بسم الله الرحمن الرحیم

 

متن کامل زیارت ناحیه مقدسه (2)

 

... فَـسِـرْتَ فـی أَوْلادِکَ وَ أَهـالیـک َ ، وَ شیعَـتِک َ وَ مَوالیک َ وَ صَدَعْتَ بِالْحَـقِّ وَالْبَـیّـِنَـةِ ، وَ دَعَوْتَ إِلَى اللهِ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ، وَ أَمَرْتَ بِإِقامَةِ الْحُدُودِ ، وَ الطّاعَةِ لِلْمَعْبُودِ ، وَ نَهَیْتَ عَنِ الْخَبآئِثِ وَ الطُّـغْیانِ ، وَ واجَهُـوک َ بِالظُّـلْمِ وَ الْعُـدْوانِ ، فَجاهَدْتَهُمْ بَعْدَ الاْیعازِ لَهُمْ [الاْیعادِ إِلَیْهِمْ] ، وَ تَأْکیدِ الْحُجَّةِ عَلَیْهِمْ ، فَنَکَثُوا ذِمامَک َوَ بَیْعَتَک َ ، وَ أَسْخَطُوا رَبَّک َ وَ جَدَّ ک َ ، وَ بَدَؤُوک َ بِالْحَرْبِ ، فَثَبَتَّ لِلطَّعْنِ وَالضَّرْبِ ، وَ طَحَنْتَ جُنُودَ الْفُـجّارِ ، وَ اقْتَحَمْتَ قَسْطَلَ الْغُبارِ ، مُجالِداً بِذِى الْفَقارِ ، کَأَنَّک َ عَلِىٌّ الْمُخْتارُ ، فَلَمّا رَأَوْک َ ثابِتَ الْجاشِ ، غَیْرَ خآئِف وَ لا خاش ، نَصَبُوا لَک َ غَوآئِلَ مَکْرِهِمْ ، وَ قاتَلُوکَ بِکَیْدِهِمْ وَ شَرِّهِمْ ، وَ أَمَرَ اللَّعینُ جُنُودَهُ ، فَمَنَعُوک َ الْمآءَ وَ وُرُودَهُ ، وَ ناجَزُوک َ الْقِتالَ ، وَ عاجَلُوک َالنِّزالَ ، وَ رَشَقُوک َ بِالسِّهامِ وَ النِّبالِ ، وَ بَسَطُوا إِلَیْک َأَکُفَّ الاِصْطِلامِ ، وَ لَمْ یَرْعَوْا لَک َ ذِماماً، وَ لا راقَبُوا فیک َ أَثاماً ، فی قَتْلِهِمْ أَوْلِیآءَک َ ، وَ نَهْبِهِمْ رِحالَک َ ، وَ أَنْتَ مُقَدَّمٌ فِى الْهَبَواتِ ، وَ مُحْتَمِلٌ لِلاَْذِیّاتِ ، قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک َ مَلآئِکَةُ السَّماواتِ ، فَأَحْدَقُوا بِک َ مِنْ کُلّ ِالْجِهاتِ ، وَ أَثْخَنُوک َ بِالْجِراحِ ، وَ حالُوا بَیْنَک َ وَ بَیْنَ الرَّواحِ ، وَ لَمْ یَبْقَ لَک َ ناصِرٌ ، وَ أَنْتَ مُحْتَسِبٌ صابِرٌ ، تَذُبُّ عَنْ نِسْوَتِک َوَ أَوْلادِک َ ، حَتّى نَکَسُوکَ عَنْ جَوادِک َ، فَهَوَیْتَ إِلَى الاَْرْضِ جَریحاً ، تَطَؤُک َ الْخُیُولُ بِحَوافِرِها ، وَ تَعْلُوکَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها ، قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبینُک َ ، وَ اخْتَلَفَتْ بِالاِنْقِباضِ وَالاِنْبِساطِ شِمالُک َ وَ یَمینُک َ ، تُدیرُ طَرْفاً خَفِیّاً إِلى رَحْلِک َ وَ بَیْتِکَ ، وَ قَدْ شُغِلْتَ بِنَفْسِک َ عَنْ وُلْدِک َ وَ أَهالیک َ ، وَ أَسْرَعَ فَرَسُک َ شارِداً ، إِلى خِیامِک َ قاصِداً ، مُحَمْحِماً باکِیاً ، فَلَمّا رَأَیْنَ النِّـسآءُ جَوادَک َ مَخْزِیّاً ،

