نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    (1198 )                                                                  

آدرس این وبلاگ در تلگرام :   َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

سوره 26 : شعراء ( مدنی ـ 227 آیه دارد ـ جزء  نوزدهم ـ صفحه 367 )

  ( قسمت ششـــم )

مستغـرق در حــق

 ( جزء نوردهم صفحه 368 آیه 24 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم 

قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا إِنْ کُنْتُمْ مُوقِنِینَ

   ترجمه لفظی آیه شریفه :

گفت پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است‏ اگر اهل یقین باشید 

 نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :

24 ـ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ...

26 ـ رَبُّکُمْ وَرَبُّ آبَائِکُمُ ...

28 ـ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ ...

این اضافات ذات باریتعالی

به آفریده های خود در این سه آیه بر دو وجـــــــه است :

یکی اضافه جزئی و دیگری اضافه کلی ،

اضافه ی جزئی تشریف مضاف الیه است ؛

چنان که پیامبر(ص) فرمودند :

خدا را یاد کن ، خدا را پرستش کن .

اما اضافه ی کلی ، مقصود بیان قدرت ،

و اظهار هیبت و عزت خداوند است ؛

که در هر جـــــا صنعی پنهان ،

و در هر امری لطفی پوشیده دارد .

بنگر که صنع پنهان با فرعون چه کرد ؟

و با لطف خفیّ با موسی چه ساخت !

موسی از دشمن به شب گریخت ؛

و فرعون با خیل حشم در پی وی افتاد !

بنی اسرائیل گفتند :

از جلو دریا و از پس دشمن !

ما گرفتـــار خواهیم شد !

موسی گفت :

نه چنین است !

خدای من با لطف خود مرا رهبری خواهد کرد .

نکتـــــــه :

موسی گفت : خداوند با من است ؛

اِنَّ مَعِیَ رَبِّی ....

که از خود به حق نگریست ؛

ولی مصطفی(ص) در غـــــار گفت :

خـــــــدا با مــــــا است ؛

که از حق به خود نگریست !

آن حال مریــــــد است

و این حال مــــــــراد !

آ» راهِ روندگان است ؛

و این صفتِ ربودگان !

موسی آن چه خود را گفت خداوند او را ردّ نکرد و او را نجات داد ،

و خداوند امّت محمد(ص) را به خودیِ خود گفت :

خدا با پرهیزکاران است ؛ اِنَّ اللهَ مَعَ الَّذِینَ اتَقَوا ...

ولی امّت محمّد(ص) را وعده داد که بهتر وفـــــــا کند ؛

و از غمِ گنـــــــاه برهانَد ؛

و به آمرزشِ خود برساند .

این جمعه هم گذشت و نیامدید آقا !!!

میدانم تاخیرت از گنــاه ماست!!

ولی وعــده ی خــدا حق است .