نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید(468) 

ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی ـ 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 2 )

( قسمت هفتـــاد و نهــم ) 

اســرار ربوبیّــت

( جزء دوم صفحه 32 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــمِ 

207 ـ وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ

وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ

از جمله مردمان کسی است که برای خشنودی خدا ، خویشتن را می خرد و دنیا را می فروشد ،

و خداوند بر بندگان خود سخت مهربان و بخشنده است .

مفسران نوشته اند :

 این آیه در باره علی علیه السلام فرزند ابی طالب نازل شده ،

آن گاه که پیغمبر از مکه هجرت فرمود و علی (ع) را به جای خود خوابانید ، و خداوند به جبرئیل و میکائیل فرمود : من شما را با هم بــــرادر ساختم و عمر یکی از شما را درازتر از دیگری قرار دادم ، اکنون شما زندگی را به برادری برتری می دهید ؟ هر دو گفتند بلی ! زندگی را بر برادری برتــــــــری می دهیم !

خداوند فرمود : آیا شما نمی خواهید مانند علی پسر ابی طالب باشید که برادری را بر زندگی رجحان داد و جــــــان خود را ایثــــــــار به زنده ماندن محمّـــــد کرد ؟ اکنون هر دو شما بروید در زمین و او را از آسیب دشمنان ایمن دارید !

نوشته اند : جبرئیل بالای سر علی (ع) نشست و میکائیل پائین پای او !

هردو گفتند : ای علی ؛ آفرین و برکت بر تــــــــو باد که چنین ایثـــار به نفس کردی ،

آن گاه این آیــــه نازل شد که : وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ.

آن جا که عنایت است ،

پیروزی را چه نهایت است ؟

فضل خــــــدا  نهـــــــــانی نیست

و بر کار او چــــون و چـــــرائی نـــــــــه ،

و معرفت او جز عطائی نیست !

ابوجهل و ابوسفیان و ابی لهب قرشی ،

در آتش جدائی و دوری سوختند!

و ذره ای معرفت از ایشان دریغ داشتند ،

و طلیعه معرفت به استقبـــال ؛

صهیب رومی و بلال حبشی و اویس قرنی،

به روم و حبشه و یمن فرستادند!

و قرآن مجید را جلوه گاه ایشان کردند ،

که این آیــــــه ( آیـــه فـــوق ) باشد ،

و گروه دیگری را به آیـــه ای دیگر یاد کردند ،

که آیـــــــــه ( وَ مَن یُعجِبُــــکَ ) بـــــــــــود ،

که آن کس در ظاهر مؤمن و در باطن کافر بود ،

در باره صهیب و بلال و اویس ،

آیـــــــه ( وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ ) آمد ،

و در باره بوجهل و بوسفیان و بولهب ،

آیـــــــــه ( و لَبِئسَ المِهــادُ ) آمد.

نقــــــــل شـــــــده :

پیامبر (ص) بر جماعتی گذر کردند ،

جوان مردانی را دیدند ،

همه صـــدف اســـرار ربــــوبیّت ،

و مقبــــول شواهـــد الاهیت ،

همه انصـــــار نبــــوّت و رسالت ،

هر یکی را سوزی و نیازی ،

هر یکی را دردی و گدازی ،

هم با درویشی و بی نوائی ساخته ،

به ظاهر شوریده و به باطن آسوده !

مصطفی (ص) چون حال ایشان بدید ،

فرمود : ای اصحاب صفّـــــه ؛

شما را بشارت می دهم ،

که هریک از شما بدین حال باقی بمانَد ،

روز رستاخیز از هم نشینان من است .

از آن مشتی ریاست جوی رعنـا هیچ نگشاید

مسلمانی ز سلمـان جوی و درد دین ز بو دردا !

و امّـــــــا مشکلات مـــــا !

همه مشکلات ما

ناشی از غیبت طولانی مولایمان

محبــوب دل هـا و منجی انســان هـا

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است

السلام علیــک

یا اباصــالح المهـــدی

پس برای تعجیل در فرج مبارکشان زیاد دعا کنیم

اَللّهُمَّصَلِّعَلیمُحَمَّدٍوَآلِمُحَمَّدٍوَعَجِّلفَرَجَهُم