نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (413 )                                             فایل صوتی (کلیک کنید)


ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی ) 

  ( 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 1 )

( قسمت بیست و سوم ) 

دنیـــا دوستــی

 

 

 ( جزء اول ـ صفحه 13)

84 ـوَ إِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ لاَ تَسْفِکُونَ دِمَاءکُمْ وَ لاَ  تُخْرِجُونَ أَنفُسَکُم مِّن دِیَارِکُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَ أَنتُمْ  تَشْهَدُونَ 

  84- وقتی پیمان از شما ستدیم که خون های هم دینان خویش نریزد و هم دینان را از خانمان بیرون نکنید، آن گه به پیمان خستو شدید و شما گواهی می‏ دهید.


85 ـ ثُمَّ أَنتُمْ هَؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَکُمْ وَ تُخْرِجُونَ فَرِیقًامِّنکُم مِّن دِیَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَیْهِم بِالإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ إِن یَأتُوکُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیْکُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتَابِ وَ تَکْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن یَفْعَلُ ذَلِکَ مِنکُمْ إِلاَّخِزْیٌ فِی الْحَیَوةِ الدُّنْیَا وَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یُرَدُّونَ إِلَی أَشَدِّ الْعَذَابِ وَ مَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ

 

85- پس ازآن شما همین شما هم دیان خود را می‏کشید و گروه ها از خان و مان شان بیرون می‏کنید به بیداد، و یک دگر را بهم پشت بودن بر رنج به ستم دیدگان و به بزه کاری و دشمنی می‏گرائید، و اگر بشما اسیران آیند ایشان را می‏فروشید و حال آنکه بر شما حرام است که آن ها را ناگرویده ها رها سازید! آیا به لختی نامه می‏گروید و به لختی دیگر نمی گروید؟ پس سزای چنین کسان چیست؟ آری هرکس چنین کاری کند جزای او در دنیا رسوائی و بی آبروئی است، و در آخرت آنها را بسوی سخت ترین عذاب ها در دوزخ باز برند، و خداوند از کارهای آنان بی خبر نیست.

 

86 ـ أُولَئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُاْ الْحَیَوةَ الدُّنْیَا بِالآَخِرَةِ فَلاَ یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لاَ هُمْ یُنصَرُونَ

 

86- اینان هستند که دنیا را به آخرت خریدند و فردا عذاب آخرت از آن ها کم نخواهد شد و ایشان را یاری نخواهند کرد.



87 ـوَ لَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ وَ قَفَّیْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَ آتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَ أَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَکُلَّمَا جَاءکُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَتَهْوَى أَنفُسُکُمُ اسْتَکْبَرْتُمْ فَفَرِیقًا کَذَّبْتُمْ وَ فَرِیقًا تَقْتُلُونَ

87- ما موسی را کتاب دادیم و پس از او پیمبرانی فرستادیم و عیسی پسر مریم را نشان های روشن دادیم و او را به جبرئیل نیرو دادیم، آیا هر وقت یکی از رسولان بشما بیاورد آن چه که مخالف هوای نفس شما باشد گردن می‏کشید آن گاه گروهی را دروغ زن می‏ خوانید و گروهی را می‏ کشید؟

( روح القدس را بعضی جبرئیل دانن یعنی روح خدا چنان که عیسی را هم روح خدا خوانند )


88 ـ وَ قَالُواْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّه بِکُفْرِهِمْ فَقَلِیلًا مَّا یُؤْمِنُونَ

88- گفتند دل های ما بسته و در غلاف است از این که تو می‏گوئی و ما درنمی یابیم! بلکه خداوند بر آن ها که کافر ماندند لعنت کرد چون اندک می‏ گروند.


84 ـ وَ إِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ ...


سیاق این آیت تهدید ظالمان است

و تخـــــویف ناپاکان،

و آنان که به مسلمانان ستـــــم کنند

و در خون و مال ایشان سعی نمایند

و به دست و زبان خود آنان را برنجانند.

 

عارفان گفته اند:

این ظلم ظالم از حرص وی در دنیا

و به شهوت های آن خیـــــزد،

که چون همه هستی وجود او را دنیا دوستی گرفت

و شهوت ها بر او مستولی شد

دل وی تاریک گردد

و رقت و سوز در او نماند!

