نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 891 )                                                                      

ســوره 12 : یوسـف ( مـکّــی ـ 111 آیه دارد ـ جزء دوازدهم ـ صفحه 235 )

    ( قسمــت سی و چهـارم )

صفــای بَصَـــر

جزء سیزد هــم صفحــه 247 آیه 96   ) 

بسم الله الرحمن الرحیم

فَلَمَّا أَن جَاء الْبَشِیرُ أَلْقَاهُ عَلَى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیرًا

قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّکُمْ إِنِّی أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ  تَعْلَمُونَ

 تفسیـــر لفظـــی :

پس چون مژده ‏رسان آمد آن [پیراهن] را بر چهره او انداخت پس بینـــا گردید

گفت آیا به شما نگفتم که بى ‏شک من از [عنایت] خــــــــدا

چیزهایى مى‏ دانم که شما نمى ‏دانید

 تفسیر ادبی و عرفانی :

پیراهن یوسف چشم یعقوب را بینــــــــا کرد ،

چون چشم او از فراق یوسف نابینا شده بود ،

چون یعقوب را مهر یوسف با روح آمیختـه بود ،

و چون جایـــگاه روح ، مغـــــــــز است ؛

قوّت چشم و صفای بیننده از آن است ،

و چون یوسف از پیش یعقوب برفت ؛

جمــال نظر و صفـــای بَصَـــر نیز با او برفت !

که آن قوّت و آن صفــــا ، بوی یوسف می داشت ،

و چون او برفت آن را با خود ببُرد !

لاجرم چون پیراهن به او رسید ،

بوی یوسف و آن صفـــای بصـــــر هم بـــاز آمد ،

تا از روی حقیقت بدانی که ؛

محبوب آدمی به منـزلـــه ی چشم و روح است !

و فــــــراق او باعث نقصـــــان چشم و روح است !

همان گونه که وصــال او مَــــدَد چشم و روح است .

گفتم صنمـــا مگر کـــه جانـــان منی

اکنون که نگه همی کنم جــان منی

مرتد گردم گر تـــــو ز مــن برگــردی

ای جان جهان ؛ تو کفر و ایمان منی

نمائی از مسجد ردّ الشّمس

این مسجد مقدس توسط وهابی ها تخریب شده است

امام صادق(ع) می فرمایند :

روزی  پیامبر خدا نمــــاز عصر خود  را خواند که علی آمد (و در نزد ایشان نشست )

پیامبر برای استراحت سر مبارکشان را بر دامن علی گذاشتند و به خواب رفتند .

هنگامی  سر از دامن علی برداشتند که خورشید غروب کرده بود

از علی پرسیدند : یا علی نماز عصر را نخوانده ای ؟

گفت : نه یا رسول الله .

پیامبر خدا فرمود : خداوندا ؛ علی در کار اطاعت تو بود ، خورشید را برایش برگردان .

در این هنگام خورشید  بازگشت .و علی (ع) نماز عصرش را خواند !

بی شک  چنین واقعه ای نمی تواند در حق افراد عادی صورت بپذیرد .

قبلـــه ی عشق

 بهـــــــــــــار شد ، در میخـــانه باز باید کرد

به ســــوى قبله عاشق ، نمـــــاز باید کـرد

نسیم قــــــدس به عشـــاق باغ مـــژده دهد

که دل ز هر دو جهان ، بى نیــــاز باید کــرد

کنـون که دست به دامــان سـرو  مى‏ نرسد

بـــــــه بیـــد عاشق مجنون ، نیــــاز باید کرد

غمى که در دلـم از عشق گُلعــذاران است

دوا به جــــــــام مىِ چــــاره ســـاز باید کـرد

کنــــون که دست به دامان بوستان نرسد

نظـــــــر به ســرو قدى سرفــراز باید کرد

[ دیوان امام خمینی (ره) ص 80 ]