نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید
https://telegram.me/adabvaerfan
سوره 23 : مؤمنون ( مدنی ـ 78 آیه دارد ـ جزء هفدهم ـ صفحه 332 )
«( شعـاع شمـع )»
( جزء هفدهم صفحه 342آیات 1 و 2 و 3 )
بسم الله الرحمن الرحیم
قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ
الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ
وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ
ترجمه لفظی آیه شریفه :
مؤ منان رستگار شدند
آنها که در نمازشان خشوع دارند.
و آنها که از لغو و بیهودگی روی گردانند.
نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :
بسم الله الرحمن الرحیم
بنـام خداونـدی که ؛
در ذات یکتـا و در صفات بی همتا است ،
کــریم و مهـربان و لطیـف و رحیــم ،
یاد وی دل ها را شمــــع تابــــــان است ،
و مهــــــــر او زندگانی دوستــــــان ،
نام وی جهان را رَوح و ریحـان است ،
و عارف را غــارتِ جـــــان !
نــــام خـدا یعنی گدازنده تـــن ،
رباینده دل ، غارت کننده جـــان ،
اما این معاملت نه با هرخسی و دون همتی رود ،
که این جز با عاملان احکام شریعت و راضیان حضرت نرود !
و جز حال ایشان نبود که اندوه عشق به جان و دل خریدارند
و هـرچه دارند فـدای درد و غم خویش کنند.
اکنـون که دلی به عـشـق دردی دارم
کان درد به صد هـزار درمـان ندهــم
من چه دانستم که بر کُشته دوستی قصاص است ؟
چون نیک بنگریستم! این معاملت تو را با خواص است!
در جستن بهشت جـان کنـدن باید،
و در گریختن از دوزخ ریاضت کشیـدن باید،
و در یافتن دوست جـان بــــــــذل کردن شایـد،
به جفای دوست از دوست دور شدن جفـــــــــــــا است
و در شریعتِ دوستی ؛ جان از دوست به سر آوردن خطا است!
هرکه از جام تو روزی شربت شوق تو خورد
چون نماند آن شراب او داند ، آن رنج خمار
موضوع :