... بنابراین در میان فرزندان و خانواده ات ، و پیروان و دوستانت روانه شدى ، و حق ّو برهان را آشکار نمودى ، و با حکمت و پند و اندرزِ نیکو (مردم را) بسوىِ خدا فرا خواندى ، و به برپادارىِ حدودِ الهى ، و طاعتِ معبود امر نمودى ، و از پلیدى ها و سرکشى نهى فرمودى ، ولى آنها به ستم و دشمنى رویاروىِ تو قرار گرفتند ، پس تو نیز با آنان به جهاد برخاستى پس از آن که ( حقّ را ) به آنان گوشزد نمودى ]آن ها را به عـذابِ الهى تهدید نمودى و حجّت را بر آن ها مؤکّد فرمودى ، ولى عهد و پیمان و بیعت تو را شکستند ، و پروردگارت و جدّت را بخشم آوردند و با تو ستیز آغازیدند ، پس تو ، به جهت زد و خورد و پیکار استوار شدى ، و لشکریان فاجر را خورد و آسیا نمودى ، و درگَرد و غُبار ِنبرد فرو رفتى ، و چنان با ذوالفقار جنگیدى ، که گویا علىّ مرتضى هستى ، پس چون تو را با قلبى مطمئن ، بدون ترس و هراس یافتند ، شرورِ مکر و حیله شان را بر تو بر افراشتند و از در ِنیـرنگ و فساد با تو قتال نمودند ، و آن ملعون لشکریانش را فرمان داد ، تا تو را از آب و استفاده آن منع نمودند ،و با تو قتال نمودند ، و به جنگ و مبارزه با تو شتافتند ، و تیرها و خدنگ ها بسوى تو پرتاب نمودند ، و براى استیصال و ناچار نمودن تو دست دراز کردند ، و حُرمتى براى تو مراعات نکردند ، و از هیچ گناهى در مورد تو خوددارى ننمودند ، چه در کشتن آن ها دوستانت را ، و چه در غارت اثاثیه خیمه هایت ، (بارى) تو در گَرد و غُبار هاى جنگ پیش تاختى ، و آزار و اذیّت هاى فراوانى تحمّل نمودى ، آن چنان که فرشتگانِ آسمان ها از صبر و شکیبائى تو ، به شگفت آمدند ، پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم آوردند ، و تو را به سبب زخم ها و جراحت ها ناتوان نمودند ، و راه خلاص و رفتن بر تو بستند ، تا آن که هیچ یاورى برایت نماند ، ولى تو حسابگر (عمل خویش براى خدا) و صبور بودى ، از زنان و فرزندانت دفاع و حمایت می نمودى ، تا آن که تو را از اسبِ سوارى ات سرنگون نمودند ، پس با بدن مجروح بر زمین سقوط کردى ، در حالی که اسب ها تو را با سُم هاى خویش کوبیدند ، و سرکشان با شمشیرهاى تیزِشان بر فرازت شدند ، پیشانىِ تو به عرقِ مرگ مرطوب شد ، و دستانِ چپ و راستت به باز و بسته شدن در حرکت بود ، پس گوشـه نظرى به جانب خِیام و حَرَمَت گرداندى ، در حالی که از زنان و فرزندانت ( روگردانده ) به خویش مشـغول بودى ، اسبِ سوارى ات با حال نفرت شتافت ، شیـهه کشان و گریـان ، بجانبِ خیمه ها رو نمود ، پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تیز پاى تو را خوار و زبون بدیدند ،

