سفارش تبلیغ
صبا ویژن
منوی اصلی
مطالب پیشین
تدبر در قرآن
آیه قرآن
لینک دوستان
خبرنامه
 
آمار وبلاگ
  • کل بازدید: 1964830
  • بازدید امروز: 96
  • بازدید دیروز: 80
  • تعداد کل پست ها: 1283
  • ****
درباره
محمّـد تــرابـی[963]

روح بلند مدیر وبلاگ خادم قرآن محمد ترابی در اسفند ۱۳۹۸ در ۶۷ سالگی به سوی معشوق شتافت. روحش شاد و یادش گرامی باد. اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
آرشیو مطالب
*

حدیث

*
لوگوی دوستان
دانشنامه سوره ها
سوره قرآن
کاربردی



نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 822 ) 

                                                                        

ســوره 10 : یونُس ( مـکّــی ـ 109 آیه دارد ـ جزء یازدهم ـ صفحه 208 )

 

  ( قسمــت  پنجـــم ) 


مقــام شهــود



 

 جزء یازد هــم صفحــه 209 آیه 9 ) 

 

بسم الله الرحمن الرحیم  

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ  بِإِیمَانِهِمْ

تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ فِی جَنَّاتِ  النَّعِیمِ

  تفسیـــر لفظـــی :

 

کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند پروردگارشان به پاس  ایمانشان آنان را

هدایت مى‏ کند به باغ هاى [پر ناز و] نعمت که از زیر [پاى]آنان نهرها روان خواهد بود .

 

 تفسیر ادبی و عرفانی : [بخش دوم]

 

... یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمَانِهِمْ ...

باش تا فــــــردای قیـــــامت کــــه ؛

دوستان به نــور معــرفت ، بر مرکب طاعت روند ،

و در مقــــــام شهــــــود ، بنــــــــازند ،

و در هر منزلی که فرود آینـــد ،

گروه فرشتگان به حکــم فــرمـــــان ،

به ســــــــلام آینــــــــد ،

و به نــاز و نعیــــــم جــــــاودان بشــــــارت دهنــد !

و گناهکاران امت در آن صحـــــرای محشــــــر ،

و مقـــام رستــاخیـــز ، به عرضــه گاهِ حساب ، بازداشتـــه ،

سابقــــان ؛ به نـــور طاعت پیش رفتــه ،

و عاصیــــان ؛ به گــران باریِ گنــــاه درمانده ،

آخـــــر ؛ رحمت خــــــدای ، ایشــــان را درگیـــــرد ،

و بر تنهــائی و درمانــدگیِ آن ها ببخشایــد ،

و به نــدای کـــرامت فرماید : بنـــــــدگان مـــــــن ،

چون این خطابِ عزّت از باب رحمت به گوش ایشان رسد ؛

جانشان بیاساید و رَوح و ریحان در دلشان گشاید !

باز خداوند فرماید : بندگان من ؛

بهشتیان ، همه در رفـــــــــاه و آسایشند ،

و دوزخیــان همه در کیفرِ عقاب ، در تاب و سوزشند ،

ای بیچارگان ؛ چگونه دوستان و هم نوعان شما ،

شما را راهنمـــــــائی نکردند ؟

اینک ؛ من شما را راهبری می کنم ،

و به کَـــــــرَم خویش شما را می بخشم !

چون رأفت و رحمت حق ، به این بیچارگان رسد ،

وحشت گناه و معصیت ، به آبِ رحمت از ایشان فرو شُویَد ،

و آفتــــــابِ رعایت ، از بـــرجِ عنـــــایت بتــــــابد ،

ایشان در حالت انکسار به درگاه صاحب جــــلال بزارند ،

و از شـــــــــادی بگرینــــــــــد ،

تا خداوند آن زاری و گریــه را از آنان بپسندد ،

و بر دلشان مرهـــــم نهــــد ،

و زبان ایشان به ثنــای خود بگشاید ،

و آنان به قــدر طاقت ، او را حمــد و ستــایش کنند .

 

 

این است که فــــرمــــــوده :

آخرین سخن ایشان این است که گویند :

الحمد لله رب العالمین

سپـــــاس و ستــایش ، خــــــــدای را ؛

که شماتت کافران و دشمنـــان به مــــا نرسید ،

بلکه فضل و رحمت خـــدای به مـــا رسید !


