*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1143 )
https://telegram.me/adabvaerfan
سوره 22 : حج ( مدنی ـ 78 آیه دارد ـ جزء هفدهم ـ صفحه 332 )
( قسمت بیستــم )
صفات رحمت و حکمت
( جزء هفدهم صفحه 339 آیه 63 )
بسم الله الرحمن الرحیم
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ
ترجمه لفظی آیه شریفه :
آیا ندیده اى که خدا از آسمان آبى فرو فرستاد و زمین سرسبز گردید
آرى خداست که دقیق و آگاه است
نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :
مضمون این آیت و بعد از آن ،
یادآوری نعمت است ،
و اظهار حکمت در آفرینشِ منافعِ مخلوقات .
که هرچه آفرید به سزاواریِ خود آفرید ،
و چنان که می بایست آفرید ،
و هرچه نهاد ، بر جای خود نهاد ،
و هرچه داد به اهل خود و به استحقاق داد ،
و او قادر است که هرچه خواهد کند ،
حکیم است و هرچه تواند کند ،
در این جهان ، پای موری و پرَِ پشه ای ،
نیافرید مگر به مقتضای قدرت ،
و بر وفقِ حکمت و مشیّت .
حکمت و قدرت و مشیّت دست به هم داده ،
تا کار بر نظام رود ،
اگر حکمت با قدرت نبودی ، عالَم زیر و رو شدی !
خدا را صفاتی است که مخالف وجود و افعال خلق است ،
و آن صفات عزّت و عظمت و جبروت و کبریا و غناء است ،
و باز او را صفاتی است که شفیع وجود و افعال خلق است ،
چون ؛ حکمت و رحمت و لطف و رأفت و فضل و کرامت ،
و صفات رحمت و حکمت ؛
عنانِ صفات عزّت و غنا را فرو گرفته ،
تا این مشتی بیچارگان ،
در سایه ی لطف و رحمت ؛
و به مقتضای حکمت ،
عمری به سر آرند ،
و اگر نه این شفیعان بودی ؛
که از عرش و کرسی گرفته ،
تا پای مور و پرَِ پشّه ؛
همه نیست گشتی !
و نابود شدی !
و یک کلمه از غنا و استغنای حقّ ؛
به این جهان روی ندادی ،
تا کافران و بیگانگان را روز هجران پیش آمد که ؛
بیگانه وار سر به فکر خویش در نهادند ،
و قدرِ قدرتِ خدای یگانه را نشناختند ،
و به سزاواریِ وی راه نبردند ،
بُتی جمادی و ناتوان را با او انباز کردند ،
و آن را دوست گرفتند و پرستیدند !
تا خداوند در باره ی آنان فرمود :
ضَعُفَ الطّالِبُ وَالمَطلُوبُ
موضوع :
نظر ()