تفسیر ادبی عرفانی آیات مخاطبات ( 78 ـ 246 )
وعــده وصـــال
آیه 12 سـوره هــود :
بســم الله الــرحمـــن الرحیـــم
فَـلَعَــلّــَکَ تـــارِکٌ بَعْــضَ ما یــوحــــی اِلَیـــکَ...
از درگاه احدیت فـرمان آمد که:
ای مهتــرکائنــات ،
ما تــو را به خـلــق فــرستــادیـم
تا طبیب دلهای اندوهناک باشی،
و مرهم درد سوختگان،
و آسایش جـان مـؤمنـان!
کـه ایـن نامــه ی مــا را بـر ایشان بخوانی،
و لهیب آتش عـشـق ایشان
و سوز دلشان در آرزوی دیـــدار مـا امروز فرو نشانی،
و فردا را وعــده وصـــال دهی.
پس بدان که چـنــد تنی از ایـــن مهجــوران
شـنیــدن آن نمیخــواهـنــد!
آنان را بگــذار،
ای محمّــد (ص) ؛
مــراد ایشان مجـوی و دل در آنان مبنـد،
که ما آنها را در ازل براندیم
و داغ حرمان و خذلان بر ایشان نهادیم،
ای سـیِّـــد ؛
آنــان تــو را دشـمـــن و بد خـواهـند،
اگـر سخــنی به طعــن گویند دل خویش به تنگ میار،
[ و در این زمان اگر علیه تو مقاله یا کتابی نویسند و یا فیلمی بسازند ]
و اگر ایمان نیارنـــد غــــم مخــور،
ایشـــان خبیثــــانند
و خـــدای جـــز پـــاکان را به خــود راه ندهـد.
هـرکه نه آن ما است اگر به ظاهـر عـین طهارت است او را پلـیـــد دان،
و هـــرکه آن ما است اگــر چه بظاهـــــر ناپاک است او را پاک دان،
نبینی سگ اصحـاب کهـــف بر وفـای دین قـــدمی برداشـــــت
مـا او را به طهـــارت برداشتیــم
و در دنیــــــــــا با آن جــوانمـــــردان بداشتیــم
و از آفـــــات نگـه داشتیـم،
در دنیـا با ایشـان و در نمــاز با ایشـان
و در بهشت با ایشــان است!
پس بنــده مؤمن که هـفتاد سال
بر بســاط اسـلام بوده
و ذوق ایـمـــان چشیده
و خـداونــد عــالــم او را پاک خوانده
و مهـر خود در دل وی نهــاده،
کجـا روا دارد که در قـیــــــامت او را نــومـیــــد کـنـد؟
*******************************************
اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَـتَــهُ یُصَـلّـُـونَ عَـلَـی النَّبِیُّ
یا اَیُّهَـــا الَّـذِینَ آمَنُــوا صَـلّـُـوا عَـلَـیــهِ وَ سَلِّـمـُوا تَسـلِـیـمـاً
زیارت ناحیـه مقدّسه
گزارشی است که گزارشگر آن ، ولیّ خدا ،
و انتقام گیرنده خون آن امام معصوم و مظلوم است،
همه روزه فرازهــایی از این سوگنــــامه
و خون گریـــــه مولایمـــان صاحب الزمــــان (عج) را ،
همنــــــــــوا با ایشــــــــان زمزمه می کنیم
تا شایدمرهمی باشد بر قلب مجروح رسول الله (ص)
و ائمه معصومین و مولایمان
امام مهدی (عج ) علیهم السلام باشد.
