سفارش تبلیغ
صبا ویژن
منوی اصلی
مطالب پیشین
تدبر در قرآن
آیه قرآن
لینک دوستان
خبرنامه
 
آمار وبلاگ
  • کل بازدید: 1964785
  • بازدید امروز: 51
  • بازدید دیروز: 80
  • تعداد کل پست ها: 1283
  • ****
درباره
محمّـد تــرابـی[963]

روح بلند مدیر وبلاگ خادم قرآن محمد ترابی در اسفند ۱۳۹۸ در ۶۷ سالگی به سوی معشوق شتافت. روحش شاد و یادش گرامی باد. اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
آرشیو مطالب
*

حدیث

*
لوگوی دوستان
دانشنامه سوره ها
سوره قرآن
کاربردی



نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 902  )                                                                             

 ســوره 13 : رعــد ( مـدنـی ـ 43 آیه دارد ـ جزء سیـزدهم ـ صفحه 249)  

  ( قسمــت هشتــم )


کشـف حقــایـق


 

جزء سیزد هــم صفحــه 251 ( آیه 17 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم

أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَــــاء فَسَالَتْ أَوْدِیَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَدًا رَّابِیًا وَ مِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النَّـــارِ ابْتِغَاء حِلْیَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاء وَ أَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الأَرْضِ کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ

تفسیـــر لفظـــی :

[همو که] از آسمان آبى فرو فرستاد پس رودخانه‏ هایى به اندازه گنجایش خودشان روان شدند و سیل کفى بلند روى خود برداشت و از آنچه براى به دست آوردن زینتى یا کالایى در آتش مى ‏گدازند هم نظیر آن کفى برمى‏ آید خداوند حق وباطل را چنین مثل مى‏ زند اما کف بیرون افتاده از میان مى‏ رود ولى آنچه به مردم سود مى ‏رساند در زمین [باقى] مى‏ ماند خداوند مثل ها را چنین مى‏ زند .

 

 

تفسیر ادبی و عرفانی : [2]

 

... وَ مِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النَّارِ ...

این آیت اشارت به آن چه پیغمبران و اولیاء حقّ ،

تدبّـــــر و تفکّـــــــــر می کنند ،

و صاحبــــــان الهـــــــــام و معـــــرفــت ،

یکـــــی در بحـــــــــر تفکّـــــــــر و استنبـــــــــاط ،

جواهــر معانی را از آیـات و احادیث و اخبــــار بیرن می آورَد ،

یکی از روی تدبّر و استنباط به صفت الهام ، کشف حقــایق می کند ،

و پیوستــــه در آن تفکّــر و تدبّـــر و استنبــــــاط ،

کوشش نماینــــــــد تا بر الهـــــــــام حــقّ افزونی جویند .

 

... فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاءوَأَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الأَرْضِ...

آن جفــای رأی و لغزش زبــان و طغیان جنــان ،

که از سوی شیطان است ، پایدار نبوَد ،

و در دل با ایمــــان قـــرار نگیـــرد ،

که مؤمن یادداشت و یاد کردِ حقّ بر دل و زبان دارد ،

و وسوسه ی شیطان با ذکـــر حـــقّ پای ایستادگی ندارد ،

و بر جمله ؛ اشارت آیت آن است که ؛

نــور معـــرفــت چون در دل تابد ؛

آثــــــــارِ ظلمتِ معصیت ، از دل ببــــــــرَد ،

و چون معصیت ها متفاوت و نـــــــور ها مختلف است ،

نور یقیــن ، تاریکیِ شکّ را ببرَد ،

و نورِ علــــم ، تهمتِ جهــــــل را ببرد ،

و نور معـــــرفت ، آثــار انـــکار را محو کند ،

و نـــور مشاهـــــدت ، آثار ظلمتِ بشریت را ببرَد ،

و نــــورِ جمــــــــــــع ، آثــــار تفـــــــرقــت را بـــردارد ،

و برتر از همــه ، نـــــور تــوحیــــــد ، چون خورشیـد یگانگی ،

از افـــــق غیب ســـــر زنَـــــــد ، و با شـــب دوگانـــــــگی گویــــد :

شب رفت ، تو ای صبح به یک بار بِــدَم

تــــا کَـــی ز صفــــــــات ادّمی و آدم ؟


 

اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَـتَــهُ یُصَـلّـُـونَ عَـلَـی النَّبِیُّ

