نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    ( 1174 )                                                     

آدرس این وبلاگ در تلگرام  َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

سوره 24 : نــور ( مدنی ـ 64 آیه دارد ـ جزء  هیجدهم ـ صفحه 350 )


  ( قسمت یازدهــــم )


اعتمـاد مؤمـن


 

   ( جزء هیجدهم صفحه 355 آیه های 39 و 40 )

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ کَسَرَابٍ بِقِیعَةٍ یَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاءً حَتَّى إِذَا جَاءَهُ

لَمْ یَجِدْهُ شَیْئًا وَ وَجَدَاللَّهَ عِنْدَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ وَاللَّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ


   ترجمه لفظی آیه شریفه :

و کسانى که کفر ورزیدند کارهایشان چون سرابى در زمینى هموار است که تشنه آنرا آبى مى ‏پندارد تا چون بدان رسد آن را چیزى نیابد و خدا را نزد خویش یابد و حسابش را تمام به او دهد و خدا زودشمار است


أَوْ کَظُلُمَاتٍ فِی بَحْرٍ لُجِّیٍّ یَغْشَاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحَابٌ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ

إِذَا أَخْرَجَ یَدَهُ لَمْ یَکَدْ یَرَاهَا وَ مَنْ لَمْ یَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِنْ نُورٍ


ترجمه لفظی آیه شریفه :

 

یا [کارهایشان] مانند تاریکیهایى است که در دریایى ژرف است که موجى آن را مى ‏پوشاند [و] روى آن موجى [دیگر] است [و] بالاى آن ابرى است ، تاریکیهایى است که بعضى بر روى بعضى قرار گرفته است هر گاه [غرقه] دستش را بیرون آورد به زحمت آن را مى ‏بیند و خدا به هر کس نورى نداده باشد او را هیچ نورى نخواهد بود


 نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :

 

وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ ...

در این آیت تا آخر آن ؛

اشاره به مَثَل مؤمن و کافر است ؛

که ؛ اعتقادِ مؤمن ، نــــــور است ؛

و عمل او نــــــور ؛

و بازگشت او در روز رستاخیز ؛

به سوی نــــــور است ؛

که فرمود : نُورٌ عَلی نُورٍ ،

و اعتقاد کافر همه تاریکی ،

و عمل او تاریکی ؛

و بازگشت او در قیامت ؛

به سوی تاریکی است !

که فرمود : ظُلُماتٌ بَعضُها فَوقَ بَعضٍ


... وَ مَنْ لَمْ یَجْعَلِ اللَّهُ لَهُنُورًا فَمَا لَهُ مِنْ نُورٍ

خداوند به فقیر از جهت فقرش نیست که به او نزدیک میشود ؛

و از غنیّ به جهت غنایش نیست که دور میشود ؛

و در امور جهانی ؛

خداوند را خطری و سود و زیانی نیست ؛

که به یکی بپیوندد ، و از دیگری ببُرّد !

چه ؛ اگر تمام جهان را در راه او بذل کنی به او نمی رسی !

و اگر تمام هر دو جهان را بگیری ، از تو نمی بُرَد !

نزدیکی به کسان ، بی علت ،

و دوری از کسان بدون علت است ،

که فرمود : هرکس را که خداوند نوری در دل او ننهاد ،

او هرگز نوری نخواهد داشت !


 

 

دوران چهل ساله ی فراق یعقوب به سر آمد ،


و دوران هزار و دویست ساله ی فراق شیعیان به سر نیامد !


چــــــــــرا ؟

 

غزل شماره 255

 

 



موضوع :