تفسیر ادبی عرفانی سوره های مخاطبات (8)

شرف نبـوّت و رسالت


سوره 36 یـــس :

بســم الله الــرحمـــن الرحیـــم

یـس ،وَالقـُــرآنِ الحَکِـیـــمِ، اِنّکَ لَمِــنَ المُرسَلِـیــــنَ

 حضرت صادق (ع) فــرموده اند:

یس نامی از نامهای پیغـمبــر(ص) است

و معـنـی آن (یا ایها السامع الـوحی) است،

یعـنـی ای شـنــونده وحی و پیغــام

(تفسیرقرآن عظیم ، فیض الاسلام)

اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَـتَــهُ یُصَـلّـُـونَ عَـلَـی النَّبِیُّ یا اَیُّهَـــا الَّـذِینَ آمَنُــوا صَـلّـُـوا عَـلَـیــهِ وَ سَلِّـمـُوا تَسـلِـیـمـاً


 زهی کرامت و منزلت! زهی منقبت و مرتبت!

( یـس ): ای سـیّــد ؛ ای انســان ؛

یک قول این است که مقصود یا انسان است

و مخاطب مصطفی(ص) است.

از آنجا که انسانیت او هم شکل خلق است

و از آنجا که شرف نبـوّت و رسالت است

خطــــــــــاب با اوست،

و این خطـاب در نقــاب غـیـرت ساختنـد

تا هـر نا محرمی را برجمال و کمال وی اطلاع نباشد!

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

وَ بَشِّــرِ المُــؤمِنیــنَ بِاَنَّ لَهُم فـَـخـــراً کَـثیراً

 ای پیغمبر ؛ مؤمنان را بشارت ده

که ایشان را نزد ما نواخت نیکو

و کرامت بی نهایت و فضل تمام است.

بشــارت ده ایشــان را کــه چون می گزیدم

عـیـب می دیدم، نپسندیدم

تا بیشتر نهانها بررسیدم،

و بنده را به بی نیازی خود چنانکه بود برگزیدم،

بشارت ده ایشان را که آنچه اول بود امروز همان،

ابری است با باران،

 مؤمنان را جاودان،

و فضل را نه پایان،

بشارت ده که اگر گناه بنده بسیار است

فضل مولی از آن بیشتر است،

و هـرکارکننده ای در هـرحال سـزاوار سزای خویش است!

این همه که شنیدی فضل کبیر نیست

بلکه فضل کبیــــر خود جای دیگـر است!

و نواختی دیگر!

عیشی روحانی

با صد طبل نهانی

و رستاخیز جاودانی! 

نفسی به صحبت آمیخته،

جانی به آرزو آویخته،

ولی نور یافت غـرق گشته

و غـرق از طلبِ یافت باز نه ایستاده،

در آتش مهـر میسوزد،

و از ناز باز نمی پردازد!

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

برای اینکه خاری در چشــم دشمنــــانش باشد

انشاء الله این برنامه همه روزه ادامه خواهد داشت



موضوع :