نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 863   )                                                                              


ســوره 12 : یوسـف ( مـکّــی ـ 111 آیه دارد ـ جزء دوازدهم ـ صفحه 235 )


    ( قسمــت ششـــم )


دیـن و مسـابقــات 


 

جزء دوازد هــم صفحــه 237 آیه 17 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم  

قَالُواْ یَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَکْنَا یُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا

فَأَکَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لِّنَاوَ لَوْ کُنَّا صَادِقِینَ

 تفسیـــر لفظـــی :

 

گفتند اى پدر ما رفتیم مسابقه دهیم و یوسف را پیش کالاى خود نهادیم

آنگاهگرگ او را خورد ولى تو ما را هر چند راستگو باشیم باور نمى‏ دارى


 تفسیر ادبی و عرفانی :

 

این دلیل است که مسابقت روا است ،

چنان که در زمان رســــــول الله (ص) ،

مسابقات اسب دوانی و شتر سواری ،

شمشیـــــــر زنی ، تیــــــر انــــــدازی ،

و دویـــــدن با سرعت رواج داشتـــــه ،

و مسابقه ای که برادران یوسف داشتند ؛

تیـــــــرانـــــــــدازی بــــوده است .

پیامبر مکرم و معظم (ص) ،

در باره ی مسابقه ی تیــــراندازی فرمودند :

هرکس تیراندازی بیاموزد و آن را تــرک کند ؛

نعمت بزرگی از دست داده است .

و نیز ایشان فرمــوده انـــد :

حق فــرزنـــد بر پـــدر آن است که ؛

کتـــاب خــــدا و شنـــــا و تیراندازی به او بیاموزد .

یعنی آموزش شنــــــا و تیــــــــرانـــدازی را ؛

در ردیف آمـوزش کتــــــاب خــــدا آورده اند !

 

 

 

همچنین فرمــوده انـــد :

ســه بـــــازی ، لهــــو و بیهــــوده نیست :

1)    بازیِ افراد خانواده با همدیگر ،

2)    بازی با اسب و اسب سواری و اسب دوانی

3)    تیــــــــــر انـــــــــدازی .

 

و نیــــــز فــرمــوده انـــــد :

هرکس را خداوند تیراندازی آموزد ؛

و آن را ترک کند و نسبت به آن بی میل شود ،

نعمتی است که آن را کفــــــران کرده است .


در حدیث دیگر آمـــده است :

همه ی بازی های دنیـــا لهو و لعب و باطل است جز سـه بــازی :

تیـــرانـــدازی ، اسب ســــواری ، بـازی در خــانـــــواده .


از پیامبـــــــر (ص) روایت شده که :

روزی جمعی را دیدند که تیراندازی می کردند ،

فرمودند : تیراندازی کنید و اسب سواری کنید ولی نزد من ؛

تیراندازی دوست داشتنی تر است از سواری .

 

[ و البته این مسابقات و آموزش های رزمیِ رایجِ آن زمان بوده که رسول الله (ص) به آن اهمیت می دادند ، ولی در ایــن زمــــــان ؛ مسابقات رزمی شکل دیگری دارد ؛ امروزه رزمایش های بزرگ ارتش و سپاه ، آموزش های نظامی و رزمی در بسیج ، از اهمیت خاص مورد نظر پیامبــــر (ص) برخوردار است ]

[ امروزه شکارِ پهپــــادهای پیشرفتــهِ دشمن و ساخت جنگ افزارها و هواپیماهای دشمن شکار و پهپـــــاد های پیشرفتـــــه و موشک های دوربُرد و .... از اهمیت خاصی برخوردار است ]

 

 

 

[ و خـــــدای را بسیـــــار شـاکـــریــــم که رزمنـــدگان دیروز و فرماندهــان امروزِ ما به این دانش مفید و دشمن شکن دست یافته اند ، و علیرغم تحـــــریــــم هــــای همه جانبــــــه ی دشمن ، هر روز به پیشرفت های چشمگیر تری نائل می آیند ]

[ اگر چه برخی مسئولین ، اولویت اولشان مذاکره و نرمش با دشمن است ، و به زعم باطل برخی دیگر ؛ ایران فقط بلد است آبگوشت بزماش درست کند !!! ]

تصویر نمونه آزمایشی پهپاد کوکر1 که روز عید غدیر به پرواز درآمد

کوکر 1 مجهز به چهار موتور کم صدا، رادار چند منظوره، سیستم ثابت سازی اپتیکی دوربرد و سیستم ارتباط ماهواره ای برای تبادل اطلاعات مجهز شده است که قابلیت رادار گریزی و عملیات تصویر برداری و پرواز مداوم 3 ساعته تا شعاع عملیاتی 170 کیلومتری و تا ارتفاع  12 هزار پا را در شرایط آب و هوایی مختلف و در روز و شب را دارد؛ در همین حال حرکت در نزدیکترین سطح زمین و حتی بر روی آب از توانمندی های ویژه پهپاد عمود پرواز کوکر1 است.

 

ایام الله دهه ی مبارکه ی فجر مبارک


 

بـــاده هوشیـــاری

 

بــرگیـــر جــــــام و جــامــه زهــد و ریــا در آر 

محـــراب را به شیـــــخ ریـــــاکــار واگــــــذار


بــــــا پیـــــر میکــــده ، خبــر حــــال مـــا بگو 

 بـا ســــاغرى ، برون کند از جــان مــا خمــار

کشکول فقــر شد سبب افتخــــــار مــــــــــا

اى یـــــــــار دلـــــفریب ، بیفـــــزاى افتخـــار

مــــا ریــــــزه خـــــوار صحبت رنـــــد قلندریم

با غمـــزه ‏اى نــــــواز ، دل پیـــــــر جیره خـوار

از زهــر جــــان‏ گـــــداز رقیبــــم سخن مگوى

دانــــــى چه‏ ها کشیدم از این مـــــار خالـدار ؟

بــوس و کنــار یـــــار ، به جــانــم حیـــات داد

در هجر او ، نه بــوس نصیب است و نى کنـار

 

هشــدار ده به پیـــــر خرابــــات ، از غمــــــم

ســـاقى ، ز جــــام بـــاده مرا کرد هوشیــــار

[ دیوان امام خمینی (ره) ص 122]

 



موضوع :