بسـم الله الرحمن الرحیـم 

سلام بر دوستان و علاقمندان به قرآن

بمنظور ارائه خدمات فرهنگی و فرهنگ قرآنی ، بر آن شدیم تا  یک وبلاگ جدید با عنوان سرچشمه ادب و عرفان ، جهت تفسیر ادبی عرفانی کلام الله مجید اختصاص دهیم.

برای انجام این منظور از تفسیر ادبی عرفانی خواجه عبدالله انصاری استفاده خواهیم کرد ، به چند دلیل که در یادداشت بعدی تحت عنوان معرفی خواجه عبدالله انصاری بیان خواهد شد.

و اینک آغاز بکار این وبلاگ با حمد و ثنای الهی از زبان مولایمان امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

الحَمدُ لِلِهِ الَّذِی لا یَبلُغُ مِدحَتُهُ القائِلُونَ، وَلایُحصی نَعمائُهُ العـادُّونَ ، وَلایـُؤَدّی حَـقَّـهُ الـمُـجـتَـهِـدونَ،اَلَّـذِی لایـُدرِکُـهُ  بُعــدُالهِـمَـمِ،وَلایَنـالُهَ غَوصُ الـفِـطَـنِ،اَلَّــذِی لَیسَ لِصِفَتِــهِ حَـدٌّ مَحـدُودٌ، وَلانَعتٌ مَـوجُودٌ، وَلاوَقتٌ مَعــدُودٌ، وَلا اَجَلٌ مَمدودٌ، فَطَـرَ الخَـلائِـقِ بِقُـدرَتِـهِ، وَنَشَـرَالرِّیـاحَ بِرَحمَتِهِ، وَ وَتَّــدَ بِالصُّخـُـورِ مَیـدانَ اَرضِـهِ.

     عجـز انسان از شنـاخت ذات خـدا 

سپــاس خـداونــدی را که سخنـوران از ستـودن او عـاجـزند و حسـابگــران از شمـارش نعـمـت های او ناتــوان، و تلاشگــران از ادای حـق او درمانـده اند،پروردگاری که برای صفات او حد و مرزی وجود ندارد و تعـریف کاملی نمی تـوان یـافـت  و برای او وقتی معین و ســرآمدی مشخص نمیتوان تعـییـن کرد، مخلوقات را با قــدرت خود آفـرید و با رحمت خود بـادهـا را به حـرکت درآورد و بـوسیــله کـــوه هــا اضطراب و لرزش زمین را به آرامش تبدیل کرد.

( نهـج البـلاغــه امــام علی علیه السلام )

نیـایش از زبان خواجه عبدالله انصاری

الـهــی ؛ یکــتـــائی، قـیــوم و تـوانـــــائی، بر همـه چیـز دانائی، در همـه حال بینـائی، از هـمه عـیـب مصفائی، از داشتن شریک مبـّرائی، اصــل هــر دوائی،جــان داروی دلهـائی، شهـنشــاه فـرمــان فــرمــائی، معــزّز به تاج کبریائی، بالای تخت عـرش معـلائی، نه نیـازمنــد مکانی نه آرزومنـد زمانی، نـه کس به تــو مانَد، نه تو به کس مـانی، پیــداست کـه درمیان جانی و جـان جـانــانی.

الـهـی ؛ آنرا که بخواهی آب در جویش روان است و آنرا که  نخواهی بی درمان است.

الـهـی ؛ یقـینـی ده که در او شکّ و ریـا نَبُـوَد، و عـلمی ده که بی برق و ضیـاء نَبُـوَد.

الـهـی ؛ دلی ده کــه شوق طـاعـت تو را افزون کند، وعلمی ده که در آن آتش هوی و هوس نباشد، و عملی ده که در آن آب زرق  و ریـــا نباشد.

الـهـی ؛ دیـده ای ده کــه ربوبیت تـو بینـد، و دلی ده که جـز عبـودیت تــو  نبیند.

الـهـی ؛ همـه را از فکـر شیطـان نگـاه دار و همـه را از کیـد  نفس آگاه دار

  ادامه مطلب در یادداشتهای بعد ، انشاء الله ، با سپاس فراوان