**************( فراز یازدهـم ) **************
وَ سُبِىَ أَهْلُک َ کَالْعَبیدِ ،
وَ صُفِّدُوا فِى الْحَدیدِ ،فَوْقَ أَقْتابِ الْمَطِیّاتِ ،
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ، یُساقُونَ فِى الْبَراری وَالْفَلَواتِ ،
أَیْدیهِمْ مَغلُولَةٌ إِلَى الاَْعْناقِ ، یُطافُبِهِمْ فِى الاَْسْواقِ ،
فَالْوَیْلُ لِلْعُصاةِ الْفُسّاقِ ، لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِک َ الاِْسْلامَ ،
وَ عَطَّلُوا الصَّلوةَ وَ الصِّیامَ ، وَ نَقَضُوا السُّنَنَ وَ الاَْحْکامَ،
وَ هَدَمُوا قَواعِدَ الاْیمانِ، وَ حَرَّفُوا ایاتِ الْقُرْءانِ ،
وَ هَمْلَجُوا فِى الْبَغْىِ وَالْعُدْوانِ ،
لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ مَوْتُوراً ،
وَ عادَ کِتابُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ مَهْجُوراً ، وَ غُودِرَ الْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً ،
وَ فُقِدَ بِفَقْدِکَ التَّکْبیرُ وَالتَّهْلیلُ ، وَ التَّحْریمُ وَ التَّحْلیلُ ، وَ التَّنْزیلُ وَ التَّأْویلُ ،
وَ ظَهَرَ بَعْدَکَ التَّغْییرُ وَ التَّبْدیلُ ،وَ الاِْلْحادُ وَ التَّعْطیلُ ، وَ الاَْهْوآءُ وَ الاَْضالیلُ ،
وَ الْفِتَنُ وَالاَْباطیلُ، فَقامَ ناعیک َ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّک َ الرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ ،
فَنَعاک َ إِلَیْهِ بِالدَّمْعِ الْهَطُولِ ، قآئِلا یا رَسُولَ اللهِ قُتِلَ سِبْطُک َ وَ فَتاک َ ،
وَ اسْتُبیحَ أَهْلُک َ وَ حِماک َ ،وَ سُبِیَتْ بَعْدَک َ ذَراریک َ ،
وَ وَقَعَ الْمَحْذُورُ بِعِتْرَتِک َ وَ ذَویکَ ، فَانْزَعَجَ الرَّسُولُ ،
وَ بَکى قَلْبُهُ الْمَهُولُ ، وَ عَزّاهُ بِک َالْمَلآئِکَةُ وَ الاَْنْبِیآءُ،
وَ فُجِعَتْ بِک َ اُمُّک َ الزَّهْرآءُ، وَ اخْتَلَفَتْ جُنُودُ الْمَلآئِکَةِ الْمُقَرَّبینَ،
تُعَزّی أَباک َأَمیرَالْـمُـؤْمِنینَ ، وَ اُقیمَتْ لَک َ الْمَـاتِمُ فی أَعْلا عِلِّیّینَ ،
اهل و عیالت چون بردِگان به اسیرى رفتند،
و در غُل و زنجیر آهنین بر فراز جهاز ِشتران در بند شدند،
گرماى(آفتابِ) نیمروز چهره هاشان مى سوزاند ،
در صحرا ها و بیابان ها کشیده میشدند،
دستانشان به گَردَن ها زنجیر شده،
در میان بازار ها گردانده میشدند،
اى واى بر این سرکشان گناهکار!،
چه اینکه با کُشتنِ تو اسلام را کُشتند،
و نماز و روزه (خدا) را بدون یاور رها نمودند،
و سُنّتها و احکام (دین) را از بین برده شکستند،
و پایه هاىِ ایمان رامنهدم نمودند،
و آیاتِ قرآن را تحریف کرده،
در (وادىِ)جنایت و عداوت پیش تاختند،
براستى رسولِ خدا (که درود خدا بر او و آل او باد)
(با شهادتِ تو) تنها ماند! (یا مظلوم واقع شد)،
و کتاب خداوندِ عزّوجلّ مَتروک گردید،
و آنگاه که تو مقهور و مغلوب گشتى،
حقّ و حقیقت موردِ خیانت واقع شد،
و به فقدانِ تو تکبیرِ خدا و کلمه توحید،
حرام و حلالِ دین، و تنزیل و تأویلِ قرآن جملگى از بین رفت،
و پس از تو تغییر و تبدیلِ (احکام)،
کفر و اِلحاد و بى سرپرستىِ دین،
هوى و هوس ها و گمراهی ها،
فتنه ها و باطل ها جملگى (بر صفحه روزگار) ظاهر شد،
پس پیکِ مرگ نزدِ قبرِ جدّت رسول خدا (ص)ایستاد،
و با اشکِ ریزان خبرِ مرگِ تو را به وى داد،
و این گونه گفت که:
اى رسولِ خدا ! دختر زاده جوانمردت شهید شد،
خاندان و حَریمَت مُباح گردید،
پس از تو فرزندانت به اسیرى رفتند،
و وقایع ناگوارى به عترت و خانواده ات وارد شد،
پس (از شنیدنِ این خبر) رسول خدا مضطرب و پریشان گردید،
و قلبِ هراسناکَش بگریست،
و فرشتگان و انبیاء (بخاطـر مصیبتِ تو) او را تسلـیت و تعـزیت گفـتند،
و مادرت زهـراء (از انـدوهِ مصیبـتِ تو) دردنـاک شد ،
و دستـه هاىِ ملائکه مقـرّبین در آمد و شد بودند،
پـدرت امیرمؤمنـان را تعزیت میگفتند،
مجالسِ ماتم و سوگوارى براىِ تو در اعلاعلیّین برپا شد،
ادامه زیارت در پست بعدی ان شاءالله
موضوع :