*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1184 )
https://telegram.me/adabvaerfan
سوره 25 : فـرقــان ( مکّی ـ 77 آیه دارد ـ جزء هیجدهم ـ صفحه 350 )
( قسمت هفتـــم )
دَر هـــــا
و
کلیـد هـای چهـارگانـه !
( جزء نوردهم صفحه 364 آیه 48 )
بسم الله الرحمن الرحیم
وَهُوَ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا
ترجمه لفظی آیه شریفه :
و اوست آن کس که بادها را نویدى پیشاپیش رحمت خویش [=باران] فرستاد و از آسمان آبى پاک فرود آوردیم
نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :
این آیت از روی ظاهر اشارت است به باد رعایت !
که از وزیدنگاه عنایت ؛
بر دل های مؤمنان وزد ،
تا هرچه خاشاکِ مخالفت ؛
و انواع کدورت بود ،
از دل ها پاک بروبد ؛
و شایسته ی قبول کرامات ؛
و ارادت حق گرداند .
چون نسیمِ رَوحِ آن ریاح ؛
به سینه یبنده رسد ؛
زیـــــــــادت طلبد ؛
و رایحه ها و عنایت ها جوید ؛
آن گاه خداوند از راه لطف و مهربانی ؛
چهــــــــــــــار در بر وی گشــــــاید :
درِ احسان ؛
درِ نعمت ؛
درِ طاعت ؛
درِ محبت ؛
اول ؛ خداوند درِ احسان بر وی گشاید ؛
او به حکم بشریت ، با کافر نعمتی و حق نشناسی ؛
درِ احسان بر خود بندد !
خداوند رسولِ کرامت فرستد ؛
با کلیـــــــدِ عفـــــــــــو ؛
که فرمود : یَعفُوا عَنِ السَّـیِّئات ؛
دوم ؛ خداوند چون درِ نعمت بر بنده گشاید ؛
بشر از درِ کفــــــــــــران در آید ؛
و به کوتاهی در سپاس ؛
درِ نعمت بر خود بندد !
که فرمود : اِنَّ الاِنسانَ لَکَفُورُ ؛
خداوند رسول فضل فرستد ؛
با کلیـــــــد منّـــت !
و گوید : اگر تو در شُکر کوتاهی کردی ؛
من در نعمت قصور نکنم !
که فرمود : قُل بِفَضلِ اللهِ وَ رَحمَتِهِ .
سوم ؛ خداوند درِ طاعت بر بنده گشاید ؛
وی با گناه ، دربر خود بندد !
خداوند رسولِ مغفرت فرستد ؛
با کلیــــــدِ تــوبــــت !
و گوید : اگر تو گناه کردی ؛ من تو را می آمرزم !
که فرمود : اِنَّ اللهَ یَغفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً ؛
چهارم ؛ درِ محبت است ؛
که خداوند از راه لطف بر بنده گشاید ؛
ولی بنـــــــده به جــفـــــــا پیش آید ؛
و به دلیـری (گستاخی) و بدعهدی ، در بر خود بندد !
خداوند رسولِ حلم فرستد ؛
با کلیدِ ستــــــر عیـــــب
و گویــــــــــد : بنده ی من ؛ اگر تو جرأت بر بدرفتاری کردی ؛
از تو می گذرم ؛ چون من دوست تو هستم !
که فرمود : یُحِبُّهُم وَ یُحُِّونَهُ ؛
... وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا
رشحه هایی از آب محبت است ؛
که بر دل های عارفان فرو می ریزد ؛
و طبیعتِ سرکش را می کشد ؛
و نفسِ زکیّه را زنده نگه می دارد ؛
آن گاه از دلِ پــــــاکِ او ؛
برکت ها بر مردم فرو می ریزد !
و از آن برکات نـــــــور ؛
دل انسان ها و جانوران سیراب می شود !
موضوع :
نظر ()