تفسیر ادبی عرفانی سوره های مخاطبات (8)
شرف نبـوّت و رسالت
سوره 36 یـــس :
بســم الله الــرحمـــن الرحیـــم
یـس ،وَالقـُــرآنِ الحَکِـیـــمِ، اِنّکَ لَمِــنَ المُرسَلِـیــــنَ
حضرت صادق (ع) فــرموده اند:
یس نامی از نامهای پیغـمبــر(ص) است
و معـنـی آن (یا ایها السامع الـوحی) است،
یعـنـی ای شـنــونده وحی و پیغــام
(تفسیرقرآن عظیم ، فیض الاسلام)
اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَـتَــهُ یُصَـلّـُـونَ عَـلَـی النَّبِیُّ یا اَیُّهَـــا الَّـذِینَ آمَنُــوا صَـلّـُـوا عَـلَـیــهِ وَ سَلِّـمـُوا تَسـلِـیـمـاً
زهی کرامت و منزلت! زهی منقبت و مرتبت!
( یـس ): ای سـیّــد ؛ ای انســان ؛
یک قول این است که مقصود یا انسان است
و مخاطب مصطفی(ص) است.
از آنجا که انسانیت او هم شکل خلق است
و از آنجا که شرف نبـوّت و رسالت است
خطــــــــــاب با اوست،
و این خطـاب در نقــاب غـیـرت ساختنـد
تا هـر نا محرمی را برجمال و کمال وی اطلاع نباشد!
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
وَ بَشِّــرِ المُــؤمِنیــنَ بِاَنَّ لَهُم فـَـخـــراً کَـثیراً
ای پیغمبر ؛ مؤمنان را بشارت ده
که ایشان را نزد ما نواخت نیکو
و کرامت بی نهایت و فضل تمام است.
بشــارت ده ایشــان را کــه چون می گزیدم
عـیـب می دیدم، نپسندیدم
تا بیشتر نهانها بررسیدم،
و بنده را به بی نیازی خود چنانکه بود برگزیدم،
بشارت ده ایشان را که آنچه اول بود امروز همان،
ابری است با باران،
مؤمنان را جاودان،
و فضل را نه پایان،
بشارت ده که اگر گناه بنده بسیار است
فضل مولی از آن بیشتر است،
و هـرکارکننده ای در هـرحال سـزاوار سزای خویش است!
این همه که شنیدی فضل کبیر نیست
بلکه فضل کبیــــر خود جای دیگـر است!
و نواختی دیگر!
عیشی روحانی
با صد طبل نهانی
و رستاخیز جاودانی!
نفسی به صحبت آمیخته،
جانی به آرزو آویخته،
ولی نور یافت غـرق گشته
و غـرق از طلبِ یافت باز نه ایستاده،
در آتش مهـر میسوزد،
و از ناز باز نمی پردازد!
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
برای اینکه خاری در چشــم دشمنــــانش باشد
انشاء الله این برنامه همه روزه ادامه خواهد داشت
موضوع :