*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
تفسیر ادبی عرفانی آیات مخاطبات ( 86 ـ 254 )
منـزل راز و نــاز
شمع شمایل شرع او فروزنده
آیه 1 سـوره اســـراء :
بســم الله الــرحمـــن الرحیـــم
سُـبحـانَ الَّـــذِی أَســـــــری بِعَـبـــدِهِ لـیـــلاً....
خـداونــد آسمانها و زمین در صدر آیه برخود ثنا کرد ،
آنگاه کرامت مصـطـفــی(ص) جلوه کرد
و شرف وی بر خـلــق نمــود،
اول خـود را به بی عـیبـی گواهی داد و به پاکی یاد کرد،
خود را خـود سـتــود و خـلــق را ستودن یاد داد،
و کمال قــدرت خود را با خــلـــق نموده،
حـوالـت معراج رسول (ص) با کار خود کرد نه با کار پیغمبر،
تا منکران را شبهـت نیفتد،
و بر منکِران حجت بُوَد،
و داننـد که عجایب قــدرت را نهایت نیست،
و از کمال قـدرت قــــــادر، این حال بــدیــــع نیست!
دیگر معـنـی آنکه:
کرامت و شرف مصطفی(ص) بر مردم جهان جلوه کند
تا جهانیان بدانند که مقام وی
مقام ربودگان است بر بساط صحبت!
نه مقام روندگان در منزل خدمت!
زیرا ربوده درکشش حق است،
و رونده در روش خویش!
او که در کشش حق است در منزل راز و ناز است
و ســــــزای او اکـــــــرام و اعـــــــزاز،
و او که در روش خویش است بر درگاه خدمت،
باز همی خواهد و همی جوید تا خــود منــزلی یابد!
آن مقام ربودگی ، مقـام مصطفی(ص) حبیب حـق است،
و این مقـام روندگی ، مقام موسی کلیم حـق است،
در مورد محمّـــــــد(ص) فـرمود:
او را بالا برد در شب به آسمانها،
و در مورد موسی فرمود: موسی به وقت آمد،
موسی آینده است و به خویش رونده،
و محـمـــد(ص) بُرده شده است از خود ربوده،
آنکه رونده باشد پس از فصـــــل وصــــــــل یابد،
و آنکس که ربوده شده باشد از همــان آغاز وصــل بوده،
و خاتمتش خلعـت فضـل .
آن که فرمود: بنده ی خود را به شب برد،
برای راز و نیاز به حضرت حق برد،
زیرا که شب موسم عارفان است،
و وقـت خـلـوت دوستان،
آرام گاه مشتاقان است
و هـنـگام نواخت بندگان،
چون شب درآید،
دوستان را وقـت خـلـوت آید
که رقیبان درخواب و دشمنان دور!
خانه خالی و دوست منتظر و مسرور.
خـداونــد به داود فرمود: ای داود؛
آن کس که شـب خـوابـــد،
دعوی دوستی مـــــــــرا نشاید.
و به محمد(ص) فـرمود:
ای محمّــد ؛
در راه ما هـر که رنجی کشـد از پسِ آن گنجی بَرَد،
تو را گفتیم به شب خیز و نماز کن و با ما راز کن،
تا بدانی که ما رنج هیچ کس را ضایع نکنیم
و هرکس را به سـزای عـمـل خــود رسانیم.
محـل قــرب
بزرگان دین گـفـتــه انــد:
خـداونــد در معراجِ محمد(ص)
کاری را که ســزاوار ربـــوبــیـت او بود کرد،
و مصطفی(ص) کاری که سـزاوار عـبـودیت خویش بود کرد،
عــروج محمّـــد(ص) سزای بشریت او
و نـزول الــهـــی ســزای الاهـیـت او!
و لایق ذات و صفات او!
عروج محمّـد(ص) و نزول خود هر دو را به شب خواست
از بهـر آنکه محمّد(ص) را حبیب خواند
و معـنـی محبت جــز موافـقـــت نیست.
در معـراج به آسمانها،
او را از مسجـدالحــرام به مسجــدالاقصی
و از مسجــدالاقصی به ســدره ی منتهی
و منزل اعـلــی برد تااحــوال قـیـامت را معاینه بیند،
و قـواعـد شـفـاعـت ممهَّــد گـرداند
*******************************************
اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَـتَــهُ یُصَـلّـُـونَ عَـلَـی النَّبِیُّ
یا اَیُّهَـــا الَّـذِینَ آمَنُــوا صَـلّـُـوا عَـلَـیــهِ وَ سَلِّـمـُوا تَسـلِـیـمـاً
*****************************************
روزی که همه گویند وانَفســـــــــــــــــاهُ ،
مصـطـفــی(ص) که ملکــوت آسمانها دیده
و آیات کبری و عجایب غـیـب بر او نموده شده،
نترسد و هیبت و سیاست آن روز در او اثـــر نکـنــد
و دل خــود به شفـــاعت امّت دهد.
آدم پدر آدمیان را فـرمود: اِهبِــط، فرود آی!
و محمّــد(ص) را فـرمود: بالا بیـــــا !
بر مرکب همت نشین،
تارک اعـلـی را زیر قدم خود نــِه،
و از جـســمـــانی بــــه روحانی سفــرکـــن،
آنگاه بما نظـــر کـــــــــــن!
*************************************
در کـوی تــو گـــر کشـتـه شــوم باکی نیست
کــو دامـن عـشـقـی کـه بـر او چــاکی نیست
حضرت امام جـعـفــرصــادق(ع) فـرمودند:
در شب مـعـــــراج کــه سـیّــد بنــی آدم به حضـرت اعـلــی رسید،
به غایتِ قـربت نزدیکی یافت،
و از غایت قـربت نهایت هیبت دید!
تا خـداونـد تدارک دل او کرد
و به غایت کرم و عـنـایت،
و نهایت لطف و کرامت او را به خود نزدیک کرد،
و به منزل (ثـُــــــمَّ دَنــــــا) رسید
و خلـــوت (اَو اَدنی) یافت،
راز شنیــــــــده،
شربت محبت چشیده،
دیــــــــدار حــق دیـــــــــده،
از هر دو جهان رمیده،
و با دوست آرمیــــــــــــده!
رفت آنچــــــــــــه رفت،
شنید آنچه شنید،
دیــــــــد آنچه دیــــــــد،
و کس را از آن اسرار خبر نــــه !
عـقـول و اوهـام از دریافت آن دور!
رازی در پرده ی غـیرت رفته،
بی زحمت اغـیار به سمع رســول(ص) رسانده است.
رازی است مرا با شب و رازی است عجب
شب دانـد و من دانـم و من دانم و شب
( اَلّلهُمّ َصَلّ ِعَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّل فَرَجَهُم )
*******************************************
همه مشکلات ما
ناشی از غیبت طولانی مولایمان است
پس برای تعجیل در فرج مبارکشان زیاد دعا کنیم
موضوع :
نظر ()