ما را همه مقصود به بخشایش حق بود


المنّــة لله کـــه به مقصـــــود رسیــدیم

 

 

عشق دلـدار

 

چشــم بیمـــــار تـــو اى مَى زده ، بیمـــارم کــرد

حلقــــــه ی گیسـویت اى یــــار ، گرفتـــــارم کرد


ســــــرو بستــــانِ نکویى ، گل گلــزار جمـــــــال

 غمــــــــزه ناکرده ، ز خوبـــان همـه بیــزارم کرد

همــه ی مى‏ زدگــــــان هــوش خود از کف دادند

 ساغر از دست روان بخش تـــو ، هشیـــارم کرد

چه کنــم ؟ شیفتـه ‏ام ، سوختـه‏ ام ، غــم زده‏ ام

عشــــــــوه ات ، واله آن لعـــل گهــــر بارم کرد

عشق دلـــــدار چنـــان کــــرد  که منصـــور منش

 از دیـــــــــــــارم به در آورد و ســــرِ دارم کـــرد

عشقت از مــــــدرســه و حلقــه صـوفى رانـــــدم

 بنـــده حلقــــــــــــه به گــوش در خمّـــارم کرد

 

بــــــــــــاده از ساغرِ لبریز تو ، جاویــدم ساخت

بوســـــه از خـــاک درت ، محـرم اســــرارم کرد

[ دیوان امام خمینی (ره) ص 82 ]

 

 

مقصود عرفـــا از [ مَی ] چیست ؟

 

علامه طهرانی رحمه الله علیه در  کتاب شریف لب‌اللباب بیان می دارند :


در اثر مراقبـــه شدیـــد و اهتمام به آن ، آثار حبّ و عشق در ضمیر سالک هویدا مى‏شود ،

زیرا عشق به جمـــال و کمـــال على الاطلاق فطرى بشر بوده و با نهاد او خمیر شده

و در ذات او به ودیعت گـــذارده شده است ، لیکن علاقـــه به کثـــرات و حبّ به مادّیّــات ،

حجاب هاى عشق فطـــرى مى‏ گردنـد و نمى‏ گذارند که این پرتــــــو ازلى ظاهر گردد .

به واسطــه مـــراقبـــه کم‏ کم حجـــــــاب ها ضعیف شده تا بالأخره از میــــان مى‏ رود و آن  

عشق و حبّ فطرى ظهور نموده ضمیر انسان را به آن مبدأ جمال و کمال رهبـرى مى‏ کند.


 این مراقبـــه در اصطلاح عرفــــاء تعبیر به "مى" شده است.


 

به پیــر میکده گفتم که چیست راه نجات


بخواست جام "می" و گفت راز پوشیدن


راه خلوت گه خاصّـــم بنمـــا تـا پس ازین


"می" خورم با تو و دیگر غم دنیــا نخورم




موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 821 )                                                                       

ســوره 10 : یونُس ( مـکّــی ـ 109 آیه دارد ـ جزء یازدهم ـ صفحه 208 )

  ( قسمــت چهارم )

وصـالِ قـربِ جـانـان


 جزء یازد هــم صفحــه 209 آیه 9 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم  

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ  بِإِیمَانِهِمْ

تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ فِی جَنَّاتِ  النَّعِیمِ

 تفسیـــر لفظـــی :

کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند پروردگارشان به پاس  ایمانشان آنان را

هدایت مى‏ کند به باغ هاى [پر ناز و] نعمت که از زیر [پاى]آنان نهرها روان خواهد بود .

 تفسیر ادبی و عرفانی :  

این آیت از روی اشارت بر ذوق اهل معرفت ،

رمــــــزی دیگــــر دارد ؛ و می فرمایــــــد :

مؤمنان و نیک مردان در حقیقت کسانی هستند که ؛

 خداوند آنان را به صفت کرَم ، و به حسنِ عنایت پرورَد ،

و به شنــــاســـــــــــائی خودشان راه دهــــد ،

و به صحبــت خـــــود نــزدیــک گردانَد ،

تا او را یگانـــــــــــــه شــــــوند ،

و از غیـــــــر او بیگانـــــه گردند !

 

توحیـــد ؛ نه همه آن است که او را یگانــه دانی !

بلکــه توحیـــــد حقیقـــی آن است که ؛

او را یگانــــه باشی !

و از غیر او بیگانـــــــــــه !

 

آغـــاز عنــــایــت آن است که ؛

خداوند ، بندگان را قصدی و نیّتی غیبی دهد !

