سفارش تبلیغ
صبا ویژن
منوی اصلی
مطالب پیشین
تدبر در قرآن
آیه قرآن
لینک دوستان
خبرنامه
 
آمار وبلاگ
  • کل بازدید: 1964683
  • بازدید امروز: 29
  • بازدید دیروز: 12
  • تعداد کل پست ها: 1283
  • ****
درباره
محمّـد تــرابـی[963]

روح بلند مدیر وبلاگ خادم قرآن محمد ترابی در اسفند ۱۳۹۸ در ۶۷ سالگی به سوی معشوق شتافت. روحش شاد و یادش گرامی باد. اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
آرشیو مطالب
*

حدیث

*
لوگوی دوستان
دانشنامه سوره ها
سوره قرآن
کاربردی



نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 872 )                                                                           


ســوره 12 : یوسـف ( مـکّــی ـ 111 آیه دارد ـ جزء دوازدهم ـ صفحه 235 )


  ( قسمــت پـانزدهـــم )


مستـیِ عشــق

 

جزء دوازد هــم صفحــه 239 آیه 33 ) 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَیَّ مِمَّا یَدْعُونَنِی إِلَیْهِ

 وَإِلاَّ تَصْرِفْ عَنِّی کَیْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَیْهِنَّ وَأَکُن مِّنَالْجَاهِلِینَ

 

 تفسیـــر لفظـــی :

 

[یوسف] گفت پروردگارا ؛ زندان براى من دوست‏داشتنى‏ تر است از آنچه مرا به آن مى‏ خوانند ،

و اگر نیرنگ آنان را از من بازنگردانى به سوى آنان خواهم گرایید واز [جمله] نادانان خواهم شد

 

 تفسیر ادبی و عرفانی :  

 

                                  گفتــــــه انــــــد :

چون زلیخـــــا یوسف را به زنــــــدان فرستــــاد ؛

بر کــرده ی خـــود پشیمــــــــــان شــــد !

و خستـــه دل و بیمـــــار تـــن گشت ،

هر ساعت نفس سرد می زد !

و اشک گــــرم می بارید !

و با دلی پردرد و جانی پرحسرت ،

پیوسته به فـــراق آن بهـــارِ شکفتـــه و ماه دو هفتــه ،

همـــی زاریــــــــد و نوحــــــــه همی کـــــرد !


گفتا که مرو به غربت و می بارید


 از نرگس تــر ، به لاله بر مروارید


طاقتش برسید و صبرش برمید ،

زنــــدان جنــب ســــرای او بـــــود ،

برخــاست و به بــــــــام زنـــــــــدان آمد ،

با دلـــــی آشفتــــه و جگـــــــری سوختــــه ،

زندان بان را گفت :

ســــوزم به غایت رسیـــــــد ،

چکنــــــم ؟

خواهم که آواز یوسف شنـوم !

و این دل خستــه را مرهمی برنِهَـــم !


آری ؛

شغلِ دوستی و عشق ؛

شغلـــــــی است سخــــت ،

و زخمـــــی است بی محــــابــــا !

آتشی بی دود ! و زیـــانی بی ســود !

مستـــوران را مشهـــــور ،

و مقبـــــولان را مهجــــور کنـــد !

عــزیـــــزان را خـــــــوار ،

و پادشاهان را اسیــر و بی مقـــدار گــردانـــد ،

و سـلامتیـــــــان را ملامتـــــــی است !


 

از هجــــر تـــو چیست جز ملامت ما را ؟

کرده است در این شهـــر علامت ما را !

با هجـــر تــــو ، کَی بُوَد سـلامت ما را ؟

بنمــود فــــراق تـــــو ، قیـــــامت ما را !

 

زلیخا گفت : ای زنـــدان بان ؛

تدبیــر چیست که صدای یوسف بشنوم ؟

گفت : آسان است !

تــــو بفرمــــای تا مــــن او را زخــــم (شکنجــــه) کنــــــم !

و من این کار را چنــان بسازم که رنجی بدو نرسد !

و تــــو آواز و نــالــــــــه ی او بشنــــــوی !