یا اَیُّهَـــا الَّـذِینَ آمَنُــوا صَـلّـُـوا عَـلَـیــهِ وَ سَلِّـمـُوا تَسـلِـیـمـاً

 

 

شما نیز با سه صلوات در ختم صلوات شرکت فرمائید . متشکرم


 



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 900  )                                                                                 

ســوره 13 : رعــد ( مـدنـی ـ 43 آیه دارد ـ جزء سیـزدهم ـ صفحه 249)  


  ( قسمــت ششــم )


صفــای جـــان

 

جزء سیزد هــم صفحــه 251 ( آیه 15 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم

وَلِلّهِ یَسْجُدُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَ کَرْهًا وَ ظِلالُهُم بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ


 تفسیـــر لفظـــی :

و هر که در آسمان ها و زمین است ‏

خواه و ناخواه با سایه ‏هایشان بامدادان و شامگاهان براى خدا سجده مى‏ کنند


 

 تفسیر ادبی و عرفانی :

بر زبان تفسیر ، سجـــــــــود کافــــر ، سجود کُـــــــره است !

از آن رو که به وقت محنت و در حال شدّت ،

دفع گزند خویش را به وسیله ی سجده خواهد و تواضع نماید !

 

حضرت مصطفی (ص) فرمودند :

هرکس خدای را سجده کند برای جلب نفعی و طمعی ؛ 

یــــا دفــــــع شــــــرّی و ضـــــــــرری ؛

آن سجود ، سجود کراهت است ،

و سجود طَوعی آن است که :

محض اطاعت فرمان و اجلال حضرت حقّ باشد ؛

که در آن نــه شَــــــــوب طمــــــــــع ؛

و نه امید عوض و نه بیم از محنت باشد .


 

بدین گـــونــــه :

شخص در سجــــود ،

دل در وجــــــــود ،

جـــــان در شهـــــود ،

و شخص ، با وفــــــا ،

دل با جفـــــــــا ،

و جان با صفــــا باشد !

 

 

نوشته اند که عارفی بزرگوار در خواب شنید که ؛

از مقام صدر هدایت به او می گویند :

درگاه ما را رکوع و سجود ؛

بی انکســـــــــار دل ،

و بی صفـای جـــــان به کار نیـــــــاید !

که خزائن عزت ما پر از رکوع و سجود خداوندان دل است ،

چون به درگاه مـــا آئی ؛

درد دل بر جام جـــــان نِــه !

و به حضرت جانــــــــان فرست !

که درد دل را به نزد ما منزلتی است .

که گفتــــــــه انــــــد :

توحیــــــــد در دل هـــای مؤمنـــــــان ؛

به قدر درد دل هـــــای آنـــان بُوَد !

هر آن دل که سوختـــــــــه تر ؛

و درد وی تمـــــــــام تـــــر ،

با توحید آشناتـــر !

و به حقّ نزدیک تـــــــر است .


بی کمال ســــوز دردی ، نام دین هرگز مبَـــر


بی جمــال شوق وصلی ، تکیه بر ایمان مکن

 

 

 

 

خِـرقــه ی فقــر

 

بر در میکـــــده‏ ام دست فشــان خــواهى دید

   پـــــــاى ‏کوبان ، چو قلندرمنشان خواهى دید  


باز سرمست از آن ســــاغر مى ، خواهم شد

   بی هُشم مسخره ی پیر و جوان خواهى دید

از درِ مـــــدرســه و دَیْــــر بـرون خواهم تاخت

   عـــاکف ســـایه ی آن سرو روان خواهى دید

از اقــــامتگه هستــى ، به سفر خواهم رفت

 به سوى نیستى‏ ام رخت کشان خواهى دید

خرقــــه فقـــر  به یکباره تهى خـــــواهم کرد

ننگ این خــــرقه پوسیده ، عیان خواهى دید

 

بـــــاده از ســــاغر آن دل زده خواهم نوشید

فـــــارغم از همه ملک دو جهــان خواهى دید

( دیوان امام خمینی [ ره ] ص 116 )

 

همه مشکلات مــــــا


ناشی از غیبت طولانی مولایمان


محبــوب دل هـا و منجی انســـان هـا


حضرت حجـة ابن الحســــن المهــــدی(عـــج) است

 

 

 

 

پس برای تعجیــــل در فـــرج مبارکشان زیـــاد دعا کنیم


 

 

