*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1055 )
ســوره 19 : مـریــم ( مـکّــی ـ98 آیه دارد ـ جزء شا نزدهم ـ صفحه 305 )
( قسمــت دوازدهــــم )
وحـدتِ مدیـریت
( جزء شانزد هــم صفحــه 310 آیه 65 )
بسم الله الرحمن الرحیم
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیًّ
ترجمــه لفظـــی آیــــه شریفه :
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است
پس او را بپرست و در پرستش او شکیبا باش آیا براى او همنامى مى شناسى
نگاهی ادبی و عرفانی به آیــه :
دارنده ی آسمان و زمین ،
و عرش و فرش ،
و دریا و خشکی ، همه او !
غالب بر هر امـــــــــــری ،
نافـــــــــذ بر هر اراده ای ،
جهان و جهانیان همه رهی و چاکر او ،
هرچه در آسمان ها و زمین است ،
همه در حیطه ی تملّک اوست ،
پادشاهی که مُلکش را عزل نــــه !
عِـزّش را ذلّ نــــــــــه !
جِـدَّش را هَــزل نـــــــه !
و حکمش را ردّ نیست .
خود فرموده :
بنده ی من ؛ من ناگزیر تو ام ،
از همه گریز هست و از من گریز نیست ،
از همه چــــــــــــــاره هست و از من چاره نیست ،
بندگی کن که بنده را حیلتی بهتر از بندگی نیست ،
بارِ بندگی گران است و راه بندگی دشوار ،
چون می دانی که نهنده ی این بار کیست !
و تعبیه ی آن در این راه چیست !
پس شکیبایی کن و هیچ منال .
الهــــــی ؛
گاه گویم که در اختیار دیوم !
از بس پوشش (تاریکی) بینـــم !
باز ناگهــــــان نــــــــــوری تابـــــــــد ؛
که جمله ی بشریت در جنب آن ناپدید شود !
الاهـــــــا ؛
چون عین هنــــوز منتظـــر عیــــان است ،
این بــــــــــلای دل چیست ؟
چون این راه همه بــــــــلا است ،
پس چندین لــــــــذّت چیست ؟
خــدایــــــا ؛
گاه از تو می گفتم و گاه از تو می نیوشیدم ،
میان جُــــــــرم خود و لطف تـــــو می اندیشیدم ،
کشیدم آنچـــــــــه کشیـــــــــدم !
همه نـــــوش گشت چــــــون آواز تــــــو شنیدم !
تفسیر آیه شریفه از منظر تفسیر نــور :
براى کلمه ى « سمىّ » چند معنا ذکر شده است : شریک ، همانند ، همنام و فرزند .
کلمه « ربّک » در آیه قبل و کلمه « ربّ السموات و الارض » در این آیه نشان وحدت مدیریّت در اداره زندگى بشر با تمام هستى است .
عبادت ، تنها ذکر خداوند و نماز نیست ، زیرا این گونه عبادت ها مشکلى ندارد تا به صبر و مقاومت نیازمند باشد. پس مراد از « فاعبده و اصطبر » عبادتى است که انسان را دچار تضادها ، طاغوت ها و مشکلات فراوان مى کند ، و بخاطر همین ، نیازمند صبر و استقامت است .
در روایتى از حضرت على علیه السلام مى خوانیم که درباره معناى « هل تعلم له سمیّا » فرمودند: هیچ کس به نام اللّه نامیده نشده است .
پیـــــام هــا :
1 ـ فلسفه ى عبادت ما در برابر خداوند ، ربوبیّت انحصارى او نسبت به همه ى هستى است. « ربّ السّموات ... فاعبد »
2 ـ عبادت ، صبـــــــــــر لازم دارد. « فاعبده واصطبر » (عبادت، یک نوع مبارزه با هوس ها و طاغوت هاست که صبر مى خواهد )
3 ـ خداوند تو را فراموش نکرده است ، پس تو نیز او را فراموش نکن. « و ما کان ربّک نسیّاً... فاعبده »
4 ـ - خداوند ، فرزند ندارد و هیچ موجودى مثل او نیست. « هل تعلم له سمیّاً »
همه مشکلات مــــــا
ناشی از غیبت طولانی مولایمان
محبــوب دل هـا و منجی انســـان هـا
حضرت حجـة ابن الحســــن المهــــدی(عـــج) است
پس برای تعجیــــل در فـــرج مبارکشان زیـــاد دعا کنیم
برای سلامتی و خشنودی امـــام و مقتــــدا و مولایمان
قائـم آل محمّـــــد (ص)
و برای تعجیل در فـــرج مبــــارکشان
دو رکعت نماز مخصوص و یکصد صلوات
موضوع :
نظر ()