نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (737)                                                                                   

ســوره 7 : اعـــراف ( مکّی ـ 205 آیه دارد ـ جزء هشتم ـ صفحه 151 )

( قسمــت بیست و دوّم )

نفـرین یا طلب آمـرزش

( جزء هشتــم صفحه 158 آیه 59 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ فَقالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللهَ

ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ

تفسیـــر لفظـــی :

ما نوح را به سوى قومش فرستادیم ، او گفت: اى قوم من! (تنها) خداوند یگانه راپرستش کنید ، که معبودى جز او براى شما نیست. (و اگر غیر او را عبادت کنید ،) من بر شما از عذاب روز بزرگى مى ترسم.

تفسیر ادبی و عرفانی :  

نوشته اند نــــوح (ع) 950 سال عمرکرد

و از بس بر قوم خود نوحه کرد

او را نـــــــــوح نام نهادند

و نام اصلی او سَــکَـــن بوده است،

نوح هرچه بیشتر قـوم خود را دعـوت به یکتا پرستی میکرد

بیشتر او را اذیت و آزار کـردندی،

و هر روز او را چند بار بزدندی

چنانکه بیهـوش شـدی و چون بهـوش آمدی می گفت:

خــدایا ؛ قوم مرا ببخش که نادانند!

و چون از ایمانشان نا امید شد نفرین کرد

و گفت: با رخــدایـــا ؛

از اینها در زمین احدی را باقی مگذار

که اگر بمانند بندگان تو را گمراه می کنند

و جز فاســـد و تباهــــکار بوجـود نیاورند!

این آیت به نحوی شرافـت و کرامت

و بزرگواری محمد مصطفی(ص) را بیان میکند،

چون خـداونـد نوح را به قوم خود فرستاد

و فرمود آن ها را بیـــــــــــــــم ده !

ولی محمد مصطفی(ص) را به جهانیان فرستاد

و فرمود آن ها را بشـــــــــــارت ده!

نوح در حق قـوم خود نفــــــرین کرد !

ولی محمد(ص) برای امت خود طلب آمرزش نمود!

نوح در حق خــــــــــــود دعــــا کرد

سپس خویشان و دوستان!

ولی محمد(ص) در حق همــه مؤمنــــان دعا کرد!

نــوح به مردم گفت :

من فـرستاده خــدا هستم که برای ابلاغ رسالت آمده ام،

ولی محـمــد مصطفی (ص) را

خـداونــد (اِنَّکَ لَمِـنَ الـمُـرسَـلِیــنَ) خــــوانـــد.

( اَلّلهُمّ َصَلّ ِعَلی مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ و َعَجِّل فَرَجَهُم )