*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 942 )
ســوره 15 : حجـــر ( مـکّــی ـ 99 آیه دارد ـ جزء چهــاردهم ـ صفحه 262 )
( قسمــت ششـــــم )
نشانــه ی سعــادتِ
( جزء چهارد هــم صفحــه 263 آیه 21 )
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ أَرْسَلْنَا الرِّیَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَیْنَاکُمُوهُ وَ مَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِینَ
تفسیـــر لفظـــی :
و بادها را باردار کننده فرستادیم و از آسمان آبى نازل کردیم
پس شما را بدان سیراب نمودیم و شما خزانه دار آن نیستید
تفسیر ادبی و عرفانی :
هنگام بهــــار که نظر حــقّ به جهــــان رسد ،
و عالَـــــــــم به نــــــــــــاز آیـــــــــد ،
بــادهـــا پیونـــد ها را بگشایند ،
و بنــــد های بربستــــه را برگشایند ،
رگ هـــــای درختــــــان را دهان بـــاز کنند ،
تا شاخــه هـــای آن از راه رگ هـــا ،
آب کشنـــــــد و میـــــــــوه دهنــــــــــــد .
هم چنین خــداونـــــد به نظر مهــــر و محبت ،
به دل بنــــــده ی مؤمــــــــن بنگَــــــرَد ،
بــــــــادِ عنـــــــایت فـــرو گشاید ،
راه شنیدن و طاعت کردن بر او بگشاید ،
تا شایستــــه ی قبـــول موعظـــــت گردد ،
و به تــــوبـــــه و انــابتِ حــقّ بــــــــاز گـــــردد ،
و راغب در خدمت مشغول عبــادت شود ،
و پیوستـــه به ذکــــر حــقّ مــداوم ،
و بر قهـر نفس ، مواظب باشد .
چون بـادِ فضــل و کَــرَم بر دل عارفــان وزد ؛
آنان را از هــــواجس نفســــــــــانی ،
و هوس های شیطانی برهانــد ،
و در دل آنها اعتماد به حق ،
و اعتصـــام به خـــــدا ،
و انقطاع از غیــر خـــــدا برویاند .
نشانـــه ی سعـــادتِ بنــــده آن است کـــــه ،
از وزیدن گاهِ توفیقِ بــادِ عنــایت درآید ،
اَبـــــــر معاملت فراهــــــم آوَرَد ،
پس آن ابــــــــــــر ؛
به دریــای عیــن الیقیــن فــــرو شود ،
آبِ نـــــدامـــــــت برگیــــــــرد ،
برقِ اطلاعت بدرخشد ،
رعــــــــدِ ارادت بنـــالــــــد ،
بـــارانِ فکـــــــــــرت ببــــــــــــارد ،
زمیــــنِ دل از آن بــــــاران ، زنــده شود ،
و با نفسی مُــــرده و دلی زنــــــــده به حـــقّ ،
زبـــــانـــــــی گـشـــــــاده به ذکــــــــــــر ،
و جانی زنــده به مهــــر ، پدیــــد آرَد .
چنــــــــان کــه فرمـــــــــود :
23 ـ وَ إنَّا لَنَحْنُ نُحْیِی وَ نُمِیتُ وَ نَحْنُ الْوَارِثُونَ
و بى تردید این ماییم که زنده مى کنیم و مى میرانیم و ما وارث [همه] هستیم
مــــا دل های عارفان را به مشاهدت ، زنده می داریم !
پس تـــــن شان را به مجاهـــدت می میـــرانیـــم .
پس بـــــدان ای جوانمــــــــرد کــه :
نفسِ امّــــــــــــاره ، حجــــــــاب دل است ،
تا این حجـــــــــاب در پیش دل است ،
دل از مشاهدت محــروم است ،
همین که نفس ، از روی مجاهـــدت ،
بر وفـــــقِ شـــریعـــت کشتــــه گــــردد ؛
زنــــــــدگیِ دل آغــــــــاز شــــود ،
و هــدایت در رســـــــــد ،
و مشاهدت در پیوندد ،
کـــه خــــــداونــــــــد فرمــــود :
ما مریدان را با ذکــــــــر ، زنــــــده می داریم ،
و عارفـــــــان را با هجـــــــــــر می میرانیـــم !
موضوع :
نظر ()