نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید(460)

ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی ـ 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 2 )

( قسمت هفتـــاد و یکــم ) 

اخـلاص در عمــل

( جزء دوم صفحه 30 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــمِ 

193 ـ وَ قَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ لِلّهِ

فَإِنِ انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِینَ

با ایشان جنگ کنید تا بر زمین کافر نماند که فتنه گری کند و مسلمانان را آزار دهد و برنجاند ،

و در روی زکین تنها دین خدا باشد ف پس اگر از رنجاندن مسلمانان باز ایستادند و جزیت پذیرفتند ،

دیگر جای زور و دشمنی نیست مگر بر ستمکاران .

این آیت اشارت به این است که :

 در راه دیــــــن جنــــــگ کنید ،

که خدا غازیان ( مجاهدان در راه خدا )  را دوست دارد ،

و مــــــردان مبـــــــــارز در راه حـــــــق

که تـــن سبیــل  و دل فــــــــدا

و جــــــــان بــــــذل می کنند از مقـــــــرّباننـــــــد ،

تــــوانگــــران مـــــــــال را از کیسه بیرون کنند ،

و درویشان تـوانگـــران را از دل بیرون کنند !

و موحدان جمله مردمان را از ســـــــر بیرون کنند !

تــــوانگــــران از مـــــــــال هــــزینـــه کنند ،

با زکات و صدقات ، تا از دوزخ برهند !

عـــابـــــدان از نفــــــس هزینه کنند ،

به عبادت تا به بهشــــت برسند !

و عــارفـــــان از جان و دل به حقایق شهود  هزینه کنند

تا به وصــــــــــــال حــــــــــق برسند !

195 ـ وَ أَنفِقُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَ لاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیکُمْ إِلَى  التَّهْلُکَةِ

وَ أَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ 

در راه خدا انفاق کنید و خود را به نومیدی و بیم درویشی در تباهی میفکنید

و نیکو کاری کنید در کار روزی خویش و در پاداش کردار خویش ،

 و به خداوند گمان نیک داشته باشید ، که خداوند نیکوکاران را دوست دارد.

مصطفی (ص) فرمودند :

احسان حقیقی آن است که

خــــــدای را در بیداری و هوشیاری بپرستی ،

چنان که گوئی در وی می نگری !

و او را  خدمت کنی

چنان که گوئی او را  می بینی !

که این گونه پرستش ،

ملاقات دل  است با حـــــــق ،

و معارضـــــــــه سِــرّ است با غیب ،

و مشاهده جان است با دوست !

چه که اخــلاص در عمـــــــــــــــــــــل در این است که

گوئی خــــداونـــــد تــــــو را می بیند !

و وفا و کوتـــــاهی اَمَــل  ( آرزو ) در این است که

گوئی تــــــو خــــــــدا را می بینی !

و روح پاک  که در قالب آب و خاک است ،

چون آب و خاک فانی است جان باقی است !

پس روح به حــــقّ زنـــده است ،

نه زنـــــده به این جهان فانی !

اَللّهُــمَ عَجِّــل لِـوَلِیِّـک الفَـرَج