برای سلامتی و خشنودی امـــام و مقتــــدا و مولایمان


 قائـم آل محمّـــــد (ص)

 

و برای تعجیل در فـــرج مبــــارکشان

  

دو رکعت نماز مخصوص و یکصد صلوات

 


 

 

ولی کَــــــــی ؟ کــدام جمعـــــه ؟



موضوع :


 نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (899 )                                                                              

ســوره 13 : رعــد ( مـدنـی ـ 43 آیه دارد ـ جزء سیـزدهم ـ صفحه 249)

( قسمــت پنجــم )


شیــرینـی ایمـــان

 

جزء سیزد هــم صفحــه 250 ( آیه 11 )

 

بسم الله الرحمن الرحیم

لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ  مِنْ أَمْرِ اللّهِ

إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى  یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ

وَ إِذَا أَرَادَ اللّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا  فَلاَ مَرَدَّ لَهُ وَ مَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ

 تفسیـــر لفظـــی :

براى او فرشتگانى است که پى در پى او را به فرمان خدا از پیش رو و ازپشت‏ سرش پاسدارى مى ‏کنند ، در حقیقت‏ خدا حال قومى را تغییر نمى‏ دهد تا آنانحال خود را تغییر دهند ، و چون خدا براى قومى آسیبى بخواهد هیچ برگشتى براىآن نیست و غیر از او حمایتگرى براى آنان نخواهد بود.

 

 تفسیر ادبی و عرفانی : [2]

مردمان زبان را از حقایقِ ذکرِ الهی بستند ؛

ناچار دلهاشان از لطایفِ نیکی های حق دگرگون شد !

وِردِ زبان ، با وارداتِ دل در هم بستـه و به هم پیوستـه است ؛

تا اوراد و اذکـــــــــار بر زبـــــــان بنــــــده روان است ،

وارداتِ انــــــــــوار در دل وی تـــابـــان است ،

و تا اعضاء و جوارحِ بنده به صفتِ ادب در نمــــــــاز است ،

جــــــان و روان وی در حضرت راز و نیـــــــــاز است !

و بالعکس ؛ تا بر زبان بنــــده بی هوده می رود ؛

دل وی در غفلـــــت و تــــــــاری باشـــــد ،

و تا گام از دایره ی فرمان به در نهـــد ،

شیــــرینـــــی ایمـــــــــــان به دل او راه نیـــــــــابد !

لکن چون بنده به قضای الهی به دام شیطان گرفتـــار آید ،

کوشش وی سود ندهد ! و حکـــــم ازل را ردّ نتواند !

بلعـــم باعــورا ، زاهــــد بزرگ بنی اســــرائیـــل ،

چند صد سال در عبادت و تسبیح به سر برد ،

و چند صد پرستشگاه و ربــــاط بساخت ،

و در پنـــاه اســم اعظـــم ، راه اخـــلاص رفتــــه بود ،

دشمنـــــان موسی او را گفتند :

شمــــــا مــــردی توانـــــــا و دانـــــا هستید ،

و از او خواستند که دعای بدی در حقّ موسی کنـد ،

و چون به واسطـــه ی آن خوش آمـــــــــد ها ؛

هـــــوای نفـــس بر او مستــــــــولی شد ،

دعائی بد در بــاره ی موســــی کرد !

گویند آن تیـــر بـــلا کارگر افتــاد !

و موسی چهل سال در صحـــرای تیــــه سرگردان بماند !

و در آن مــــــدت از آن جـــــــا که رخت برگرفتی ،

همان جـــای دوباره رخت نهــــــــــادی !

موسی دلتنــــــگ گشت و گفت :

مرا چـــه بـــــود (شد) که در تیــــه مانــــــده ام ؟

گفتند : تیــــر بلای بلعـــم در قدم تو مؤثـــــر افتاده که چنین شده ای ،

موسی گفت : چه کنم که ما را خود دعائی مستجــــاب نیست ؟

یاران گفتنــــــد : هست ، تــــــو از خـــــــــــدا بخــــــــــواه !

آن گاه موسی ید بیضا از آستین استقامت بیرون کرد ،

و تیـــــــر دعـــــائی به سوی او پرتاب نمود ،

تیــــر به هدف اصابت رسیـــد ، و موسی خود گفت :

ای بلعم ؛ ما را تیــــر دعوتی است ،

که در هرکس اندازیم ؛ دماری از او برآریم ،

این بود که تیــــر دعا به سینــه ی بلعـم اصابت کرد ،

و بهینــه چیــــز که ایمان و اسم اعظم بود از او گرفتــه شد ،

از آن پس مانند سگ زوزه می داد و زبـــان بیــــــرون می کشیـد !

