نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید(441 ) 

ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی ـ 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 1 )

( قسمت پنجـــاه ودوم) 

زنـده جــاودان

( جزء دوم صفحه 24 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــمِ 

154 ـ  وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبیلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ

بَلْ أَحْیَاء وَ لَکِن لاَّ تَشْعُرُونَ  

مگوئید کشته شدگان در راه حق مردگانند ،

بلکه زندگانند ، ولکن شما نمی دانید .

اگر شهیـــــدان راه حـــــق کشته شدند ،

نگوئید مــــــــرده اند ،

ایشان از ذلّــت دنیـــــا به عـــــــزّت آخــــــــــــرت رسیدند ،

و چه زیـــان است که چون از دنیــــــــا بـــاز رستند ،

به وصـــــــــــال مـــولـــــی رسیــدند !

گر من بِمُرَم مــرا مگوئید که مُــرد

گو مرده بدو ، زنده شد و دوست ببرد !

زنده اوست که به دوست زنده است نه به جان !

چه ، هرکه به دوست زنده است ،

 او  زنـــده جـــــــــاودان است !

خــدای مــن ؛

هرکه به تــــــو زنــــده است هرگز نمیرد ،

جــــــــان در تـــن اگر از تــــــــــو  محـــروم مانَـــد ،

چون مـــــــــرده زندانی است !

زنـــــده به حقیقت کسی است که

با تـــــــــو اش زنــــدگانی است !

برای انتقــام خـون شهیـدان