و شفقت برخیزد

و بر خلق خـــــــدا ستم روا دارد!

و اثر این تاریکی فردای قیامت پدیدار گردد،

پس چون سر حلقه همه ستم ها دنیا دوستی است

هرکس که دوستی دنیا از دل برون کند،

شهوت ها بر او مستولی نشود

و در دل وی شفقت بماند

که اگر سگی را بیند او را نیازارد

و مهربانی و رحم و شفقت از او باز نگیرد.

 

 

85 ـ ثُمَّ أَنتُمْ هَؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَکُمْ...


اهل معنی گویند این آیه اشارت است به این که

شما بواسطه کار ناپسندیده و عمل نکوهیده

خود را در گرداب عذاب و عقوبت می‏افکنید

و آن عقوبت بجای قتل نفس است

یعنی این کار مکنید

و تن خویش را به دست خویش مکشید!

 

 

تخرجون فریقا منکم ... :


اشارت می‏کند که شما

دیگران را راه می‏نمائید و خود گمراه می شوید،

دیگران را پند می دهید و خود پند نمی پذیرید!

 

 

86 ـ أُولَئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُاْ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا...


می‏گوید ایشان دنیاخرند و عقبی فروش

و هوای نفس را بر رضـــای حق اختیار کنند،

پس عذاب آنان پایان پذیر نخواهد بود،

چه در دنیا عذاب ایشان جمع مال

و طلب جـــــــــاه

و داشتن حرص نفس امّاره،

و آنان را در این مال نصرتی و شفیعی نیست

نه در دنیا و نه در آخرت،

چه در وقت مرگ ، خود گوید:

مال من مرا یاری نکرد

و در عقبی به او گویند:

مال، آنان را از عذب برکنار نکرد!

 

87 ـ وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ


 اشارت به نواخت موسی است

که خداونــــــــد گوید:

ما او را کتاب تــــــورات دادیم

که هم نـــــــور است

و هم ضیـــــــاء

و هم فــــرقــــــــان،

نــــــور دل دوستان است

و ضیــــــاء دل مؤمنـــــان.

 

و قفینا من بعده بالرسل ... :


پیغمبران را یکی پس از دیگری فرستادیم

و هریک نو تشریفی و دیگر خاصیتی دادیم،

آدم را در خلت کرامت،

ادریس را زندگانی تا قیامت،

نـــــــوح را اجابت دعوی،

ابراهیــم را اجابت خلّت،

اسمعیل فدای کبش به کرامت،

داود را آواز به ملک و نعمت،

سلیمان را به علم و معرفت،

موسی را با مکالمت

و یحیی را به عصمت

و عیسی را به اعجاز خلقت،


و محمد(ص) را از آن چه همه پیغمبران داشتند

 

ارزانی داشت


که آن چه خوبــــــان همــــــه دارند


او تنهـــــــــا دارد !


 


افکلما جائکم رسول ... :


باز سخن به وعید و تهدید جهودان آرد

و گفت این جهودان از خودرائی گام بیرون ننهادند،

بر آن چه دل ایشان خواست پذیرفتند

و آن چه نتوانست بگذاشتند و نه پذیرفتند!

ناچار به سرانجامی بد و فرجامی بد

که شایسته ایشان بود رسیدند!

 

88 ـ وَ قَالُواْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ...


اشارت به این است که

دل بیگانگان در پرده شقاوت است،

و خداوند چون کسی را مهر شقاوت بر دل نهد

و رقم ناسازگار و نابایستی بر او کشد

از همان اوّل او را دل سخت گرداند

و پس از آن دل سیاه و چرکین گرداند

پس قفل بیگانگی بر آن زند

و سرانجام به مهر نومیدی ختم کند!

 

السلام علیکِ یا زینب الکبری


یا بنت امیرالمؤمنین (ع)

 

کربلا در کربلا می ماند

اگــر زینــب ( س ) نبـــود

 

سالروز وفات حضرت زینب سلام الله علیها را

 

بشما و همه عاشورائیان تسلیت عرض می نمائیم




موضوع :