تا ایشـــان را از جهــــــــان بــــــــاز بَرَد ،

و در دلشان نـــوری تابان افکنَــد ،

تا از جهـــانیــــان بـــاز بَـــرَد ،

پس از آن کشفی دهد تا از آب و گِل باز بَرَد !

و چون منفــــرد و تنهــــــــا شود ؛

آن گاه وصــــال را شــایــــد !

(وصــال را شایستـــه باشد)

جوینده ی تو ، همچو تو فردی باید

آزاد زِ هَـــــر عـلّـــت و دردی بــاید

غواص تا دل از ملک جهان بر ندارد ،

روا نبوَد که دست طلب او به مرواریدِ مراد رسد !

پس چه گوئی کسی که در طلب جمـــال و جــــلال او ؛

قصـد بزرگتــــرین نجـــــات کنـــد ،

تا دست از مهـــــــــر جــــان نشُویَد ؛

به وصــــال قــــرب جــانـــــان چون رسد ؟

درویشی در مجلس موسی (ع) نعره ای برکشید !

موسی (ع) از سرِ تنـــدی بانگ برآورد ،

در حال ، از مصــدر جـــلال ، نـــدا آمد که ای موسی ؛

هرچنــــد عزیــــزی و کلیمــــــی ؛

اما تو را نشاید که بر بنـــده ی مـــا بانگ زنی !

ما زیر گلیــــم سیـــــاه رازی نهاده ایم که تو نبینی !

آن اشتیــــــاقِ جمــــــــال مـــــا باشــد که ؛

دوستـــــــــان را بــــه وجــــــــد آورَد ،

و درخواست جمال ما باشد که ؛

دل هاشان در عالم خوف و رجاء و قبض وبسط کشد !


هـــر دیــــــده که از دنیــــــا پــــــر شد ؛

صفت عقبـــــی در او نگنجـــــد ،

هر دیده که صفت عقبی در وی قرار گرفت ؛

از جــلالِ قـــربِ مــا و عـزِّ وصـــالِ ما بی خبر باشد !

آه ! کجـــــا است همتــــــــی !

کـــه ، نــه دنیـــــا و نـــه عقبــــی !

بلکــه وصــالِ مــولـــی !

مرادی بالاتر از دنیـــا ، اشتیاق به عقبی است !

و بهتر و بالاتر از آن ، اشتیــاق به دیــدار مولی است !

کجا است صاحب دولتی تا از چــاهِ جــاهِ بشریّتِ خود برآئیم ؟

و دست در فتـــــراک آن دولــت زنیــــم ،

که روزی به مـــــراد رسیم !

گر ز چاهِ جاه ، خواهی تا برآیی مــــردوار

چنگ در زنجیـــرِ گوهـــردارِ عنبـــردار زن !

 



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 820 ) 

                                                                         

ســوره 10 : یونُس ( مـکّــی ـ 109 آیه دارد ـ جزء یازدهم ـ صفحه 208 )


    ( قسمــت ســوم )


قــدمِ صِــدق



 

جزء یازد هــم صفحــه 208 آیه 2 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم  

أَکَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَیْنَا إِلَى رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ

وَ بَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ

قَالَ الْکَافِرُونَ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ مُّبِینٌ

 

 تفسیـــر لفظـــی :

 

آیا براى مردم شگفت ‏آور است که به مردى از خودشان وحى کردیم که مردم را بیم ده

و به کسانى که ایمان آورده ‏اند مژده ده که براى آنان نزد پروردگارشان سابقه نیک است

کافران گفتند این [مرد] قطعا افسونگرى آشکار است

 

 تفسیر ادبی و عرفانی : [ بخش دوم ]

 

... وَ بَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ ...

 

قـــدمِ صِـــدق ، سَبَق عنایت است و فضل و هدایت ،

کــــــــه مؤمنـــــــان را در مجلس اُنس ،

از جــام محبت به ساغر مودّت ،

شــــربت مِهـــــــر داده ،

و آنان را سرمست و سرگشته ی آن شربت کرده ،

و ایشان را وعـــده داده که ؛

باز آرم شما را به این منــزل کــرامت ،

و باز بنوازم شما را به زیاده از این فضیلت !

که ؛ [ یَزِیدِهِم مِن فَضلِهِ ]


 

ابتـــــدای کارها از خــــدا است ،

و بــــازگشت همـــــه به خــــــــدا ،

یعنی درآمــــد هرچیـــز در قـــدرت او ،

و بازگشت همـــــــه به حکـــــــم او است ،

ازل به تقـــدیــــــر او ،

و ابـــد به قضــــای او است .

