نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 767 )                                              

ســوره 8 : انفـــال ( مـدنـی ـ 75 آیه دارد ـ جزء نهم ـ صفحه 177 )

  ( قسمــت چهــاردهـــم )

شفـاعت پیامبر و رحمت خدا

 ( جزء نهــم صفحه 180آیه 33 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

وَ مَا کَانَ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنتَ فِیهِمْ وَ مَا کَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ

 تفسیـــر لفظـــی :

و تا تو در میان آنان هستى خدا بر آن نیست که ایشان را عذاب کند

و تا آنان طلب آمرزش مى‏ کنند خدا عذاب‏ کننده ایشان نخواهد بود

 تفسیر ادبی و عرفانی :

سیاق این آیت بیان شرف مصطفی (ص) است ،

و اجــــلال قـــــــــدر او و اظهـــــار عــزّ او ،

خداوند می فرماید :

ای مهتـــر خافقین ؛

ای سیّــــد ثقلیــن ؛

تا تو در صلب های ایشان بودی ،

اسلاف ایشان را  عــــذاب نکردیم ،

و امروز که در میـــان ایشانی ،

عذاب از ایشان برداشته ایم ،

و فردا که میان ایشان بشوی ،

و خادمان و چاکران تو در میان ایشان باشند ،

و استغفــــــار کننــــد ، عـــــذابشـــــــان نکنیــــــــــــم ،

تا جهانیان عزّت و حرمت و جاه و جلال تــــو را بر درگاه ما بشناسند ،

و بدانند که تـــــــــو برای ما عزیــــــــز بنده ای .

نوشتـــــــــه اند :

چون مصطفی (ص) را رفتن به سرای آخرت نزدیک شد ؛

جبرئیـــــــل بیامد و به او گفت :

تا تو در میان امت بودی خداوند آنان را عذاب نکرد !

حضرت پرسید :

اکنون که من از میان آنها می روم ؛

امت من گرفتار عذاب خواهند شد ؟

جبرئیل گفت : ای سیّد؛

دل به چه مشغول داری ؟ و چه اندیشه بری ؟

که حق تعالی می فرماید :

تا وقتی که امت تو از خداوند طلب آمرزش می کنند ،

آنان را عذاب نخواهد کرد !

حضرت فرمود :

ای جبرئیل ؛ ترسم که در استغفار کوتاهی کنند !

جبرئیل به حضرت عزت باز رفت و باز آمد و گفت :

خداوند می فرماید :

هرکس پیش از مرگ به یک سال عــــــذر خواهد ،

عذرش می پذیرم که من پذیرنده ی عذرخواهانم ،

و نیوشنده ی آواز ســــــــائلانم ،

و پوشنده ی عیب های عیب دارانم .

مصطفی (ص) به جبرئیل گفت :

یک سال مدتی بسیار است ، از خداوند ارفاقی و شفاعتی بخواه !

جبرئیل به کرّات رفت و باز آمد تا به یک ماه پذیرفته شد ،

و چون آن حضرت باز برای مدت کمتر شفاعت کرد ،

تا به یک ســــــــــاعت رسیــــــــد !

و چون باز مصطفی (ص)  رعایت حال امت را خواست ،

از جانب خداوند فرمان رسید :

که چون پشیمانی از گنـــــــــاه در دم مرگ ،

 در دل امت تو آید آن را بپذیرم ، اگر چه زبان او کار نکند !

حضرت به جبرئیل گفت :

اگر در حـــــال سکـــــــــرات مـــــــــرگ ،

بنده ی بیچاره ی درمانده ،

اظهار ندامت و پشیمانی را فراموش کند ،

آیا عـــــــذاب می بینــــــــد ؟

جبرئیل برای آخرین مرتبه رفت و باز آمد و گفت :

خداوند رئــــــوف و مهربان می فرماید :

در این صورت شفـــاعت تـــو و رحمــــت مـــــن ،

هــــــر دو در جـــــــــای خود هست !

    [ این ها همه در مواردی است که حق الناس مطرح نباشد ، ولی اگر حق الناس بود     و یا گناهی بزرگ در مورد ملتی بود و یا قتل و غارت بیت المال و ... بود     حساب فرق می کند ، کسی که به شخصی ستم کرده باید رضایت او را جلب کند ، کسی که به ملتی تجاوز و ستم کرده باید به گناه خود اقرار و اظهار ندامت کند واگر بتواند جبران نماید ! اگرچه برخی ستمها قابل جبران نیست !!!]