تفسیر ادبی عرفانی سوره های مخاطبات (2)

سوره ها و آیاتی که خطاب مستقیم

به شخص رسول الله (ص) است را

سُوَر و آیات مخاطبات گویند.

محمـد(ص) در خلوت اَوْ اَدْنی

سوره 2 بقـــره : 

 بســم الله الــرحمـــن الرحیـــم

الــم ، ذلِکَ الْکِـتــابُ لا رَیْبَ فِـیـهِ هُـدًی لِلْمُتَّقِین

 بدان که خطاب به حروف مفرد، سنت و رویه دوستان است

که در حقیقت رازی از دوستی به دوستی دیگر است

بی آنکه رقیبی از آن آگاه شـــود.

زان گونه پیامهـا که او پنهـان داد               

یک ذره به صدهـزار جان نتوان داد

الــم ، در صحیفه دوستی نقش خطی است

که جز عاشقان ترجمه آن نخواننـد

و در خـلـوت خـانه دوستی

میان دوستان رازی است که جـز عـارفــان نـداننــد

و در نگارخانه دوستی رنگی است از  بی رنگی

که جـز والهــان و مشتاقـان نه بیننـــــد!

جمال چهـره جانان اگرخواهی که بینی تو

تو چشم سرت نابینا و چشم عـقـل بینا کن

 تا با موسی هـزاران کلمه به هـزاران لغت برفت

با محمـد(ص) در خلوت ( اَوْ اَدْنی)

بر بساط انبساط این راز برفت،

آن کلمه ها با موسی در حجاب برفت

و این راز با محـمــد(ص) در عـیـان،

موسی سخن ها و خبرها شنید، گوینده ندید،

محمد(ص) راز را شنید و در رازدار می نگرید،

موسی به طلب نازید که در طلب بود،

محمد(ص) به دوست نازید که در حضرت بود،

موسی لذت مشاهـده نیافته و ذوق آنرا ندانسته   

و از سمع و ذکر فراتر نشده بود،

محمـد(ص) از حـدّ سمع به نقطه جمع رسیده بود،

جان در سرعـیـان شد و عـیـان از بیــــان دور!

( اَلّلهُمّ َصَلّ ِعَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّل فَرَجَهُم )

مست تـو ام از جــرعـه و جام آزادم                   

مـرغ تـو ام از دانــــه و دام آزادم

مقصود من از کعـبه و بتخانه تــوئی                 

ورنه که من از هـر دو مقـام آزادم

 (الــم): نوازشی است به زبان اشارت که با مهتر عالم برفت

و به رمز الف و لام و میم میگوید:

ای سید، از پرده واسطه جبرئیل یک دم درگذر

تا صفت عشق، نقاب تعزّز فـروگذارد و آن شگفتیهای پنهانی

و ذخیره های غـیبـی که تـــــو را ساخته است به تــــو بنماید!

جبرئیــل آنجا اگــر زحمت کند خونش بریز

خـون بهای جبرئیل از گـنــج رحمت باز دِه

انشاء الله این برنامه همه روزه ادامه خواهد داشت 

تا خاری در چشــم دشمنــــانش باشد