تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (54)

سوره 54 : قمــــر

ـ* قلب سلیــم * ـ

نـام خــداونــدی است که گمشدگان را بر سر راه آرد،

و شاهان از درگاه او حشمت و جاه برند،

که بر هـرچیزی قادر و بر هـر شاهی شاه است،

ناتوانان را دستگیـر و درماندگان را پنــــاه است.

رحمــن است روزی گمار و دشمن پرور،

خالق خیـر و شـرّ، مبدع عین و اثــر،

نگارنـــده آدم نه از مــادر و نه از پــدر!

یکی را بینی دردنـیا با جاه و خطر،

سینــه او از حــق بی خبــر!

دیگری را بینی درخت ایمان در دل و داغ آشنائی بر جگــر!

نه کـفــش بر پـــــای و نه دسـتــــار به ســـر!

*******************************

رحیـم است که قلب سلیـم و ایمان ثابت دهـد

و مؤمنــان را از آتش دوزخ برهـاند!

پیغمبــرکریــم به مـردم فرستــد،

و او را بداشتن خــوی نیکــو بستاید،

و او را بر مؤمنــان رئــوف و رحیــم ســــازد

**************************

چون تو نمودی جمــال،  عشق بتـان شد هـوس   

رو که از ایـن دلبــران ، کار تــو داری و بس