زلیخا فرمان داد و زندان بان رفت و یوسف را گفت :

مرا فرموده اند که تــــــو را زخــــــم کنـــم ،

ولی مرا دل ندهد که چنین کنم ،

پس من تازیانه به زمین زنم ،

و تـو نـالـــــه همی کن !

زندان بان چنان کرد !

و یوسف نالـــــه همی سر داد ،

زلیخــــا با چشــــــم گریــــان و دل بریـــــان ،

بر بام زندان ، آه همی کشیـــد و به زبان حال گفت :


آن شب که من از فــــراق تو خون گریم

بــاری به نظـــاره آی تـــا چــــــون گریم

هر لحظه  هـــــــزار قطــره افزون گریم

هر قطــــره به نوحــه ای دگرگون گریم

برخی دیگر گفتـــه اند که :

زندان خارج از شهـــــــر بود ،

و زلیخا برای دیدن یوسف به آن زندان رفت ،

زندان بان را گفت تا یوسف را شکنجــــه کنـــــد !

تا شــایـــــــد رام شود و فــرمــــان بَــــرَد !

و زنــــدان بان چنیـــــن کـــــرد ؛

ولی یوســـف رام و تسلیـــــم نشد

  شکنجــه هــــا را تحمّــــل کرد !

و حتـی یک آخ هــم نگفت !

مستیِ عشق


در میخـــــانه به روى همـــــــــــه بــاز است هنوز   

سینــه ی  سوختـه در ســوز و گـــداز است هنوز

بى نیـازى است در این مستى و بیهوشى عشق  

درِ هستــــى زدن از روى نیــــــــاز است هنــــوز

چـــــــاره از دورى دلبـــــــر نبــــــوَد ، لب بـــــربند

که غـــلام درِ او ، بنـــــده نــــــــــواز است هنـــوز

راز مـگشــــاى ، مــگــــر در بـــــــرِ مست  رُخ  یار

که در این مـــــــرحله ، او  محـــرم راز است هنوز

دست بـــــــردار ز ســـــــوداگرى و بــــوالهوسى

دست عشــّاق ســـــوى دوست دراز است هنوز

نـــرسد دست مـــــــن ســـــــوختـــه  بردامن یار 

چه تـــوان کرد که در عشوه و نـــــاز است هنـوز

اى نسیم سحـــــرى ، گـــــــــر سر کویش گذرى

عطـــــر بـــــرگیــــر که او غالیــه ساز است هنوز

 

[ دیوان امام خمینی (ره) ص 126 ]



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 870 )                                                                            


ســوره 12 : یوسـف ( مـکّــی ـ 111 آیه دارد ـ جزء دوازدهم ـ صفحه 235 )


  ( قسمــت سیــزدهـــم )


فـرودگاه عشـق

 

جزء دوازد هــم صفحــه 238 آیه 30 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم

وَقَالَ نِسْوَةٌ فِی الْمَدِینَةِ امْرَأَةُ الْعَزِیزِ تُرَاوِدُ  فَتَاهَا عَن نَّفْسِهِ

قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا إِنَّا لَنَرَاهَا فِی  ضَلاَلٍ مُّبِینٍ


 تفسیـــر لفظـــی :

 

و [دسته‏ اى از] زنان در شهر گفتند زن عزیز از غلام خود کام خواسته

و  سخت ‏خاطرخواه او شده است به راستى ما او را در گمراهى آشکارى مى‏ بینیم


 تفسیر ادبی و عرفانی :  

 

گروهی از زنان شهـر ، ( نزدیکان و درباریان ) گفتند :

همسر عزیــــــز مصــــــر دلباختـــه ی غلام جوانش شده !

و پرده ی دل او مالامال و شرمسارِ نورِ عشق و محبتِ او شده !


برخی گفتــــه اند :

دل را پنــــــــج پــــــــــرده است :

اول ؛ پــرده ی سینــه ؛ که قرارگاه عهـــــد اســـلام است ،

دوم ؛ پـرده ی قلـــــب ؛ که محـــل نــور ایمـــــــــــان است ،

سوم ؛ پرده ی فــــؤاد ؛ که موضــــع نظــــــــر حـــق است ،

چهارم ؛ پرده ی سِــــرّ ؛ که جایگاه گنـــــج اخــــلاص است ،

پنجم ؛ پرده ی شغـاف ؛ که فرودگاه عشق و محبت است .

