نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    ( 1217 )                                                                 

 

آدرس این وبلاگ در تلگرام  َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

سوره 27 : نمــل ( مکّی ـ 93 آیه دارد ـ جزء  نوزدهم ـ صفحه 377 )

  ( قسمت ششـــم )

 «( تـاوان عمـــر )»


نتیجه تصویری برای «( تـاوان عمـــر )»

 ( جزء نوردهم صفحه 378 آیه 17   )

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَ حُشِرَ لِسُلَیْمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ وَالطَّیْرِ فَهُمْ یُوزَعُونَ

   ترجمه لفظی آیه شریفه :

و براى سلیمان سپاهیانش از جن و انس و پرندگان جمع ‏آورى شدند

و [براى رژه] دسته دسته گردیدند

 نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :

در خبر است که سلیمان با سپاهش ،

بر مرکب باد همی رفت !

مردی را دید که به کشاورزی مشغول ،

و به سلیمان و سپاه او از پریان و آدمیان و مرغان ،

نگریست و در شگفت شد و گفت :

پادشاهیِ بزرگی به سلیمان داده شده !

بــــــــاد این سخن را به گوش سلیمان رسانید ،

هماندم سلیمـــــان از مرکب باد نزد آن مـــــرد آمـــــد ،

و گفت : سخن از تو شنیدم ، و آمدم به تو بگویم :

یک سپـــــاسگـــــــزاری که خداوند از مومن قبول کند ؛

به مراتب از مُلک و مملکت آل داوود بهتر و بالاتـــــر است !

آن مرد گفت : خداونــــــــد تو را از همّ و غمّ دور کند ؛

که مــــــرا از همّ و غمّ رهــــــــایی دادی !
نتیجه تصویری برای «( تـاوان عمـــر )»

 

حکایتی دیگر از سلیمان و زارع نقل شده ،

که دارای لطف بسیار است ؛

نوشتـــــــــــه انـــــــد :

 سلیمان با لشکریان خود ،

بر مرکب بـــــــــــاد می گذشت !

کشاورزی را دیـــــــد که با بیل کار می کند ؛

و هیچ به حشمت سلیمان و سپاهیان او نمی نگرد !

سلیمــــــــــان در شگفت شـــــــــــد و گفت :

ما از هرجا که گذشتیم کس نبود که ،

ما را و حشمت ما را نظاره نکند ؛

و پیش خود گفت این مرد یا خیلی زیرک و دانا و عارف است ؛

یا بسیــــــــار نـــــــادان و جــاهــــــــــــل است ؛

پس فرمـــــــــــــان ایست داد ؛

سلیمـــــــــان فــــــــــــــرود آمـــــــد و گفت :

ای جوانمرد ؛ جهانیان را شکوه و هیبت ما در دل است ؛

و از سیـــــــاست مـــــــــــا ترسند !

و چون مُلک ما را بینند ؛ در شگفت اندر شوند !

چگونه است که تو هیچ به ما ننگری و تعجب نکنی ؟

و این نوعی استخفاف و بی اعتنایی است که همی کنی !

آن مــــــــــرد گفت : حاشا و کلاّ که چنین کنم !

چگونه در مملکت تو استخفافی از دل کسی گذر کند !

لکن ای سلیمان ؛

من در نظاره ی جـــلال حـــق ؛

و قـــــدرت او چنان مستغـــرق هستم ،

که نیـــــــــروی نظاره ی دیگـــــــــران نــدارم !

ای سلیمان ؛ عمر من این یک نفس است که می گذرد ؛

اگر به نظاره ی خـــلق آن را ضـــــایــــــع کنم ؛

آن گاه عمر من بر من تاوان بُوَد !

سلیمــــــــان گفت :

اکنون حاجتی از من بخواه ؛

اگـــــر حاجتــــــــــی در دل داری !

مــرد گفت : آری حاجتـــــــی در دل دارم ؛

و دیـــــــر است که من در آرزوی آن حاجتــــــم ،

و آن این است که ؛

مرا از آتش دوزخ رهـــــا کنی !

سلیمان گفت :

این نه کار من است ؛

که کار آفریدگار عالَم است 

مرد گفت : پس تو هم چون من عاجزی 

 و از عاجز ، حاجت خواستـــــــن به چه روی بوَد ؟

سلیمان دانست که آن مرد هشیــــــــار و بیــــدار است ؛

پس او را گفت : مـــــــرا پنـــدی ده !

گفت : ای سلیمان ؛ در ولایتِ حاضــــــر منگر ؛

بلکه در عاقبت کار بنگر !

ای سلیمان  ؛ چشم نگاه دار تا نبینی

 که هرچـــــه چشم نبینــــد دل نخواهـــــــد

و باطــــــل مشنــــــو ، که باطــــــل نـــــور دل ببرد !



موضوع :