این است که خــــداونــــد فرمـــــود :

... إِذَا أَرَادَ اللّهُ بِقَـــــوْمٍ سُــــــوءًافَلاَ مَـــــرَدَّ لَــــهُ...

که چـــون خـــــداونـــــد اراده ی تــأدیـــــب کسی کنـــد ؛

غرور و خودپسنــــــــدی و خودبینـــــــی در او ایجــــــاد می کنــد ،

و آنان به دست و پــــــــای خود به سوی تبــــاهی و نابودی می رونـــد !!!

همانند قوم بنی اسرائیل که به واسطه ی موسی (ع) ،

مورد لطف و عنایت خداوند قرار گرفتند ؛

ولی ناسپاسی کردند ؛

نوشتـــــه انــــــــــد :

چون از طرف خداوند غذای آماده ( مائده ِ آسمانی ) ، برای آنان ارسال می شد ! آنان به موسی گفتند ما نمی توانیم به یک غذا اکتفا کنیم ! و از او غذاهای دیگر خواستند !

وَإِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِی هُوَ أَدْنَى بِالَّذِی هُوَ خَیْرٌ اهْبِطُواْ مِصْراً فَإِنَّ لَکُم مَّا سَأَلْتُمْ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْکَنَةُ وَبَآؤُوْاْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ کَانُواْ یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ الْحَقِّ ذَلِکَ بِمَا عَصَواْ وَّکَانُواْ یَعْتَدُونَ   [ آیه 61 سوره بقره ]

و آنگاه که گفتید : ای موسی ، ما بر یک نوع طعام نتوانیم ساخت ،، ازپروردگارت بخواه تا برای ما از آنچه از زمین می روید چون سبزی و خیار و سیر و عدس و پیاز برویاند!  موسی گفت : آیا می خواهید آنچه را که برتراست به آنچه فروتر است بدل کنید ؟ به شهری بازگردید که در آنجا هر چه خواهید به شما بدهند ، مقرر شد بر آنها خواری و بیچارگی ، و خشم خدا را برخود هموار ساختند ، و این بدان سبب بود که به آیات خدا کافر شدند و پیامبران را به ناحق کشتند و نافرمانی کردند و تجاوز ورزیدند

آری ای جوانمــــــــــرد ؛

باید مواظب بود تا راحت طلبی و رفاه زدگی ما را  به تباهی و عقبگرد و نیستی نکشاند ! مبادا برای رفع تحریم های دشمن ، از آن چه که داریم ناسپاسی کنیم و برای به دست آوردن امکانات بیشتر تن به ذلت دهیم و دستاوردهای عظیم علمی هسته ای خود را چشم بسته در طبق اخلاص نهیم تا رضایت کدخدا را برای دنیایمان کسب کنیم !

مگر سی و پنج سال تحریم را تحمل نکردیم ؟ مگر با وجود همه ی این تحریم ها به این درجه از علم و تکنیک هستـه ای نرسیده ایم ؟ پس چرا باید برای رفع تحریم ها همه دستاوردهای سی و پنج ساله مان را به بـــاد فنــــــــا بدهیم ؟ البته مذاکره و تلاش برای رفع تحریم ها بسیار پسندیده است امّا به چه قیمتی ؟ آیا عاقلانه است که برای به دست آوردن هزار تومان حاضر باشیم صد هزار تومان هزینه کنیم ؟

آری تاریخ ، عبرت و درس بسیار خوبی است برای بشر !

برخی اشکال می کنند که چرا در قرآن این قدر به داستان موسی و بنی اسرائیل پرداخته شده است ؟

پاسخ مختصر این است که : برای این که عبرتی بالاتر از جریان این قوم برای بشریت نیست ! و قرآن برای تنبّه و عبرت مسلمانان این جریان را بارها به صورت های مختلف تکرار کرده است !

پس به هوش باشیم و از تاریخ عبرت بگیریم و عزت و سربلندی و دستاوردهای انقلابی کشور را برای رفع تحریم ها از دست ندهیم .

که رسول الله (ص) فرموده اند : دل های تان شیرینیِ ایمان را نمی چشد مگر این که از دنیا روی گردان شوید .



