نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید         ( 1220 )                                                           

آدرس این وبلاگ در تلگرام :   َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

سوره 27 : نمــل ( مکّی ـ 93 آیه دارد ـ جزء  نوزدهم ـ صفحه 377 )

  ( قسمت نهـــم )

«( مملکت داری بلقیس )»

( جزء نوردهم صفحه 379 آیه 23 )

بسم الله الرحمن الرحیم 

إِنِّی وَجَدْتُ امْرَأَةً تَمْلِکُهُمْ وَأُوتِیَتْ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِیمٌ

   ترجمه لفظی آیه شریفه :

من [آنجا] زنى را یافتم که بر آنها سلطنت میکرد

و از هر چیزى به او داده شده بود و تختى بزرگ داشت

 نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :

مملکت داری بلقیس از زبان یک مرغ :

هدهد چون حدیث بلقیس با سلیمان بگفت ؛

که آن مملکت آراستــــــــه ،

و هرچه ملوک را باید ، ساخته و پرداخته ،

از خَیل وحَشَم ، عُدّده و عَدد ،

سیاست و هیبت و حشمت ، و مال و نعمت ؛

سلیمــــــان ، آن همه بشنیــــد و در وی اثــــــر نکرد ،

و طمـــــع در آن نبست ،

باز چون هدهد حدیث دین کرد ،

که آنان گروهی آفتــــــابپرستنـــد ؛

سلیمـــــــان از جا برخاست و متغیّــــر شد !

گفت نوشت افزار آوردند تا او را به دین خدادعوت کند !

این بود که آن نامه را نوشت ،

بزرگوار نامه ای که ابتدای آن بنام خداست ؛

او کهدل را اُنس است و جـــــــان را پیغــــــــــام ،

از دوستیـــــــادگار و برجــانعاشقـــــان ســــــلام ؛

او که دل را فتح و جان را فتوح است ،

معـــرفت را راه و حقیقت را درگاه است !

ترسیـــــده را امـــــــــان ، و امیدوار را ضمان ،

طالــــب را شــــــرف و عارف را خلــــــــف است !

بسم الله الرحمن الرحیم 

ای نام تـــــــو بهتــرین سرآغاز

بی نام تو نامه کی کنم بــــــاز

ای یــاد تــــــــو مونس روانــم      

جز نام تــــــو نیست بر زبــانم

ای کار گشای هرچــه هستند

نام تــــــــو کلید هر چه بستند

ای هست کن اساس هستی

کوتـــه ز درت دراز دستــــــی

از اتش ظـــــــلم ودود مظلوم

احوال همه تـو راست معلـوم

هم قصـــه نانمـــــــوده دانی

هم نامه نا نوشتـــــه خوانی

ای عقــل ، مرا کفایت از تـــو    

جستن ز من و هدایت از تـــو

هم تــــو به عنایت الهـــــــی

انجا قدمم رسان که خواهی

از ظلمت خود رهـایی ام ده

با نــور خود اشنایی ام ده

السلام علیک یا مولای یا اباصالح المهدی

این جمعه هم گذشت و نیامدید آقـــا !

شاید ما همچنـــــان سرگــــــرم دنیـــا و زنـــــدگی خویشیــم

ولی هر روزه برای تعجیل در ظهـــــــــور مبارکتــــــان

دعــــای فــــــرج بر لب داریـــــــم