وَ نَظَرْنَ سَرْجَک َ عَلَیْهِ مَلْوِیّاً ، بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ ، ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَى الْخُدُودِ ، لاطِماتِ الْوُجُوهِ سافِرات ، وَ بِالْعَویلِ داعِیات ، وَ بَعْدَ الْعِزِّ مُذَلَّلات، وَ إِلى مَصْرَعِک َ مُبادِرات ، وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِکَ ، وَ مُولِـغٌ سَیْفَهُ عَلى نَحْرِک َ ، قابِضٌ عَلى شَیْبَتِک َ بِیَدِهِ ، ذابِـحٌ لَک َبِمُهَنَّدِهِ ، قَدْ سَکَنَتْ حَوآسُّک َ، وَ خَفِیَتْ أَنْفاسُک َ ، وَ رُفِـعَ عَلَى الْقَناةِ رَأْسُکَ ، وَ سُبِىَ أَهْلُک َ کَالْعَبیدِ ، وَ صُفِّدُوا فِى الْحَدیدِ ، فَوْقَ أَقْتابِ الْمَطِیّاتِ ، تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ ، یُساقُونَ فِى الْبَراری وَالْفَلَواتِ ، أَیْدیهِمْ مَغلُولَةٌ إِلَى الاَْعْناقِ ، یُطافُ بِهِمْ فِى الاَْسْواقِ ، فَالْوَیْلُ لِلْعُصاةِ الْفُسّاقِ ، لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِک َ الاِْسْلامَ ، وَ عَطَّلُوا الصَّلوةَ وَ الصِّیامَ ،وَ نَقَضُوا السُّنَنَ وَ الاَْحْکامَ، وَ هَدَمُوا قَواعِدَ الاْیمانِ ، وَ حَرَّفُوا ایاتِ الْقُرْءانِ ، وَ هَمْلَجُوا فِى الْبَغْىِ وَالْعُدْوانِ ، لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ مَوْتُوراً ، وَ عادَ کِتابُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَهْجُوراً ، وَ غُودِرَ الْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً ، وَ فُقِدَ بِفَقْدِکَ التَّکْبیرُ وَالتَّهْلیلُ ، وَالتَّحْریمُ وَالتَّحْلیلُ ، وَ التَّنْزیلُ وَالتَّأْویلُ ، وَ ظَهَرَ بَعْدَکَ التَّغْییرُ وَالتَّبْدیلُ ، وَ الاِْلْحادُ وَالتَّعْطیلُ ، وَ الاَْهْوآءُ وَ الاَْضالیلُ ، وَالْفِتَنُ وَ الاَْباطیلُ ، فَقامَ ناعیک َ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّک َ الرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ ، فَنَعاک َ إِلَیْهِ بِالدَّمْعِ الْهَطُولِ ، قآئِلا یا رَسُولَ اللهِ قُتِلَ سِبْطُک َ وَ فَتاک َ ، وَ اسْتُبیحَ أَهْلُک َ وَ حِماک َ ، وَ سُبِیَتْ بَعْدَک َ ذَراریک َ ،وَ وَقَعَ الْمَحْذُورُ بِعِتْرَتِک َ وَ ذَویک َ ، فَانْزَعَجَ الرَّسُولُ ، وَ بَکى قَلْبُهُ الْمَهُولُ ، وَ عَزّاهُ بِک َ الْمَلآئِکَةُ وَ الاَْنْبِیآءُ ، وَ فُجِعَتْ بِک َ اُمُّک َالزَّهْرآءُ ، وَ اخْتَلَفَتْ جُنُودُ الْمَلآئِکَةِ الْمُقَرَّبینَ، تُعَزّی أَباک َ أَمیرَالْـمُـؤْمِنینَ ، وَ اُقیمَتْ لَک َ الْمَـاتِمُ فی أَعْلا عِلِّیّینَ ،
وَ لَطَمَتْ عَلَیْک َ الْحُورُ الْعینُ، وَ بَکَتِ السَّمآءُ وَ سُکّانُها، وَالْجِنانُ وَ خُزّانُها ، وَ الْهِضابُ وَ أَقْطارُها، وَ الْبِحارُ وَ حیتانُها، [ وَ مَکَّةُ وَ بُنْیانُها،  ] وَ الْجِنانُ وَ وِلْدانُها ، وَ الْبَیْتُ وَ الْمَقامُ ، وَالْمَشْعَرُ الْحَرامُ ، وَ الْحِـلُّ وَ الاِْحْرامُ ،

