نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1089 )
ســوره 20 : طـه ( مـکّــی ـ 135 آیه دارد ـ جزء شا نزدهم ـ صفحه 312 )
( قسمــت بیست و نهم )
قلـمِ لطـف
مـا رَأیتُ اِلا جَمِیــــلاً
( جزء شانزد هــم صفحــه 321 آیه 130 )
بسم الله الرحمن الرحیم
فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِهَا
وَ مِنْ آنَاء اللَّیْلِ فَسَبِّحْوَ أَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّکَ تَرْضَى
ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :
پس بر آنچه مى گویند شکیبا باش و پیش از بر آمدن آفتاب و قبل از فرو شدن آن
با ستایش پروردگارت [او را] تسبیح گوى و برخى از ساعات شب
و حوالى روز را به نیایش پرداز ، باشد که خشنود گردى
نگاهی ادبی و عرفانی به آیــه :
ای محمّــد(ص) ؛
ما می دانیم که دل تــــو از گـفـتــار ناسـزا گـویـان
و نادانی بی حـرمتــــان به تنـــگ می آید ،
تو صبـــر کــن و دل خود را به حـمـد و ثنـــای ما تسـلی ده ،
هر وقـت ایشان قـــدم در کــــوی بی حرمتی نهنــد ،
تو قـــدم در نمـــــاز گـــزار ،
تا رازِ نمـــــاز ، آزارِ آنــان را از دل تـــــو فـرو نهـد.
ای محمّــد(ص) ؛
بامداد و شبانگاه ، همه وقـت ، در همه حــــال ،
خواهـیـم که حـلـقــه ی درِ مـــا کوبی
و در ذکــــر و ثنـــای مــــــا باشی ،
ای محمّــد(ص) ؛
اگر مکّـیـانِ مشرک ، تــو را ناســـــزا گوینــــد !
( و در این زمـــــان صهیونیست ها با تصویر و فیلم و مقاله و کتاب )
بــــاک مــــــدار ؛
کـــه مـــــــا لـــوحِ مــدح و ثنــــای تـــــــو را
به قــلــــمِ لطفِ قِــدَم می نویسیــــــم ،
چون آنان آیه هـَجـر تو را خواندن گـیـرند ،
تـو سـوره ی مـدح و ثنــــای مــــا آغـــاز کـن ،
زیرا سینـــه ای که در آن سـوزِ عـشــق مـــا بُوَد ،
و سری که در وی خمـــارِ شربتِ ذکـــرِ مـــــــا باشد،
دلی که سوختــه مهـــر و محبّـت مـــــــا بُوَد ،
جانی که غـریق نظر لطف مــــا باشد ،
و تنی کــــــه پیوستــــه در راز و نـــــاز مـــــا باشد،
از کجـــــــا به استماع گفتگوی بیگانگان پردازد؟
و نادانی آنان در وی چه اثـــر کند ؟
آن شب که من از فـراق تو خـون گریم
بـــاری به نظــاره آی تا چــون گریم
هــر لحظه هــزار قطـره افــزون گریم
هـر قطـره به نوحــه ای دگرگـون گریم
موضوع :