نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 849 )                                                                           


ســوره 11 : هــود ( مـکّــی ـ 123 آیه دارد ـ جزء دوازدهم ـ صفحه 221)


    ( قسمــت پنجــم )


طــریق عشــق

 

 

جزء دوازد هــم صفحــه 223 آیه 15 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کَانَ یُرِیدُ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا وَ زِینَتَهَا نُوَفِّ إِلَیْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِیهَا وَ هُمْ فِیهَا لاَ یُبْخَسُونَ


 تفسیـــر لفظـــی :

 

کسانى که زندگى دنیــــا و زیور آن را بخواهند [جزاى] کارهایشان را در این دنیا

به     طور کامل به آنان مى‏ دهیم و به آنان در این جا کم داده نخواهد شد

 

 تفسیر ادبی و عرفانی :  

 

کسی که خواهان متــــاع دنیـــــــا ،

 و زرق و بــــــــرق آن باشد ،

به او خواهیم داد ،

لکن باید مـزه تلخی حنظل ،

پس از خوردن عســــل بچشــد ،

و بداند که هرکس از ما دنیـــا خواهد ،

از وی دریــــــــــــــــــــــغ نیست ،

لکن در آخـــــــــرت درمانَد !

و دنیـا هم با او نمانَد !


 

نوشتـــــه انـــــد کـــــه :

هرکس روی در دنیــــا داشت ،

پشـــت بر خــــــــــــــــــــــــدای دارد ،

و پشت بر خـــدای داشتـــن آن است که :

پیوسته به اندیشه ی دنیا خُسبَــــــد ،

و بر اندیشه ی دنیـــا خیــــــزد !

و اوقــــــــات وی بدان مشغــــــــــول بُوَد ،

و آن بیچاره نداند که این جهان خانه ی غرور است ،

و بســـــــــاطِ یهــــــــــودِ شــــــــــــــرور ،

جـــای بازیچــــــــــــه ی ناداران ،

و سبب فــریــب آنــــــان ،

دنیادار به سان مسافری باشد که در کشتی نشسته ،

و دنیــــــــــــــــــا زاد او است ،

اگر در کشتی زاد افــــــزون گیرد غــــــرق شود ،

و باعث هـــــــــلاک وی گردد .


 

آورده انــــــد که :

ذوالقرنین در بلاد مغرب به کشوری رسید ،

که زنـــــی بر آن حکومــــت داشت ،

ذوالقرنین تسلیم کشور او را خواست !

زن حاضر به تسلیم کشور نشد ،

ذوالقرنین را عار آمد که با زنی بجنگــــد !

زن گفت : تـــــو را مهمانی کنــــــم !

چون از آن فــــراغت یافتـــــــی ،

 ملک را به تو تسلیم کنم ،

ذوالقرنین پذیرفت ،

چون به خوان (سفره) آمد ،

دید همه کاسه های زرّین نهاده ،

و به جای خـــــــــــوراک ،

مروارید و جواهر در آن ها ریختــــــه ،

پرسید چه خـــــــورم ؟

گفتند : مگر خوراک شما همین ها نیست ؟

گفت : نه ! مرا یک قــــرص نــــــان کافی است !

آن زن گفت :

چون بهره ی تو از دنیــــا یک قرص نان بیش نباشد ،

این ملک روی زمین ، تـــــــو را چه بهـــره باشد ؟

پس بدان که جز نانی که خوراک تـــــو است ،

بقیه ی مال و ملکِ دنیـــــا ، همه وبـــال و نکال است !

گویند ذوالقرنین از تصرف آن کشور منصــــــرف شد !


------------------------------------------------------------------------

    (*) ذوالقرنین را برخی کـــــــورش کبیــــــر دانستــــــــه اند

 

 

 

طریـــــق عشــــق


فـــــــــــــراق آمد و از دیدگان ، فـــــروغ ربود  

اگر جفا نکند یــــار ، دوستیش چه ســـــود ؟


طلــوع صبــح سعـادت ، فــرا رسد که شبش

یگــــانه یـــــار ، به خلـــــــوت بــداد اذن ورود

طبیبِ دردِ مــــن ، آن گلـــــرخ جفـــــا پیشــه

به روى من درى از خانقـــــــاه خـــود نگشود

از آن دمى که دل از خویشتن فـرو بستــــم

طــریق عشق ، به بتخــــانـــــه‏ ام روانه نمود

به روزحشــــر کـــه خوبــــان رونــــد در جنّت

 ز عـــاشقان طریقت کسى نخواهــــــــد بود

 

اگر ز عارف ســـالک ، سخــــــن بـــــود روزى

یقین بدان که نخواهد رسیـــــد بر مقصــــــود

 

[ دیوان امام خمینی (ره) ص 105 ]



موضوع :