تفسیر ادبی عرفانی سوره های مخاطبات (14)

صحابه خاص رسول الله (ص) 

آیه 29 فـتـــــح :

مُحُمَّدٌ رَسُولُ اللهِ

وَالَّذِینَ مَعَهُ اَشِدّاءُ عَـلــَی الکُفّارِ

رُحَمـــــــــاءُ بَینَهُـــــــــــم

اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَـتَــهُ یُصَـلّـُـونَ عَـلَـی النَّبِیُّ یا اَیُّهَـــا الَّـذِینَ آمَنُــوا صَـلّـُـوا عَـلَـیــهِ وَ سَلِّـمـُوا تَسـلِـیـمـاً

این آیت تا آخـــر ســـوره

صـفـت صحابه رسول الله(ص) است،

و بیان سیرت آنان

که در مجلس انس رسالت،

جلیس و انیس بودند،

و در بساط عهد اسلام نقیب و نجیب،

و به صحـبـت نبوّت و رأفت رسالت،

تأدیب و تهذیب یافته،

و از نظر جلال صمدیت توفیق و تقریب دیده اند،

و حق تعالی هریکی از آنان را

به تشریف و تقریبی مخصوص گردانیده،

و آنها صحابه خاص رسول خدا(ص) هستند،

و بر کافَّه اهل ایمان

حرمت ایشان نگاه داشتن واجب است،

و باید قـدر آنان را شناخت

که نزد خـداونــد بعـد از پیمبران و رسولان

از همه مقـرب ترند،

و همگی منبع صــــــــدق

و مایــــه عـدل

و اصل حـیـاء و سخــاء هستند،

و بر هـر موحِّـد واجب است

که خود را بر این صفات بیاراید.