نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 901  )                                                                                 

ســوره 13 : رعــد ( مـدنـی ـ 43 آیه دارد ـ جزء سیـزدهم ـ صفحه 249)

    ( قسمــت هفتــم ) 

 

هرکس را آن داد که سـزاوار بود


 

جزء سیزد هــم صفحــه 251 ( آیه 17 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم

أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَالَتْ أَوْ دِیَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَدًا رَّابِیًا وَ مِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النَّارِ ابْتِغَاء حِلْیَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاء وَ أَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الأَرْضِ کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ

تفسیـــر لفظـــی :

همو که از آسمان آبى فرو فرستاد پس رودخانه ‏هایى به اندازه گنجایش خودشان روان شدند و سیل کفى بلند روى خود برداشت و از آنچه براى به دست آوردن زینتى یا کالایى در آتش مى ‏گدازند هم نظیر آن کفى بر مى ‏آید ،خداوند حق وباطل را چنین مثل مى‏ زند اما کف بیرون افتاده از میان مى‏ رود ولى آنچه به مردم سود مى ‏رساند در زمین [باقى] مى‏ ماند خداوند مثَل ها را چنین مى‏ زند

 

تفسیر ادبی و عرفانی :

این آیت ؛ مدارِ علمِ حقیقت و معرفت است ،

که جلال احدیت ، به نعمتِ رحمت و رأفت ،

از آسمــــــــــان ، بر پیغمبــــــــران ،

پیغام راست و وحی پاک فرو فرستاد ،

و آنان به سمــــــع شنیدند و به دل دریافتند ،

و همچنین اولیاء را الهــــام داد ،

و نــور حکمــت در دل ایشــان افکنــد ،

دل هــــــــای پیغمبـــــــــران روشن گشت ،

و هرکس به قـــــــدر خویش بر درجـــات مختلــف ،

یکی برتـــــر ، یکی میــانــــــه ، یکی فروتــــــر ،

دلهاشان را به نور وحی و رسالت بیفروخت ،

چنان که یکی را بر نبوّت ، رسالت افزود ،

یکی را حکمــــــــــت افزود ،

یکی را بر علم و معرفت افزود ،

یکی را علـــم یقیـــن با بیان افزود ،

یکی را بر ایمــــان و شهــــــادت افزود ،

هرکس را آن داد که ســـــــــــزاوار بــــــود ،

و در هر دلی آن نهـــــــــاد کــــــه جـــــــــا بود !


 

... فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَدًا ...

اشارت است به این که :

آن دلها اگرچه روشن است و افروختــــه ؛

ولی از وسوسه ها خالی نباشد ،

و شیطان پیوسته در کمیـــــن است ،

تا کجـــــــــا در دل آنــــــان راه یابــــد ،

تا شکّی و سهوی و لغزشی افکنَـــد ،

دروغی برسازد و حفظی برباید !

او (محمدص) که مهتر عالَم بود ، و سیّــــــــدِ فرزندان آدم ؛

و دُرِّصدفِ شرافت و ایمان و خداشناسی ،

شیطان در وی نیز طمــــــــع کرد !

وَ اَلقَی الشَّیطانُ فِی اَمنِیَّتِـــهِ

تا آن که او از وسوسه ی شیطان به خـــــــدا پنــاه برد !

و فرمود : رَبِّ اَعُوذُ بِکَ مِن هَمَزاتِ الشَّیاطِین

خدایا از وسوسه های شیطان ها به تو پناه می برم !


 

بهــــار آرزو

بــــر در میکـــده ‏ام پرسه زنان ، خـــواهى دید

پیــــر دلبــــــاخته با بخت جوان ، خواهى دید

نــــو بهــــار آیـــــد و گلـــــــــزار شکوفـــا گردد

 بــــى ‏گمــــان کوتهى عمر خزان ، خواهى دید

مرغ افسرده که در کنج قفس محبوس است

بــــر فـــــــراز فلک از شوق ، پران خواهى دید

سوزش بـــاد دى ، از صحنه برون خواهد رفت

 بـــــارش ابــــــر بهــارى به عیان خواهى دید

قـــــــــوس را باد بهارى به عقب خواهد راند

 پس ازآن قوس قزح را چو کمان ، خواهى دید

دلبــــــر پردگى از پـــــــرده برون خواهد شد

پــــرتـــــو نور رُخش ، در دو جهان خواهى دید

( دیوان امام خمینی [ ره ] ص 118 )

 

السلام علیـــــــک یا مولای یا اباصالـــح المهـــــــدیّ


شایــــــــد این جمعــــــه بیـــــاینــــد آقـــا !


 

و ما همچنان جمعه ها را یکی پس از دیگری به انتظار می گذرانیم


و برای تعجیل در فرج مبارک دعا می کنیم




موضوع :