نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 812 ) 

ســوره 9 : تـوبــه ( مـدنـی ـ 129 آیه دارد ـ جزء دهم ـ صفحه 187 )  

  ( قسمــت ســـی و چهـارم )

محـلّ شهـود

 جزء یازد هــم صفحــه 204 آیه 111 )

این سوره چون با عذاب و تهدید کافران و مشرکان آغاز شده و اعلام برائت و بیزاری از آنها را در بر دارد ، و کافران و مشرکان مشمول عفو بخشش و رحمت خداوند نیستند ، استثنائاً برخلاف تمام سوره های قرآن ، بدون بسم الله الرحمن الرحیم شروع گردیده است .

اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم

إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَ أَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ

فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرَاةِ وَالإِنجِیلِ وَالْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ

فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُم بِهِ وَ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ

 تفسیـــر لفظـــی :

در حقیقت‏ خدا از مؤمنان جان و مالشان را به [بهاى] این که بهشت براى آنان باشد خریده است همان کسانى که در راه خدا مى‏ جنگند و مى‏ کشند و کشته مى‏ شوند [این] به عنوان وعده حقى در تورات و انجیل و قرآن بر عهده اوست وچه کسى از خدا به عهد خویش وفادارتر است پس به این معامله‏ اى که با او کرده ‏اید شادمان باشید و این همان کامیابى بزرگ است.

سالروز شهــــادت امـــــام العـــــارفیــــــــن ، ابامحمــد زین العـــابـــدیــن ،

امام علی ابن الحسین علیه السّلام

را بشما و همه دوستــان و شیعیـــــان ایشان تسلیت عرض می نمائیم

 تفسیر ادبی و عرفانی : [ بخش دوم ]

ادامه مطلب از پست قبل ...

معامله ی خــداونـــــد :

خداوند می دانست که بنده ی او ،

بد خوی و بد عهــــد و بی وفــــــــا است ،

و هنگام بلــوغ بدان معاملت اعتـــراض می کند ،

 لذا راه اعتــــــــراض را بر او بست ،

بدین معنی که نفسی پر عیب و پر آفت ،

خرید به بهشتی پر از ناز و نعمت !

نفسی که محل شهوت ها و بلا ها است ،

به بهشتی که قرب حق را مراتب و درجات است !

در معاملات شرعی ، جائی که ثمن بر مبیع بیفزاید ،

راه اعتــــراض بر آن بسته شود ،

و برای فروشنده ، غبــــــن موضوعیت ندارد !

وانگهی خداوند ، نفس خرید و قلب نخرید !

از بهر آن که قلب ، دل است ،

و دل در وقف بر محبت و مهـــر حق است ،

و در وقف خرید و فروش روا نباشد !

و نیز شرط مبایعت ( خرید و فروش ) تسلیم (کالا) است ،

و آن چه تسلیم آن ممکن نیست ،

مانند مرغ هوا و ماهی دریا ،

معاملتِ آن روا نباشد ،

حالِ دلِ بنده نیز همین است ،

و تسلیمِ آن ممکن نیست ،

که مصطفی (ص) فرمودند :

دل آدمی میان دو انگشت از انگشتان خداوند است !

[ منظور از انگشت خداوند قدرت خداوند است

همان گونه که دست خداوند بدین معنی است : یدالله فوق ایدیهم ]

نوشتـــه اند :

نفس ، دربـــــــانِ دل است ،

که به جای چــاکـــر ، رعیت وار در خدمت ایستـــاده ،

ولی دل در محــل شهــــود است و محمـــــول ربوبیت ،

سلطان وار همی مُلکَت رانَد !

پس ؛ چون نفس که چاکر است ، قیمت او بهشت آمد ،

چه گوئی دل را با آن همه قربت ،

ارزش وی چه باشد ؟

مگر جوار حضرت عزت ،

و دوام مشاهدت و رؤیت !