 


چون آن بیچـــــاره (زلیخا) در کار یوسف برفت ،

و عشق او تمام ولایت (مصر) فرو گرفت ،

زبــان طاعنــان (طعنه زنندگان) بر او دراز شـــــد ،

و زنان مصر تیرهای سرزنش و ملامت بر او می انداختند ،

و او خود را دلجوئی و تسلّی می داد که ؛

داشتنِ معشوقِ خوب روی ، به ملامت می ارزد !


پیوند کنی با صنمی مشکیــــن خـــال !


وانگه جوئی تو عافیت ، هست محـال !

 

 

گفتــــــه انــــد :

سرمایه ی عاشقان ، ملامت است !

آن کس که بار ملامت نکشد ، کَی عاشق بُوَد ؟

زلیخــــا که این ملامت ها شنیـــد گفت :

من آنــــــان را دعـــوت کنــــــــم ؛

و معشوق خود را به آنان بنمایانم تا بدانند که :


عشق چنان روی ، تاج باشد بر سر


گرچه از آن صـــد هـــزار دردسر آید

 

پس چون زنــان حاضـــــر شدند ،

و جمـــال یوسف را بدیدند ،

و شعــاع نــــور او بر هیکل های آنان افتاد ،

همه در حیرت و دهشت افتــــادند !

و از خـود بی خـود شدنــــد !

و دست ها را به جـــــای ترنـــــج ها بریدند !

لختـــی بی هــــــــوش افتـــــاده ،

لختــــی جـــــــــان داده ،

لختی سراسیمه و متحیّـــر مانده همی گفتند :

این بشــــــــر نیست ، فرشتــــــه است !


نکند ما هم دستمان را بریده باشیم و خود ندانیم !

در این رابطه عقل کل نوشت :

زمانی شهید محراب آیت الله مدنی در نطقی که در جمع خبرگان ملت داشتند ، به ماجرای حضرت یوسف و زلیخا در قرآن اشاره می کنند و می گویند وقتی زلیخا از طعنه ها و ملامت های زنان مصر باخبر شد ضیافتی ترتیب داد و به دست هر یک از زنان کارد و ترنجی داد و به حضرت یوسف دستور داد که وارد ضیافت شود، آمدن یوسف همان و بریده شدن دست زنانی که ملامت گر زلیخا بودند همان.

سپس آیت الله مدنی با گریه دردناک پشت تریبون ادامه دادند:

« آقایان! نکند در محشر و قیامت ،محمدرضا (پهلوی) جلوی ما را بگیرد و بگوید دیدید شما هم وقتی به دستتان ترنج دادند دستتان را بریدید و مثل من کاخ نشین و طاغوتی شدید! »


این هشدار شهید آیت الله مدنی ، هشداری جــــدّی به مسئولین است.

نکند فردای قیامت محمدرضا پهلوی ملعون، با دیدن بعضی از مسئولین و خواص سیاسی جمهوری اسلامی که مشی و منش انقلابی و اسلامی را درست رعایت نمی کنند و محکم پای اصول اسلام و انقلاب نمی ایستند زبان به ملامت آنها گشاید و بگوید :

دیدید شما هم وقتی به قدرت رسیدید دنیاطلب شدید و زهد و ساده زیستی را کنار گذاشته و اشرافیگری و تجملگرایی را در پیش گرفتید آن هم به نام دین!

دیدید شما هم کاخ نشینان و سرمایه داران را بر کوخ نشینان و فقرا ترجیح دادید و مسابقه تجمل به راه انداختید.

دیدید شما هم خانواده و آقازاده هایتان را بر مردم برتری دادید و از آنها جونیور ساختید و به سرمایه نفت چشم دوختید.

دیدید شما هم فرهنگ اسلامی را به حاشیه راندید و عرصه را برای جولان فرهنگ غربی باز کردید و نورچشمی ها را از میان غرب زده ها انتخاب کردید.