موضوع :


    نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (898 )                                                                                

ســوره 13 : رعــد ( مـدنـی ـ 43 آیه دارد ـ جزء سیـزدهم ـ صفحه 249 )

  ( قسمــت چهــارم )


گمـاردگان حــقّ


 

جزء سیزد هــم صفحــه 250 ( آیه 11 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم

لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ  مِنْ أَمْرِ اللّهِ

إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى  یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ

وَ إِذَا أَرَادَ اللّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا  فَلاَ مَرَدَّ لَهُ وَ مَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ

 تفسیـــر لفظـــی :

براى او فرشتگانى است که پى در پى او را به فرمان خدا از پیش رو و ازپشت‏ سرش پاسدارى مى ‏کنند ، در حقیقت‏ خدا حال قومى را تغییر نمى‏ دهد تا آنانحال خود را تغییر دهند ، و چون خدا براى قومى آسیبى بخواهد هیچ برگشتى براىآن نیست و غیر از او حمایتگرى براى آنان نخواهد بود.

 تفسیر ادبی و عرفانی :

در خبر است که خداونــدده فرشتـــه بر آدمی گماشتــــه است !

یکی بر راست ، یکی بر چپ ، یکی در پیش ، یکی در قفــــــا ،

دو بالای ســـــر ، دو بر چشــــــــــم ، دو بر دهـــــــان ،

این ده فرشتـــــه  گماردگان حقّنـــد ،

تا بندگان را از آفت ها و بدی ها نگاه دارند .

از رسول الله (ص) روایت کرده اند که فرموده اند :

فرشتگانخدا ؛ گروهی در روز و گروهی در شب ،

بندگان را پی گیری و مراقبت و نگاهبانی می کنند ،

این فرشتگان در نماز بامداد و پسین گرد هم آیند ،

سپس به آسمان عــــــــــروج می کنند ،

خداوند از آنها می پرسد چــــــرا بندگان مرا ترک کردید ؟

می گویند : چون آنان مشغول نماز بودند !!

اگر کسی گوید که فرشتـــــگان ،

قضــــــای الهـــــــــی را ردّ نتواننــــد !

جواب آن است که :

قضـــای الهــــی دو قسم است :


قضــــای لازم و قضــای جایـــــز ،

 

قضــــای لازم (حتمی) آن است که خداوند مقــــدّر کرده ،

و او حکم رانـــــده ، که از آسمان فرود آید و به بنــــده رسد ،

فرشتگان ، این حکم را نتواننــــــد دفـــــع کننــــد ،

و به هیچ راهی از جمله دعا و صدقات و خیرات

این حکم و قضـــــــــای الهــــــــی برنمی گردد ،

و فرشتگان ، بنده را به این قضـــــــا بــــــاز گذارند !

چه ؛ وقتی که قضـــــــا نـــــــــازل شود ،

فرشتگان فاصلــــــــــه می گیــــرنـــــــد !

و قضــــای جـــایــــــز ( تعلیقی ) آن است که :

حکـــــم به فــــرود آمــــــدن آن شـــــــــده ،

ولی به وقـــــوع و حلـــــول آن حکـــــــم نشده ،

و به وسیلــه ی تـوبــــه و دعـــا و صدقــــه و دیگــــر نیکی ها ،

آن قضـــــا واقــــع نمی شود ، و در حقیقت قضای معلّق است !

و اَجَــل حتمــی و اجــل معلّـــق نیــــــــــز که ؛

ما مسلمانان به آن معتقدیم به همین دلیــــل است !


صدقــه و صِلَـــهِ رَحِــم اجــل معلّــق را دور می کند

نوشتــــــــه انــــد :

در زمان عیسی (ع) ، مردی گازر (رختشوی) از راهی بگذشت ، عیسی در او نگریست ، و با نیروی نبوت ، قضای معلق را دید که روی به او نهاده ، عیسی به یاران گفت : این مرد بزودی از دنیا می رود ، آماده باشید تا بر او نماز گزاریم ! گازر برفت و ساعتی نشد که برگشت ! یاران پرسیدند : ای فرستاده ی خدا ؛ آن ساعت گذشت و گازر هنوز زنده است ! عیسی از آن مرد پرسید : در این یک ساعت چه کرده ای ؟ گازر گفت دو گرسنه را دیدم و دو قرص نان داشتم که به آنها دادم ، پرسید پس از آن چه شد ؟ گفت پشته ای که بر پشت داشتم در آن ماری سیاه بود چون از آن بیرون آمد بندی استوار دیدم که بر دهان او نهاده بود !



