نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (1201)
https://telegram.me/adabvaerfan
سوره 26 : شعراء ( مدنی ـ 227 آیه دارد ـ جزء نوزدهم ـ صفحه 367 )
( قسمت نهـــم )
شـریعـتِ دوستـی
( جزء نوردهم صفحه 370 آیه 79 )
بسم الله الرحمن الرحیم
وَالَّــذِی یُمِیتُنِــــی ثُـمَّ یُحْیِــــینِ
ترجمه لفظی آیه شریفه :
و آن کس که مرا مى میراند و سپس زنده ام مى گرداند
نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :
خلیــل مرگ را به خـــــــدا نسبت داد ؛
چون مرگ غنیمت و نعمت است ؛
که با روح به آن می رسند ؛
که هرکس نه به او باقی است در حقیقت فانی است !
و هرکس نه به او زنده ؛ او به حقیقت مرده همیشگی است !
الاهـــــــا ؛
نه جز از شنـــــــاخت تــــــــــــو شادی است ؛
نه جـــــــز از یافت تــــــــــــو زندگانی !
زندگانی بی تو مُــــــــردگی است ؛
و زنده به تو ، هم زنده و هم زندگانی است ،
کسی که زندگانی وی به او بوَد ؛
از او لحظه ای و حرکتی به سر نیاید ؛
مگر که همه در او مُستَغـــــــــرَق بوَد !
غم کَی خورَد آن که شادمانیش توئــی ؟
یا کَی مُـــرَد آن که زنــدگانیش تــوئــی ؟
در نسیـــه ی آن جهــان کجـــا دل بنـــدد
آن کس که به نقد ؛ این جهانیش توئی ؟
موضوع :