دیدید شما هم انتخابات را تا وقتی قبول داشتید که نامزد مطلوبتان رای بیاورد و آن گاه که فرد مورد نظرتان رای نیاورد فتنه و آشوب به پا کردید تا رای مردم را دور زده و قدرت را تصاحب کنید.

دیدید شما هم روز تاسوعا به جای عزاداری به تفریح رفتید.

دیدید شما هم نگران زنان زیبارو شدید و از میدان داری آنان استقبال کردید و حجاب را به حاشیه راندید.

دیدید شما هم با آمریکا هم کلام شدید و با کدخدا دست دادید و برای حل مشکلاتتان به مذاکره با شیطان بزرگ و استکبار جهانی روی آوردید.

دیدید شما هم دغدغه آخرت مردم را نداشتید و راه رسیدن به بهشت را برای آنان هموار نکردید.

دیدید شما هم تحمل شنیدن صدای مخالف خود را نداشتید و آنها را به جهنم حواله دادید.


آقایان مسئـــــول !

مراقب باشید ! نکند دستتان را بریده باشید ! و وقتی بفهمید که دیگر کار از کار گذشته باشد.

 


 

ای امـان از فــــراق آقـــــــا !

زبان خامه ندارد سر بیان فراق

وگرنه شرح دهم با تو داستان فراق

دریغ مدت عمرم که بر امید وصال

به سر رسید و نیامد به سر زمان فراق

سری که بر سر گردون به فخر می‌سودم

به راستان که نهادم بر آستان فراق

چگونه باز کنم بال در هوای وصال

که ریخت مرغ دلم پر در آشیان فراق

کنون چه چاره که در بحر غم به گردابی

فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق

بسی نماند که کشتی عمر غرقه شود

ز موج شوق تو در بحر بی‌کران فراق

اگر به دست من افتد فراق را بکشم

که روز هجر سیه باد و خان و مان فراق

رفیق خیل خیالیم و همنشین شکیب

قرین آتش هجران و هم قران فراق

چگونه دعوی وصلت کنم به جان که شده‌ست

تنم وکیل قضا و دلم ضمان فراق

ز سوز شوق دلم شد کباب دور از یار

مدام خون جگر می‌خورم ز خوان فراق

فلک چو دید سرم را اسیر چنبر عشق

ببست گردن صبرم به ریسمان فراق

به پای شوق گر این ره به سر شدی حافظ

به دست هجر ندادی کسی عنان فراق

 

 

این جمعه هم گذشت و نیامدید آقــا !


و ما همچنان انتظارتان را می کشیم


و برای تعجیل در ظهور مبارکتان

 

دعـای فَـــــرَج می خوانیـم

 




موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 869   )                                                                          


ســوره 12 : یوسـف ( مـکّــی ـ 111 آیه دارد ـ جزء دوازدهم ـ صفحه 235 )


  ( قسمــت دوازدهـــم )


بُـرهـانِ حــقّ



 

وَ نُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ (5 قصص)


و ما بر آن هستیم که بر مستضعفان روی زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان سازیم و وارثان گردانیم

 

وَ لَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ ( 105 انبیاء )


و ما در زبور پس از تورات نوشته ایم که این زمین را بندگان صالح من به میراث خواهند برد

 

مبــــارک بـــــاد

 

 

آغاز سی و هفتمین سال طلیعه حکومت صالحان بر زمین

 

 

 

جزء دوازد هــم صفحــه 238 آیه 24 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم

فَلَمَّا رَأَى قَمِیصَهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ قَالَ إِنَّهُ مِن کَیْدِکُنَّ إِنَّ کَیْدَکُنَّ عَظِیمٌ   

 تفسیـــر لفظـــی :

 

پس چون [شوهرش] دید پیراهن او از پشت چاک خورده است

گفت بى‏شک این از نیرنگ شما [زنان] است که نیرنگ شما [زنان] بزرگ است


 تفسیر ادبی و عرفانی :  

 

در مورد مکــــر زنـــــان فرمود :

...إِنَّ کَیْــدَکُنَّ عَظِیــــمٌ    ، ... که نیرنگ شما [زنان] بــزرگ است 


ولی در مورد مکــــر شیـــطان فرمود :

اِنَّ کَیــــدَ الشَّیطانِ کانَ ضَعِفـــــاً


گویند حضرت مصطفی (ص) در تفسیر این آیه فرمودند :

فتنـــه ای زیــــان کار تر از فتنـــه زنان برای مردان نمی بینم !