مطیعان ؛ حمّــالنــــد، و آنان جــز بـــــاری ندارند ،

و این درگاه بی نیـــــــازان است ،

و عاصیــــان ؛ مفلسانند ، و جــز افــــلاس ندارند ،

ای خداوندانِ طاعت ؛

نگویــــم طاعت مکنیـــــــد !

چنــــــدان که توانیــــد طاعت کنید .


 

 

صبـــح امیــــــد

 

عشقت انــدر دلِ ویــرانــه ی مــا منزل کرد

آشنــا آمــــد و بیگانـــــــــه مرا زین دل کرد

 

لبِ چـــــون غنچهِ گل ، بـــازکن و فاش بگو

 سرّ آن نقطـه که کـار من و دل مشکل کرد

یــــاد روى تو ، غم هر دو جهـــان از دل برد

 صبح امّیـــــد ، همه ظلمت شب باطل کرد

جان من ، گر تــو مــرا حاصلى از عمر عزیز

 ثمر عمر جـز این نیست که دل حاصـل کرد

آشنــا گــر تویى ، از جور رقیبـم غم نیست

روى نیکــوى تو هر غــــم ز دلم ، زایـل کرد

 

نــــرود از سر کوى تــــو چو "هندى" هرگز

آن مسافر که در این وادى جان منــزل کرد

[ دیوان امام خمینی (ره) ص 81 ]


 

همه مشکلات مــــــا


ناشی از غیبت طولانی مولایمان


محبــوب دل هـا و منجی انســـان هـا


حضرت حجـة ابن الحسن العـسکـری المهــــدی(عج) است



یا وَجِیهَاً عِـندَاللهِ اِشفَــع لَنا عِـنـــدَالله

 

پس برای تعجیل در فرج مبارکشان زیاد دعا کنیم


 

 

برای سلامتی و خشنودی امـــام و مقتــــدا و مولایمان


 قائـم آل محمّـــــد (ص)

 

و برای تعجیل در فـــرج مبــــارکشان

  

دو رکعت نماز مخصوص و یکصد صلوات


 



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 819 )                                                                     


ســوره 10 : یونُس ( مـکّــی ـ 109 آیه دارد ـ جزء یازدهم ـ صفحه 208 )


  ( قسمــت دوم )


بصیـرتِ دل


 

 جزء یازد هــم صفحــه 208 آیه 2 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم  

أَکَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَیْنَا إِلَى رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ  أَنذِرِ النَّاسَ وَ بَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُواْ

أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ  عِندَ رَبِّهِمْ قَالَ الْکَافِرُونَ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ مُّبِینٌ

 

 تفسیـــر لفظـــی :

 

آیا براى مردم شگفت ‏آور است که به مردى از خودشان وحى کردیم که مردم را بیم ده و به کسانى که ایمان آورده‏ اند مژده ده که براى آنان نزد پروردگارشان سابقه نیک است ؟ کافران گفتند این [مرد] قطعا افسونگرى آشکار است


 

 تفسیر ادبی و عرفانی :

 

کافران را سه چیـــز شگفت آمــد :

اول ؛  انگیختن خلــق به رستــاخیـــز !

و باز آفــریـــــدن پس از مـــرگ !

دوّم ؛ فرستادن خــدای ، رسولان را به مردم ،

و دعوت آنـــــان به حـــــــقّ !

سوم ؛ تخصیص حضرت محمد (ص) به پیغمبری ،

و برگزیـــــدن ایشـــان از میــان خلـــق به رسالـــــت !

 

 

 

 

اگر آن کــور دلان از کمـــال قــــدرت حــق خبــــر داشتند ؛

هرگز بعث و نشــور را منـکــــر نبودند ،

و اگر عزت خدای و کمال پادشاهی او را می دانستند ؛

از فرستــادن رسولان به خلــق ، ایشان را شگفت نمی آمد !

و اگر خداوندی خــــــــدا را درمی یافتند ؛

که او آن کنــــد که خود خواهـــــد ،

و به اراده ی خود حکـــم کند !

در پیغمبریِ مصطفی (ص) تردید و انکار نمی کردند !

لیکن چه سود که دیـده ی حـق بیــن نداشتند ، تا حق را ببینند ،

و بصیــــرتِ دل نداشتنــــد ؛ تا حــــــــــق را دریابند .


 

اما حکمت فرستادن پیامبران :

 

حکمت ارســال رســـل و انــــزال کتـب ،

اتمــام حجّت است به مــــــردم ،

تا کافر و مشرک را بی دلیل و حجت عذاب نکند !

