نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید(457)

ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی ـ 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 1 )

( قسمت شصـت و هشتــم) 

تازیــانه عِقـاب !

( جزء دوم صفحه 29 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــمِ

188 ـ وَلاَ تَأْکُلُواْ أَمْوَالَکُم بَیْنَکُم بِالْبَاطِلِ وَ تُدْلُواْ بِهَا إِلَى الْحُکَّامِ

لِتَأْکُلُواْ فَرِیقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالإِثْمِ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ

مال یکدگر را به گزاف و به ناشایست میان خودتان نخورید !

و آن را فرا دست حاکمان نگذارید ، که بدان وسیله مقداری از اموال مردم را

 با بزه کاری بخورید ، در حالی که می دانید چه می کنید .

[ با احترام به همه دوستان گرامی ، این یک تصویر است و منظور من از استفاده از آن ،

صرفاً بنــــدهای ششگانــــه آن بود ، وگرنه جدای از مفیــــد بودن روایت ،

بنده اصراری بر بازنشر ندارم ، در معذوریت قرار نگیرید ، اتخاذ تصمیم با خودتان است ]

این آیت اشارت به این که :

کردگار قدیـــم و داور حکیـــــم

 بر  اســـرار بنــــدگان  آگاه است ،

 هرچند داور زمین به ظاهر حکم کند !

داور آسمان به باطن نِگَرد !

و نهــــــانی ها داند ،

پس بنگر تا راستی در باطن به کار بری ،

و راستی در معاملت پیشه کنی ،

و از خــداونـــد نهان دان شرم داری ،

و جز حق خود  طلب نکنی ،

که امروز آبرویت نزد خلق ببرد ،

و فـــردا به تازیانـــه عقــــاب  تـــو را ادب کند ،

و گوید : ای بی شرم فرزند آدم ؛

ندانستی که من به نهانی های آسمان و زمین آگاهم ،

و از کارِ بـــــد ستمگـــــران غافل نیستم .

صنـدوق عمـــل :

از مرحوم آیة الله العظمی اراکی (ره) نقل شده :

صندوق عمل ، گــور آدم است ،

بدین مراد که آدمی در دنیا ،

هرچه سیم و زر جمع بکردی ،

در صندوق بریختی یا پس انداز بکردی ،

برای اعمال و کردار او هم صندوقی وجود دارد ،

که هرچه و هرکار که بکند ،

در صندوق عمل او بریزند !

و ان صندوق [ گُـــــــــور ] است !

پس از آن که شخص بمُرد ،

روز قیــامت  درِ صنـــدوق بگشایند ،

و  اندوختــــــه وی  بنگرند ،

هرچه عمـــــــل نیک تر  داشتی ،

بهــــــــــره بیشتر برداشتی ،

و اگر عمـــــــــــــــل نداشتی ،

بی بهـــــــــــــــره گذاشتی !

جانـــــــان من !

 قائـم آل محمّـــــد (ص)

 هـر جمعـــه را به این امیـــد آغاز می کنیم

که شـایـد تـــــو در این جمعـــــه بیــــایی

و کام تشنــگان عـدالـت را سیـــراب نمـــایی