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (897 )                                                                                

ســوره 13 : رعــد ( مـدنـی ـ 43 آیه دارد ـ جزء سیـزدهم ـ صفحه 249)

  ( قسمــت ســوّم )


عجـایـب حکمـت

جزء سیزد هــم صفحــه 250 ( آیه 8 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

اللّهُ یَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ کُلُّ أُنثَى وَ مَا تَغِیضُ الأَرْحَامُ وَ مَا تَزْدَادُ وَ کُلُّ شَیْءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ

 تفسیـــر لفظـــی :

خدا مى‏ داند آنچه را که هر ماده ‏اى [در رحم] بار مى‏ گیرد و [نیز] آنچه را  که رحم ها مى ‏کاهند

و آنچه را مى ‏افزایند و هر چیزى نزد او اندازه ‏اى دارد

 تفسیر ادبی و عرفانی :

                  این آیت ، ثنائی است که خداوند بر خود می کند ،

و خود ، خود را می ستـاید ، 

که وی تواند که خود را ستـــاید ،

و ثنـــــــــــاء او ، او را شــــــایــــــد ،

از آب و خــــــــاک چــــــــه آیـــــــــــد ؟

و ثنـــــاء آب و خـــــــــاک تا کجــــا رســـد ؟

هرچند بکوشد به سزاواریِ خداوند کَی رســـد ؟

خِـــرَد بفرســــایـــــــد ، وَهــــــــم بگـــدازد ،

و به مبــادیِ اشــراقِ جلالِ او نرسد ،

 

آن کس که او را می ستــــایـــد ،

دریـــــــــــا می پــالایــــــد ،

و چـــراغ است که در آفتـــاب افروزد ،

پیدا است که چـــراغ در نور آفتاب چه افروزد !

 

وصف تو چه جای حکمت اندیشان است


خاک کف تــــو سرمه ی درویشان است


شاهان جهــــان پــــای تـو را بوسه زنند


عشق تو چه کار و بـــار درویشان است

 

خـــدا است که دانــــا است ،

و در دانـــائـــی یکتــــــــــــا است ،

و نهانش چون آشــکار است ،

باریک بین و نهـــان دان ،

جنبش همه ی ذرّه ها در زمین و آسمان ها ،

چه آشـــکارا و چــــه نهان ،

چه در روز روشن چه در شب تـــار ،

همه را بیند ، آواز همه شنود ،

اندیشه ی همــــه داند ،

تا آن کودک که در شکم مــــــادر ،

در تاریکی رَحِــــــــم، از درد بنـــالـــــد ،

ناله ی او بشنود ، و درد او را درمان سازد !

 

گفتــــــــــه انــــــــد :

چون کودک در شکم مادر از درد بنـــالــــد ،

داروئی یا خوراکی که شفای درد کـــودک باشد ،

هوس آن در دل مــــادر افتـــد ،

و آرزوی آن طعــــــامش پدیــــــد آید !

آن را تهیـــه کند و بخورد و کودک شفـــا یابد !

این است که توصیـــــه کرده اند که ؛

هر آن چه را که زن باردار هوس کند فوراً برایش تهیــه شود !

کودک تا در رحِم مادر باشد ،

خداوند او را در حمایت خود دارد ،

پس از آن ، هـــزاران عجـــایب حکمـــت ،

و بدایـــع فطـرت ، به حکـم عنایت ،

در نهاد و هیکل وی پدید گردد !

از بینائی ، شنوائی ، دانائی ، گیرائی ، روائی ،

قامتی خیـــــــــزرانی ، روی ارغــــوانی ،

صورت آشکارا و سِــرّش نهانی ،

که خداوند به این نعمت ها بر بنده منّت می گذارد ،

و سپـــاس آن را می خواهد !

و چون نوزاد از رَحِم مادر بیرون آید ،

و گام در این سرای بلیّات و نکبــــات نهد ،

گوش وانــــان و نگاه بانـــــان بر وی بگمـــارد !

تا وی را از صدمــــــــات و لطمــات محــافظت نمایند !

بـــــزرگ و مهــــربــان است خـــــدای زمین و آسمان ها !!!



موضوع :


   1   2   3      >
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز


* *