نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    ( 1013 )                                                      

ســوره 17 : اســـرا ( مـکّــی ـ111آیه دارد ـ جزء  پا نزدهم ـ صفحه 282 )

  ( قسمــت بیست و ششـــم )

لبـاسِ سعــادت

 ( جزء پانزد هــم صفحــه 290 آیه 80 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَ قُل رَّبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ

وَ اجْعَل لِّی مِن لَّدُنکَ سُلْطَانًا نَّصِیرًا

   تفسیـــر لفظـــی :

و بگو پروردگارا ؛ مرا [در هر کارى] به طرز درست داخل کن

و به طرز درست ‏خارج ساز و از جانب خود براى من تسلطى یارى ‏بخش قرار ده

 تفسیر ادبی و عرفانی :

در معـنـی این آیت نوشته اند:

چون مصطفی(ص) را اجـل نزدیک آمد،

او را گفتند : ای مهتــرعالمیـــان ؛

بســاط اسلام در جهــــــــان گستـــــــرده شد ،

خورشید نبـــــوت در همه جا تافتـــــه شد ،

فــــــریضــــــــه و سنت آموختـــــــی ،

یتیمـــــــان را پــــــدری کــــردی ،

مهجوران را شـفـیــع بودی ،

مریدان را دلیل بودی ،

مــــــــردم را تربیت دادی ،

جـــنّ و اِنـــس را خـوانــــــــدی ،

اکنون وقـت آن است که سفـر مبارک در پیش گیری ،

و گوشواره ی مرگ در گوش بنـــدگی کنی ،

و ســــــر به بالـیـــن فنـــــــا نهی،

که ما در ازل حکـــم کرده ایم ؛

که تــو می میـــری و همگی بمیـــرند

و آن چه بر روی زمیــــــن است فانی شود .

در خبـــــــــــر است کــــــه :

مصطفی (ص) در آن بیماریِ بازپسین ؛

وصیِّ خویش ، علی ابن ابیطالب علیه السلام را بخواند ؛

و گفت : یا علی ؛ مرا یاری ده تا به مسجد روم ، و یاران را وداع گویم !

حضرت به یاری پسر عم و وصیّ خویش علی (ع) به مسجد آمد ؛

بر منبــــر نشست و با چشم گریان و دل سوزان ،

روی به یــــــاران کرد و فرمـــــــــود :

من برای شما چگونه یاری بودم ؟ چگونه رسولی بودم ؟

همه گفتند : نعـــــم المولی و نعــــــــم النصیر ،

فرمود : اکنون مرا نوبتِ رفتـــــن آمده !

و بَریدِ مــــرگ در رسیده ،

در آن دم غریو و زاری در مسجد افتاد ،

یاران همه دلتنگ و رنجور ، گریان و خروشان ،

همگی گفتند :

نیکو یاری بودی و نیکو رسولی بودی ، که به سوی ما آمدی ،

آن گاه با همه وداع کرد ، و به خـــــانــه بـــــــــاز آمد ،

بسی بر نیامد که بَریدِ حضرتِ حــــــقّ در رسید ،

و با اجازت داخل خانه رسول الله(ص) شد !

و نسیــــــمِ قُــــــــربت دمیــــــــــــد ،

پـــــــرده هـــــــا برگرفتنـــــد ،

و طــوبــــــی و قُــــربــــــی را به او نمودند ،

آن گاه فرمود :

                  بار خـــــــدایــــــــــــا ؛

مرا از دنیــــــا در لباسِ سعــادت و راستـــی بیرون بَـــر ،

و مرا به مـــــرگ راستــــــی بمیـــــران ،

و به درگاهِ راستــــــی فـــــرود آور ،

و روز رستـــــاخیــــــــز از گـــــور به راستــی بیــرون آر .

رَّبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَل لِّی مِن لَّدُنکَ سُلْطَانًا نَّصِیرًا

با عرض تسلیتِ سالگرد شهـــــــادت پیشوای ششم ،

صــادقِ آل محمّـــــــد(ص) ،

امــام جعفــر ابن محمــدٍ الصادق علیه السلام