یعنی برای امت خود این فتنــــه را زیانبــــــارترین فتنـــه نامیده اند .


فتنـــه ی جنـــگ جمـــل نیـــــز فتنـــه ای بــــزرگ بود ؛

که در رأس آن فتنـــه نیـــــــز یک زن (عایشه) بود !


اگر فتنـــه را به معنـای بلا و آزمایش های خطیــــر بگیــــریم ؛

در تمــام فتنـه هـــــا یک یا چنــــد زن نقش مؤثــــر داشتـــه اند !


حضرت آدم (ع) بر اثر وسوسه همسرش حوا ؛ ترک اَولی کرد و از بهشت رانده شد !


نقش همسران پیامبران بزرگی همچون نوح (ع) و لوط (ع) که به تصریح قرآن به شوهرانشان خیانت کردند ،


نقش همسران ابوسفیــان و ابولهــب در آزار و اذیّت پیامبــــر (ص) را نمی توان نادیده گرفت ،


هرجا قتلی صورت گرفتــه یا بگیرد ، غالباً نقش کم رنگ یا پر رنگ یک یا چند زن را می توان جستجو کرد !


در فتنـــه 88 نیـــز مشاهده کردیم که نقش چنـــــد زن در آتش افروزی آن فتنـــه چقدر مؤثــــــر بود !


در مقابل زنـــان بـــــزرگ و قـــــداکار با شخصیت و ارزنده ای را [ همچون آسیـــه ، هاجــــر ، مریـــــم ، یوکابـــد ، خدیجــــه (س) ، فاطمـه (س) ، زینب (س) و ... ] هم در تاریخ داریم که نقش های بسیـــار ارزنـــــده ومؤثــــری در پیشبرد اهداف عالی انبیاء و اولیاء الهی داشته اند که جای بحث آن ها در این جا نیست .


نوشتـــــــه انـــد کـــه :

سخن میان یوسف و زلیخا طولانی شد ، و شیطان سوّمین ایشان بود ، که در کار ایستاده بود ، دستی به یوسف برد و دستی دیگر به زلیخا ، هر دو را فراهم کشید ، پنداشت که آنان را به هم جمــــع کرده و به مقصود شیطانیِ خود رسیده ! که ناگهـــان برهـــــان حــــــقّ پدید آمد ، و همه ی تلبیس ابلیس ملعون تبـــــاه گشت !


ابلیس گشاده بود در وسوسه دست


فضـــل ازلی آمــد و ابلیس شکست !

 

 

 

پرتــو خورشیـــد

مــــژده اى مــرغ چمن ، فصل بهار  آمد باز

موسم  مى‏ زدن و بـــوس و کنـار  آمــــد بـــاز 

وقت پـــــــژمـــردگى و غمـزدگى  آخر شد    

روز آویختــــن از دامــــــن یــــار  آمـد بــــاز  

مـُــردگی هـا و فـــرو ریختگی هـــا بشدند  

زندگی هـا به دو صد نقش و نگار ، آمد باز

زردى از روى چمـــــن بار فرابست و برفت

گلبن از پــــرتـو خورشیــــد به بـــار آمد باز

ساقى و میکده و مُطرب و دست افشانى

به هــــــواى خَــــم گیســوى نگار آمد بـاز

گــــر گذشتى به درِ مدرسه ، با شیخ بگو

 پى تعلیــــم تــــــو ، آن لاله عذار آمــد باز

دکــــه زُهــــد ببندید در این فصـــل طَــرب

 که به گـــــوش دلِ ما نغمـــه تـــار آمد باز

[ دیوان امام خمینی (ره) ص 125 ]

