*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 733 )
ســوره 7 : اعـــراف ( مکّی ـ 205 آیه دارد ـ جزء هشتم ـ صفحه 151 )
( قسمــت سی ام )
بـوی خـوش آشنــائی
( جزء نهــم صفحه 164 آیه 115 )
بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم
قالُوا یا مُوسى إِمّا أَنْ تُلْقِیَ وَ إِمّا أَنْ نَکُونَ نَحْنُ الْمُلْقینَ
تفسیـــر لفظـــی :
(و چون روز مبارزه فرا رسید. ساحران) گفتند :
اى موسى ! یا تو (وسایل سحرت را) بیفکن ، یا ما مى افکنیم
تفسیر ادبی و عرفانی :
(ساحران) گفتند : آیا تو می افکنی یا ما ؟
موسی چون از ایشان این شنید ،
پیش خود گفت از ایشان بوی آشنــــائی می آید !
که حرمت می شناسند !
پس چون جمال ارادت بر دل های ایشان کمند افکند ؛
و جلال عزت دین برقعِ عزت فرو گشاد ؛
و جمال خود به ایشان نمود ،
خورشید دولت دین از افق عنایت شان برآمد ،
و ماه روی معرفت ناگاه از در درآمد !
پیک سعادت در رسید ،
و از دوست خبر آمد که :
خیز جانا که خانه آراسته ام !
بسی ناز و راز که من از بهر تو ساخته ام ،
آنان برای شکر این نعمت به سجده افتادند ،
و آمَنّــــا گفتند ؛
و به زبان حال ، فرعون را گفتند :
اگر ســـرِ تَــــن را ببُـــــری ، سرِ دل را چه کنی ؟
آن دستی که به چون تو بدبختی برداشته ایم ، بریده بــــه !
آن پــــائی که بر بساط تـــــــــو بی چاره ای نهاده ایم ، شکسته بــــه !
و آن زبان که بر تعظیم چون تو بخت برگشته ای ثنا گفتم ایم ، لال و گنگ بــــه !
که آن آفریننده ی جهان مهر خود به وجود آن عزیزان همی راند ،
و به حکم کَرَم و لطف ، همی گفت :
اگر دست و پا و زبان شما در این دعوی برفت ؛
باک مدارید ؛ که من شما را سمعی دهم به از آن !
و بَصَـــــــــــری دهـــم بــــــــه از آن !
تا با آن به من بشنوید و به من بنگرید !
در دلم بود که جـــان در ره جـانـــــان بدهم
جان ز من نیست که در مقدم او جان بدهم
جام می ده که در آغوش بتـــی جـــــا دارم
که از آن جایــــزه بر یوسف کنعــــان بدهم
تا شدم خـــادم درگاه بت بـاده فـــــــروش
به امیـــران دو عالَـــم همه فرمـــان بدهم
از پریشـــانی جانـــم ز غمش باز مپـــرس
سر و جــان در ره آن زلف پریشـــان بدهم
زاهد ؛ از روضه ی رضوان و رخ حور مگـوی
خَم زلفش نه به صد روضه ی رضوان بدهم
شیــخ محراب ؛ تـو در وعده ی گلزار بهشت
غمــزه ی دوست نشاید که من ارزان بدهم
[ دیوان امام خمینی (ره) ص 162 ]
موضوع :
نظر ()