تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (47)

سوره 47 : محمّــد

نواختـه فضــل

السلام علیک یارسول الله ، یا حجة الله علی خلقه ، یا سیدنا و مولانا ، انا توجهنا واستشفعنا ، و توسلنا بک الی الله ، و قدمناک بین یدی حاجاتنا ، یا وجیهاً عندالله ، اشفع لنا عندالله

بنام خداونـدی قـادر و قـاهـر و دیّـان ،

واحـد و وَحیــد در نـام و نشــان،

یکی و یگانـــه یکتا از ازل تا جاودان،

رحمن دارنده جهان، و پرورنده جهانیان،

از دوستـــان و دشمنـــان،

رحیـم به مؤمنان و نوازنده ایشان دردو جهان.

*************************

از گِل صورت انسان آفرید، و او را بر هـمه آفریدگان برگزید،

هـمه را دراین سرای بلا و امتحان هست کرد،

و پس از آن به حکمت میان آنان اختـلاف افکنـد!

یکی گریان، یکی خنــدان، یکی شادان، یکی نالان،

یکی نواخته فضــل و آراسته ایمــــان،

یکی خسته عدل و آلوده به کفـر و طغیـان.

فردا به رستـــاخیز همه را جمـــع کند،

آدمیان و پریان را همه به کردارشان جزا دهد،

مؤمنان را غفـران و احسـان و رضــوان،  

وکافـران را هـمه اغـلال و زقّـوم و قَـطــران !

تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (46)

سوره 46 : احقــــاف

واحـد و وحیـد ، قـادر و قدیــر

بنـــام اوکه فــراخ دانش است و شیــرین گفتار،

 بنــام او کـه یگانـه ذات است و پـاک صفــات،

بنــام او کـــه از کی پیش و از جا بیش،

بنام او که در صنعـش حکمت پیــدا،

و در نشان هایش قـدرت هویـدا،

و در یکتــائیش حجت آشکار،

و در صفاتش یکتــائی پیدا،

هـمه ناتواننــد و او توانـــا،

هـمه ناداننــد و او دانــا،

هـمه در عــددنــد و او واحـد،

علاّم سِـرِّ عارفان، ستّار عیب عیبیـان،

غفـار جـــرم مجـرمان،

قهّـار و قـدّوس و نهــان دان،

واحـد و وحیــد در نـام و نشــان،

قــادر و قـدیــر از ازل تا جــاودان.

چنانکه خود فرمایـد:

بنده من، تو را بنام خود گرامی کردم، و بر نعمت خود بپروردم، و در خدمت خود  بر درگاه خود بداشتم، و به لطف خود به صحبت خود رساندم، و به فضـل خود دیـدار خود را به تو کرامت کردم!

از من لطیف تر و مهربان تر بر بندگان کیست؟

وچـون فضــل من در عالـم فضــل کیست؟

تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (45)

سوره 45 : جـاثیـــه

بوستــان دل هـــا

بسـم الله ،

 معــراج دل پیمبـــران است،  

نور چشــم برگزیــدگان است ،

شفای سینه پـرهیـزکاران است.

بسـم الله،

کلمـه تقـــوی است،

شفــای بیمــــاران است،

اصل هـمه دولتهــا، مایه هـمه سعادتهـا،                     

ختــم همـــه عزت هـا،

و توقیـع منشـور همـه نیـازها است.

 بسـم الله،

پیک همــه پیمبــران است

کلیـد تقـرب عارفـان و آرامش دل صفیّـان است. 

بسـم الله،

آشنائی را سبب است و روشنائی را مــدد،

از جدائی در امـان است و بیقـراری را درمــان.

بســم الله،

نام خـداونـــد جهان و جهانیان است،

پادشـــاه بر هـمـه شـاهـان،

پیش از هـر زمـان و پیش از هـر نشـــان .

بسـم الله،

نام خـدائی است که وجودش را بدایت نه،

وجـودش را نهـــایت نیست.

یکی و یگانه که او را مانـندی نیست،

فـردی که او را خـویش و پیونــدی نه،

صمدی پاینده که خِـرَد را به دریافت او راهی نه!

حکیمی که یـاد او دلهـا را بوستـان است،

لطیفی که انس با وی زندگانی دوستان است،

کریمی که مهـر او شادی جاودان است ،

شیـرین سخـن، زیبـا صنـع و راست پیمـان است.

مِهـر تو کنون به مُهـرِخاتـم ندهم                

 وصلت به دم مســیح مـریـم ندهم

 عشقت به هـزار بـاغ خـرم  ندهم

 یک دم غم تـو  به هر دو عـالم ندهم

تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (44)

سوره44 : دخــــان

مهـر او قـوّت قلـب مــا

 بنـام خـدائی که ذکــر او آئیـن زبـان مـا،

و مهـر او قوت قلب ما، و نظر او شــاهد جـان ما،

و یـــاد او راحتی روح مـــاست،

مبارک آن کس که مونسش نام اوست ،

و عزیزآن کس که هـمراهـش راه اوست ،

شاد آن دل که در آن مهــر اوست،

آبـاد آن زبان که بر آن ذکــر اوست،

آزاد آن کس که وی دربنـد اوست، 

 بـزرگـوارآن نفس که بر امیــد دیـــدار اوست.

خــدایـــا ؛

یادت چون کنم که من خود همه یادم،

من خِرمَنِ نشان خویش فرا بـــاد نهادم.

الاهــــــی ؛

دریافتـنِ خود یاری و یادگاری ،

معنـی دعــوی صـادقــانی،

فـروزنده نفس هـای دوستــانی،

آرام دل غـریبــانی، 

چون درمیان جانی از بی دلی می گویم کـه کجـائی؟

جـان را زنـدگی می بـایـد تــو آنی،

به خود و از خـود ترجمــانی،

به حـق تو  بر خودت که مارا در سـایـه غـرور ننشـانی،

و به عــزِ  ّوصــال خـود رســانی.  

آمین یا رب العالمین

تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (43)

سوره43 : زخــرف

شیـرین کــلام

 بسـم الله نام خـداونـدی نکـو نـام به هـر نـام ،  

ستـــوده به هـر هـنگام ،

خوش نظام  و شیـرین کلام و عـزیـز نــام ،

دل را انس است و جــان را پیغــام ،

از دوست یادگار و بـرجـان عاشقـان ســلام ،

آزاد آن نفس که به یــاد او یــازان ،

و آباد آن دل  که به مهــر او نــازان،

و شــاد آن کس که در غــم عشـق او نالان است.

********************************

درچشم منی روی به من ننمـــائی                            

 واندر دلمی هیچ به من نگـــرائی!