 



موضوع :


 نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 868   )                                                                           


ســوره 12 : یوسـف ( مـکّــی ـ 111 آیه دارد ـ جزء دوازدهم ـ صفحه 235 )


  ( قسمــت یازدهـــم )


خستـه ی عشـق


 

جزء دوازد هــم صفحــه 238 آیه 24 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم

وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِهَا لَوْلا أَن رَّأَى بُرْهَانَ رَبِّهِ   

کَذَلِکَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاء إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِینَ


 تفسیـــر لفظـــی :

 

و در حقیقت [آن زن] آهنگ وى کرد و [یوسف نیز] اگر برهان پروردگارش را ندیده بود

آهنگ او مى‏ کرد چنین [کردیم] تا بدى و زشتکارى را از او بازگردانیم

چرا که او از بندگان مخلص ما بود


 تفسیر ادبی و عرفانی :

 

چون خــــــدا را با بنــــده ، عنــــایت بود ؛

پیــــروزی بنـــده را چه نهـــــایت بود ؟

چون خداوند بنـــــده را در حمـــایت خود دارد ؛

دشمن بر وی کَی ظفـــــر یابد ؟

پیـروز بنـده ای که خداوند پیوستـــه به دل او نظـــــــر دارد ،

و او را هــرگــــــز فــرا مخــالفــت نگذارد .


مصطفی (ص) فرمودند :

« خداوند فرموده ؛ چون بدانم که غالبِ اشتغالِ بنده ی من به من است ، خواهش (شهوت) او را در سئوال از من و مناجات با من قرار می دهم ، و چون بخواهد از یــــاد من غافــــل شود میان غفلــتِ او با خـــودم حائـــل میشوم ، که بی بهــــــره نشود ! »

ای جوانمـــــرد : بنگر به حال یوسف (ع) که شیطان چگونه دام خود را فرا راه وی نهاد ، [چون زنان دام های شیطانند] و خداوند چگونه برهـــان خود را فرا راه وی نهاد !


امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند :

برهــــانِ حقّ ، جمـــــالِ نبـــوّت ، و نــور علـــم و حکمــت بود که خداوند در دل یوسف نهاد و فرمود : آتَیناهُ حُکماً وَ عِلماً ، تا به نــــور و ضیـــــاء آن ، راه راست و حـــــقّ بدید و از ناپسند بازگشت ، و به پسنــد حــــق رسید ، یعنی نه خود رسید که رسانیدند ! نه خود دید که نمایاندند !


گروهی از مفسّران ؛ مناظره ها و محاوره ها و گفتگوهــای زلیخــــا با یوســـف را

چنیــــن استنبـــاط و تفسیـــــر کرده اند :


زلیخـــا گفت : ای یوسف ؛ نیکــــو مـــوئـــی داری ،

یوسف گفت : اول چیزی که در خـــــاک بریزد مـــو باشد !

زلیخـــا گفت : ای یوسف ؛ نیکــــو روئــــی داری ،

یوسف گفت : نگاریده ی حـــقّ در رَحِــــمِ مــادر است !

زلیخـــا گفت : ای یوسف ؛ صورت زیبــــایت تنــــم را بگداخت ،

یوسف گفت : شیطانت مــــــدد می دهـــــد و تــــــو را می فریبـــد !

زلیخـــا گفت : ای یوسف ؛ آتشی به جــــانـــم افروختی ، شرر آن بنشان ،

یوسف گفت : اگر چنیــــن کنـــــم خـــــودم در آن آتــش بســـــــــوزم !

زلیخـــا گفت : ای یوسف ؛ تشنـه را آب ده که از تشنگی می میرد ،

یوسف گفت : کلیــــــد به دست باغبـــــان و باغبـان بدان ســـــزاوارتــر !

زلیخـــا گفت : ای یوسف ؛ خانه آراستـه و خلوت ساختـه ، خیز و تماشائی کن ،

یوسف گفت : از تمــــاشـــــــای جـــــاودانی و سرای پیــروزی بازمــانم !