و اگر خواهد او را بیامرزد بی نوبت و بی خدمت آمرزد !

کـــــه کیفـــــــرِ بی دلیــــل ، ستــــــــم است ،

و ستم از خداونـــدِ عادل به دور است ،

و دیگر آن که رسولان را فرستـاد ،

تـا مؤمنـــــان را بـــه فضـــــــــل خــــــــود ،

و کافران را به کیفر خود بشارت دهد !

و دیگر آن که ؛ پیامبر (ص) ،

کافران را بیــــم دهنـده ی دوزخی باشد ؛

که بــرای آنـــان تــافتـــــه و ســـاختــه شده ،

و مؤمنـــــان را بشـــــارت دهنده به بهشتی باشد ؛

کــه بــرای آنــــان آراستـــــه و پــرداخـتـــــه شده است .

 

از نماز شب و فضیلت آن غافل نباشیم




موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 818 ) 

                                                                          

ســوره 10 : یونُس ( مـکّــی ـ 109 آیه دارد ـ جزء یازدهم ـ صفحه 208 )


  ( قسمــت اول )


سـرّ ِ عـارفـان


 

 جزء یازد هــم صفحــه 208 آیه 1) 

بسم الله الرحمن الرحیم  

الر تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ الْحَکِیمِ


 تفسیـــر لفظـــی :

 

الف لام راء این است آیات کتاب حکمت ‏آموز  


 تفسیر ادبی و عرفانی :

 

( الــــر ) :

 

                 امام صادق(ع) فرموده اند:

معنی الر ، (اناالله الرؤف) است،

یعنی منم خــــدای بسیـــــار مهـــــربان

 

( تفسیرقرآن عظیم ، فیض الاسلام )

 

 

رمز و راز حروف مقطعه را در این یادداشت [کلیک کنید] ملاحظه فرمائید :

  راز و رمز حروف مقطعه در قرآن

 

( الــــر ) :

منـم آن خــداونــد که می بینـم

و جـز مـن دارنـده و پروراننـده ای نـــــه !

الفِ احـدیت ، لامِ لطف ، راءِ رحمت است به هـمه آفــریدگان.


جلال احـدیت به عـزت و کمال حکمت ،

سوگـنــد یـاد میکنـد و می فرمایـد :

به وحدانیت ذات من ،

به لطف من با دوستـان من ،

به رحمت من بر بنــدگان من ،

که این کتاب نامه ی من است،

از حدوث پاک و از نقص دور ،

و از عـیـب منــزّه است ،

سخـنــی است راست ،

حدیثـــــی است پـــــــاک ،

کلامــــی است درست ،

کلامی که صحبت حـق را بیعـت ،

و ذخـیــره آن در ســـرّ عـارفــــان ودیعـت است

 

 

 

الهـــــــی ؛

اگر چــــه طاعت ، بسی نـــــدارم ،

ولی در دو جهـــان جز تـــو کسی ندارم ،

 

الهـــــــی ؛

تا با تــــو آشنــا شدم از خلــق جــــدا شـــدم ،

محبـــــــوبرا شیـــــدا شــــــــدم ،

نهـــان بودم ، پیـــدا شدم ،


 

الهـــــــی ؛

از بنـــده با حکـــــــم ازل چه برآیـــــد ؟

و بر آن چــــه نـدارد چه بــــاید ؟

کوشش بنــده چیست ؟

کار ، خـــواست تــــــــــو  دارد ،

به جهـــد خویش نجــات خویش کَــــی تواند ؟

 

الهـــــــی ؛

هرکه تــو را شنـاسد کار او باریک ،

و هرکه تـــو را نشنــــاسد راه او تــاریک ،

تـــو را شنــــاختـــــــن ؛ از تــــو  رستــــن است ،

و به تــــــو  پیوستـــــن ، از خــــود گذشتـــــــــن است ،

 

الهـــــــی ؛

آن چه را که بر من آراستی به جــان خریـــدم ،

و از هر دو جهــــان دوستی و لقـــــای تـــــو را گزیدم .


 

 

الهـــــــی ؛

 

آن کس که تو را شناخت جـــان را چه کند ؟

 

فرزنــد و عیـال و خانمـان را چـــه کند؟

 

دیوانــه کنـــی هـر دو جهـانـش بخشی

 

دیوانــه ی تــو هر دو جهــان را چه کند ؟

 

 



موضوع :


<      1   2   3   4   5   >>   >
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز


* *