیـــــن علیه السلام ،
عصر عاشــــــورا در گــــــودی قتلـــــــگاه ،
در آخرین نماز عارفانه و عاشقانه خود ،
خطاب به پروردگار خویش گفت :
الهی ؛ رضاً برضاک ، راضیاً بقضاک ، لامعبود سواک
از امیر مؤمنان حضرت علی علیه السلام نقل کرده اند که فرمود :
ایمـــــــــان به خـــــــــــــــدای تبارک و تعالی ،
برای انسان چون درختـــــی است که ،
ریشه اش در زمیـــــن محکم و سخت بودی ،
اصــــل و ریشه آن درخت [ یقیــــــن ] است ،
که هم چنان در دل مؤمن ثابت و استوار بماندی،
فـــــــرع آن از شاخ و ساق و برگ و غیره ،
[ زهـــد و تقـــوی ] است ،
شکوفـــه آن [ حجب و حیــــــــا ] ،
و میــــــوه اش [ گذشت و سخــا ] است .
سالروز میـــلاد باسعــادت سبـط اکبــــر ،
فرزنــــــد ارشــــد حیـــدر ،
نـور چشــم زهـرای اطهــر ،
حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام
بر شما و همه دوستان خاندان عصمت و طهارت
مبـــــــــــــارک
اََللهُمَّ صَلِّ و سَلِّم و زِد وَ بارِِک عَلَی السَیِّدِ المُجتَبی ،
وَ الاِمامِ المُرتَجی ، سِبطِ المُصطَفی ، وَ ابنِ المُرتَضی ،
عَلَمِ الهُدی ، اَلعالِمِ الرَّفِیعِ ، ذِی الحَسَبِ المُنِیعِ ،
وَ الفَضلِ الجَمِیعِ ، وَ الشَّرَفِ الرَّفیعِ ، اَلشَفِیعِ ابنِ الشَّفِیعِ ،
اَلمَقتُولِ بِالسَّمِّ النَّقِیعِ ، اَلمَدفُونِ بِاَرضِ البَقِیعِ ،
اَلعالِمِ بِالفَرائضِ وَالسُّنَنِ ، صاحِبِ الجُودِ وَالمِنَنِ ،
کاشِف الضُّرِّ وَ البَلوی وَ المِحَنِ ، ما ظَهَرَ مِنها وَ ما بَطَنِ ،
لَّذِی عَجَزَ عَن عَدِّ مَدائحِهِ لِسانُ اللُّسَنِ،اَلأمامِ بِالحَقِّ المُؤتَمَنِ،
اَبِی مُحَمَّدٍ الحَسَنِ ، صَلَواتُ اللهِ وَ سَلامُهُ عَـلَیـهِ،
اَلصَّـلـــــوةُ وَ السَّــــلامُ عَـلَیکَ یا اَبا مُحَمَّدٍ ،
یا حَسَنِ ابنِ عَلیٍّ ، اَیُّهَا المُجتَبی ، یَابنَ رَسُولِ اللهِ ،
یَابنَ اَمِیرِالمُؤمِنِینَ ، یَابنَ فاطِمَةَ الزَّهراء ، یا حُجَّةَ اللهِ عَـلی خَـلقِـهِ،
یا سَیّــِدَنا وَمَـولانا، اِنّا تَوَجَّهـنــا وَاستَشفَعـنـا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلَی اللهِ،
وَ قَـدَّمناکَ بَینَ یَـدَی حاجاتِنا فِی الدُّنیا وَالاخِـرَة،
یا وَجِیهَاً عِـندَاللهِ اِشفَــع لَنا عِـنـــدَالله
موضوع :
نظر ()