زلیخـــا گفت : ای یوسف ؛ دستـــی بر این دل غمنــاک نِـــــه ،

و این خستـــه ی عشق را مرهمــــی بر نِــــــه ،

یوسف گفت : به آقای خود خیــانت نکنـــــم و حــرمت از وی باز نــــدارم ! 

 

 

امام زین العابدین علی ابن الحسین علیه السلام فرموده اند :

آن ساعت که زلیخا قصد یوسف کرد ، در آن خلوت خانه بتی بود ، زلیخـــا برخاست و چادری بر سر آن بت کشیـــد ! یوسف پرسید این چه کار بود که کردی ؟ گفت از آن بت [که خدای من است] شــــرم دارم که به ما می نگرد ! یوسف گفت : از بتی که نه می بینـــد و نه میشنود و نه در سود و زیان به کار آید ، شـــرم داری ! من چرا از آفـــریـــــدگار جهان و جهانیــــان که هم می بیند و هم میشنود و هم سود وزیان من بدست اوست شــــرم ندارم ؟ که او دانـــای به احــــوال همــــگان ، چــه آشکار و چه پنهــــان ، شنونــــده ی صــــدا ها و نیوشنــــده ی رازها ، بیننــــده ی نـــزدیک ها و دورهـــــا است .

 

جمهوی اسلامی را پاس بداریم!

از ثــــروت انـــــدوزی و کاخ نشینی بپرهیــــــزیم !

این انقلاب مال مردمی است که همیشه در صحنه بوده و هستند

مسئولیــــــــن عالی مقـــــــام نظام ؛ مبــــــــــادا این مــــردم را فراموش کنند !

مبادا خُلــق و خـــــوی کاخ نشینی در آن ها اثــــر کند و همچون شاه و درباریانش شوند !

 

آیا می شود این مردم را فراموش کرد ؟

آیا می شود با عزت و آبـــــــروی این مردم بازی کرد ؟

آیا می شود دستاوردهای عظیم این مردم را به حــــــراج گـــذاشت ؟



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 867 )                                                                          


ســوره 12 : یوسـف ( مـکّــی ـ 111 آیه دارد ـ جزء دوازدهم ـ صفحه 235 )


  ( قسمــت دهـــم )


نگیـن حلقـه ی زیبـائی



 

جزء دوازد هــم صفحــه 237 آیه 21 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم  

وَقَالَ الَّذِی اشْتَرَاهُ مِن مِّصْرَ لاِمْرَأَتِهِ أَکْرِمِی مَثْوَاهُ  عَسَى أَن یَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا

وَکَذَلِکَ مَکَّنِّا  لِیُوسُفَ فِی الأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَهُ مِن تَأْوِیلِ الأَحَادِیثِ   

وَاللّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ


  تفسیـــر لفظـــی :

 

و آن کس که او را از مصر خریده بود به همسرش گفت نیکش بدار شاید به حال ما سود بخشد

یا او را به فرزندى اختیـــــار کنیم ، و بدین گونه مــــا یوسف را در آن سرزمین مکانت بخشیدیم

تا به او تاویل خوابها را بیاموزیم و خدا بر کار خویش چیره است ولى بیشتر مردم نمى‏ دانند


  تفسیر ادبی و عرفانی : [بخش دوم]

 

 نوشتـــــه انــــــد :

آن مرد کنعــانی رفت تا به کنعــان رسیـد ،

نیمه شب به درِ صومعـــه ی یعقوب(ع) رفت و گفت :

درود بر تـو بـــاد ای پیغمبــر خـــــــدا ؛

خبــــــری دارم می خواهم بگویم ؛

از درون صومعه آوازی حزین آمد که ؛

هم اکنون در خدمت و طاعت خــــدایم هستم ،

سر آن نیـــارم برخاستن و به دیگری مشغول شدن !

باش تا وقت سحــــرگاه کـــه بیــــــرون آیم !

