*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (897 )
ســوره 13 : رعــد ( مـدنـی ـ 43 آیه دارد ـ جزء سیـزدهم ـ صفحه 249)
( قسمــت ســوّم )
عجـایـب حکمـت
جزء سیزد هــم صفحــه 250 ( آیه 8 )
بسم الله الرحمن الرحیم
اللّهُ یَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ کُلُّ أُنثَى وَ مَا تَغِیضُ الأَرْحَامُ وَ مَا تَزْدَادُ وَ کُلُّ شَیْءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ
تفسیـــر لفظـــی :
خدا مى داند آنچه را که هر ماده اى [در رحم] بار مى گیرد و [نیز] آنچه را که رحم ها مى کاهند
و آنچه را مى افزایند و هر چیزى نزد او اندازه اى دارد
تفسیر ادبی و عرفانی :
این آیت ، ثنائی است که خداوند بر خود می کند ،
و خود ، خود را می ستـاید ،
که وی تواند که خود را ستـــاید ،
و ثنـــــــــــاء او ، او را شــــــایــــــد ،
از آب و خــــــــاک چــــــــه آیـــــــــــد ؟
و ثنـــــاء آب و خـــــــــاک تا کجــــا رســـد ؟
هرچند بکوشد به سزاواریِ خداوند کَی رســـد ؟
خِـــرَد بفرســــایـــــــد ، وَهــــــــم بگـــدازد ،
و به مبــادیِ اشــراقِ جلالِ او نرسد ،
آن کس که او را می ستــــایـــد ،
دریـــــــــــا می پــالایــــــد ،
و چـــراغ است که در آفتـــاب افروزد ،
پیدا است که چـــراغ در نور آفتاب چه افروزد !
وصف تو چه جای حکمت اندیشان است
خاک کف تــــو سرمه ی درویشان است
شاهان جهــــان پــــای تـو را بوسه زنند
عشق تو چه کار و بـــار درویشان است
خـــدا است که دانــــا است ،
و در دانـــائـــی یکتــــــــــــا است ،
و نهانش چون آشــکار است ،
باریک بین و نهـــان دان ،
جنبش همه ی ذرّه ها در زمین و آسمان ها ،
چه آشـــکارا و چــــه نهان ،
چه در روز روشن چه در شب تـــار ،
همه را بیند ، آواز همه شنود ،
اندیشه ی همــــه داند ،
تا آن کودک که در شکم مــــــادر ،
در تاریکی رَحِــــــــم، از درد بنـــالـــــد ،
ناله ی او بشنود ، و درد او را درمان سازد !
گفتــــــــــه انــــــــد :
چون کودک در شکم مادر از درد بنـــالــــد ،
داروئی یا خوراکی که شفای درد کـــودک باشد ،
هوس آن در دل مــــادر افتـــد ،
و آرزوی آن طعــــــامش پدیــــــد آید !
آن را تهیـــه کند و بخورد و کودک شفـــا یابد !
این است که توصیـــــه کرده اند که ؛
هر آن چه را که زن باردار هوس کند فوراً برایش تهیــه شود !
کودک تا در رحِم مادر باشد ،
خداوند او را در حمایت خود دارد ،
پس از آن ، هـــزاران عجـــایب حکمـــت ،
و بدایـــع فطـرت ، به حکـم عنایت ،
در نهاد و هیکل وی پدید گردد !
از بینائی ، شنوائی ، دانائی ، گیرائی ، روائی ،
قامتی خیـــــــــزرانی ، روی ارغــــوانی ،
صورت آشکارا و سِــرّش نهانی ،
که خداوند به این نعمت ها بر بنده منّت می گذارد ،
و سپـــاس آن را می خواهد !
و چون نوزاد از رَحِم مادر بیرون آید ،
و گام در این سرای بلیّات و نکبــــات نهد ،
گوش وانــــان و نگاه بانـــــان بر وی بگمـــارد !
تا وی را از صدمــــــــات و لطمــات محــافظت نمایند !
بـــــزرگ و مهــــربــان است خـــــدای زمین و آسمان ها !!!
موضوع :
نظر ()