نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    ( 1104 )                                                                       

ســوره 21 : انبیاء ( مـکّــی ـ 112 آیه دارد ـ جزء  هفـدهـم ـ صفحه 322 )

( قسمــت دوازدهم )

گذرگاهِ زائران حقّ

 ( جزء هفدهــم صفحــه 324 آیه 34 )

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِّن قَبْلِکَ الْخُلْدَ أَفَإِن مِّتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ

   ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :

و پیش از تو براى هیچ بشرى جاودانگى [در دنیا] قرار ندادیم

آیا اگر تو از دنیا بروى آنان جاویدانند

 نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :

کسی که در دل خود نقطه ی صدق پیدا کرد ؛

حقیقتِ عشقِ به مرگ از جان او سر زند ؛

زیرا که وعده ی ملاقات ، آنجا است ؛

آن چه جائی بُوَد که وعده ی ملاقات فراموش کند ؟

یا چه دلی باشد که جز به مشاهده ی حق ، راحت نتواند بود ؟

و بزرگان دین گفته اند :

برای مؤمن بدون لقاء حقّ ، راحتی نخواهد بود !

روایت کرده اند ؛

روزی که جبرئیل آخرین سوره ی قرآن را (سوره نصر) ،

برای رسول الله(ص) آورد ؛

حضرت به جبرئیل گفت :

ما را از قهـر مرگ خبر داده اند ؛

و هنگام رفتن نزدیک شده ،

و آفتاب عمر به سر دیوار رسیده ،

جبرئیل گفت :

ای رسول خدا ؛ آخرت بهتر از دنیا است ،

و خداوند آن چه را که خواهی به تو می دهد تا خشنود باشی !

و شگفت آن که رسول الله(ص) ؛

روز دوشنبه به دنیا آمد

و روز دوشنبه به رسالت مبعوث شد ،

و روز دوشنبه از دنیا رفت !!!

پس بدان ای جوانمرد که ؛

هیچ دولتی عزیز تر از مرگ نیست ،

دین داران را در دروازه ی مرگ ؛ تاج کبریا بر سر نهند ،

و برخورداران شریعت به دروازه ی مرگ ، توقیع و فرمان دولت دریابند !

زیرا مرگ ؛ حرم لا اله الا الله است ،

مرگ ؛ آستانه ی دارُالمُکِ قیامت است ،

مرگ ؛ گذرگاهِ زائران حقّ است ،

مرگ ؛ مرکز عزّتِ عارفان ،

و طلیعه ی عنایتِ ازل ،

و مقدمه ی رعایتِ ابد است .

در دوعالَم هیچ کس را آن راحتی نیست که ؛

موحّد در لحد با احد است .

هرکس زندگیش پیوسته با خدای ، خوش باشد ،

هنگام مرگ از یک زندگیِ طبیعی ؛

به یک زندگیِ حقیقی و اصلی متصل می شود ؛

که در حقیقت همانا زندگیِ پاک و حقیقی ،

زندگیِ پس از مرگ است .