مرد همانجا بماند تا وقت سحر که یعقوب(ع) بیرون آمد ؛

آن مرد قصه را آغاز کرد ؛

و هرچه در کار یوسف(ع) دیده بود باز گفت ،

از پرسیدنِ خبرِ یعقوب و گریستن و زاری یوسف بر درِ سرای غم ؛

تا عاقبت کار و از هوش رفتن یوسف ، همه را مو به مو تعریف کرد ،

یعقوب(ع) پرسید : آیا او را نشنــــــــاختـــی ؟ 

گفت : ای پیغمبـــــــــر خـــــدا ؛

آن غلام برقع بر روی داشت ، او را نشنــــاختــــم ،

همین قـــــدر دیدم از گفتـــه های من بیفتـاد و بیهــوش شد ! 

و من از ترس آن که از سرای زلیخــــا مرا بازخوست نمایند بگریختم !

یعقوب(ع) را آن ساعت غـــم و انـــــــدوه بیفزود و بگریست ،

با خود گفت : آن جـــــوان کِـــــــه بـــــود ؟ 

آیا فرزند من بود که او را به بنـــــدگی فروختـــــــــه اند ؟

یا کسی دیگر بود که بر من شفقت کرده و خبر مـرا پرسیـده ؟

آن گاه با این خیــــالات به سرِ ذکر و وِرد خویش بازگشت !

 

کجاست آن گوهــر صدف دریــائی ؟

کجاست آن نگیــن حلقــه ی زیبـــائی ؟


پس از این خبــر ، دیگر یعقوب از کسی خبری از یوسف نشنید ،

تا آن که برادران برای چندمین بار به مصـر رفتند و خبـــر وی را آوردند .

 

نوشتـــــه انــــــد :

راز ایـن عقـــوبـت آن بــــــــود که ؛

یعقوب(ع) را کنیـــزکی بود و آن کنیـــزک پســـــری داشت ،

یعقوب آن پســــر را بفروخت و مـــــادر را بــــاز گرفت ،

و بدین سان بین مادر و فرزند جـــــــدائی افکند !

خداوند تبارک و تعالی برای عقوبت یعقوب ؛

آن فـــــــراق را پیش آورد !

و تا پسر آن کنیزک آزادی نیافت و نزد مادر نیامد ،

یعقوب هم به یوسف نرسیـــــد !


[ اولیاء خدا که مصون از خطا و گنـــاه هستند ، با ترک اولی یی ، این چنین باید عقوبت پس دهند تا هم درسی و عبرتی برای دیگران باشد و هم عقوبت ترک اَولی شان به آخـــــــرت نیفتد ! ]

 

یک نکتــــــه ی اخــــــلاقی :

برادرانِ یوسف در کار او اراده و نیّتی داشتنــــد ؛ که او در خانه ی پــــدر و نزد پـــــدر نباشد !

و خــــود عـزیــــــزِ پــــــدر شـونــــد ، که عزیــز نشدند و خـــوار گشتنـــد !

و اراده ی خداونـــــــدی این بــــود کــــــه ؛ یوسف عزیـــز مصـــــر شود !

و اراده ی حــقّ بر اراده ی آنـان غـالـــب آمد !

برادران ، او را به بردگی بفروختنــد تا غلام کاروانیان باشد !

و خداوند مصـــــریان را بنــده و غـــلام یوسف کرد !

تا بر ایشان پادشــــاهی و کشـــــور داری و فرمانروائی کنـد ،

آنان یوسف را در چــــاه انداختنـــــد ، و لقمـــه ای نــــان از وی دریـــــــغ داشتنـــد !

و خداوند او را بر تخت فرمانروائی مصر نشانید

و نــــان همـــــه ی مـــــــردم را ؛ ( از جمله کنعـــانیان و فرزنــــــدان یعقوب را ]

در دستــــــان با کفـــــــــــایت یوسف(ع) گذاشت !

آنان در کار یوسف تدبیـــری کردند ؛ و خداونـــــد در کار او تقدیــــــــــری نمود !

و تقدیــــــــر خداونـــــد بر تدبیــــر آنان غالب آمد ؛

کــه فــرمـــــوده است :  

وَاللهُ غــالِــــبٌ علی اَمـــــرِهِ

 

اَلسَّــــلامُ عَلَیـــکَ



موضوع :


   1   2   3   4   5      >
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز


* *