 
و زینِ تو را بر او واژگونه یافتند ، از پسِ پرده ها (ىِخیمه) خارج شدند ، درحالی که گیسوان بر گونه ها پراکنده نمودند ، بر صورت ها طپانچه مى زدند و نقاب از چهره ها افکنده بودند ، و بصداى بلند شیون می زدند ، و از اوجِ عزّت به حضیض ذلّت درافتاده بودند ، و به سوىِ قتلگاه تو مى شتافتند ، در همان حال شِمرِ ملعون برسینه مبارکت نشسته ، و شمشیر خویش را بر گلـویت سیراب مینمود ، با دستى مَحاسنِ شریفت را در مُشت می فِشرد ، ( و با دست دیگر ) با تیغِ آخته اش سر از بدنت جدا مى کرد، تمامِ اعضا و حواسّت از حرکت ایستاد ، نَفَس هاىِ مبارکت در سینه پنهان شد ، و سرِ مقدّست بر نیزه بالا رفت ، اهل و عیالت چون بردِگان به اسیرى رفتند ، و در غُل و زنجیر آهنین بر فراز جهازِ شتران دربند شدند، گرماى (آفتابِ) نیمروز چهره هاشان مى سوزاند ، در صحراها و بیابان ها کشیده می شدند ، دستانشان به گَردَن ها زنجیر شده ، در میان بازارها گردانده می شدند ، اى واى براین سرکشان گناهکار !، چه این که با کُشتنِ تو اسلام را کُشتند ، و نماز و روزه (خدا) را بدون یاور رها نمودند ، و سُنّت ها و احکام (دین) را از بین برده شکستند ، و پایه هاىِ ایمان را منهدم نمودند ، و آیاتِ قرآن را تحریف کرده ، در (وادىِ) جنایت و عداوت پیش تاختند ، براستى رسولِ خدا « که درودخدا بر او و آل او باد » ( با شهادتِ تو ) تنها ماند ! (یا مظلوم واقع شد) ، و کتاب خداوندِ عزّ و جلّ مَتروک گردید ، و آن گاه که تو مقهور و مغلوب گشتى، حقّ و حقیقت موردِ خیانت واقع شد ، و به فقدانِ تو تکبیرِ خدا و کلمه توحید ، حرام وحلالِ دین، و تنزیل و تأویلِ قرآن جملگى از ین رفت، و پس از تو تغییر و تبدیلِ (احکام) ، کفر و اِلحاد و بى سرپرستىِ دین ، هوى و هوس ها و گمراهی ها ، فتنه ها و باطل ها جملگى (بر صفحه روزگار) ظاهر شد، پس پیکِ مرگ نزدِ قبرِ جدّت رسول خدا « که رحمتِ بى پایانِ خداوندى بر او و آلِ او باد » ایستاد ، و با اشکِ ریزان خبرِ مرگِ تو را به وى داد ، و این گونه گفت که : اى رسولِ خدا ؛ دختر زاده جوانمردت شهید شد ، خاندان و حَریمَت مُباح گردید ، پس از تو فرزندانت به اسیرى رفتند ، و وقایع ناگوارى به عترت و خانواده ات وارد شد ، پس ( از شنیدنِ این خبر ) رسول خدا مضطرب و پریشان گردید، و قلبِ هراسناکَش بگریست ، و فرشتگان و انبیاء (بخاطـر مصیبتِ تو) او را تسلـیت و تعـزیت گفـتند، و مادرت زهـراء ( از انـدوهِ مصیبـتِ تو ) دردنـاک شد ، و دستـه هاىِ ملائکه مقـرّبین در آمد و شد بودند ، پـدرت امیرمؤمنـان را تعزیت می گفتند، مجالسِ ماتم و سوگوارى براىِ تو در اعلا علیّین برپا شد ،
و حورالعین به جهت تو به سر و صورت زدند، (در عزاىِ تو) آسمان و ساکنانش ، بهشت ها و نگـهبانانش ، کوه ها و کوهپایه ها ، دریا ها و ماهیانش ، [ شهر مکّه و پایه هایش ] ، فردوس ها و جوانانش ، خانه کعبه و مقام ابراهیم ، و مشعرالحرام ، و حلّ و حَرَم ، جملـگى گریستند ،

أَللّـهُمَّ فَبِحُرْمَةِ هذَا الْمَکانِ الْمُنیفِ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد ، وَاحْشُرْنی فی زُمْرَتِهِمْ، وَ أَدْخِلْنِى الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِهِمْ، أَللّهُمَّ إِنّی أَتَوَسَّلُ إِلَیْک َ یا أَسْرَعَ الْحاسِبینَ ، وَ یا أَکْرَمَ الاَْکْرَمینَ ، وَ یا أَحْکَمَ الْحاکِمینَ ، بِمُحَمَّدخاتَِمِ النَّبِیّینَ ، رَسُولِک َ إِلَى الْعالَمینَ أَجْمَعینَ ، وَ بِأَخیهِ وَ ابْنِ عَمِّهِ الاَْنْزَعِ الْبَطینِ ، الْعالِمِ الْمَکینِ ، عَلِىّ أَمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَ بِفاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعـالَمینَ، وَ بِالْحَسَنِ الزَّکِىِّ عِصْمَةِ الْمُتَّقینَ ، وَ بِأَبی عَبْدِاللهِ الْحُسَیْنِ أَکْرَمِ الْمُسْتَشْهَدینَ ، وَ بِأَوْلادِهِ الْمَقْتُولینَ ، وَ بِعِتْرَتِهِ الْمَظْلُومینَ ، وَ بِعَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ زَیْنِ الْعابِدینَ ، وَ بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِىّ قِبْلَةِ الاَْوّابینَ ، وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّد أَصْدَقِ الصّادِقینَ ، وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَر مُظْهِرِ الْبَراهینِ ، وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى ناصِرِالدّینِ ، وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىّ قُدْوَةِ الْمُهْتَدینَ، وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّد أَزْهَدِ الزّاهِدینَ ، وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِىّ وارِثِ الْمُسْتَخْلَفینَ ، وَالْحُجَّةِ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعینَ ، أَنْتُ صَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد الصّادِقینَ الاَْبَرّینَ ، الِ طه وَ یس ،وَ أَنْ تَجْعَلَنی فِى الْقِیامَةِ مِنَ الاْمِنینَ الْمُطْمَئِنّینَ ، الْفآئِزینَ الْفَرِحینَ الْمُسْتَبْشِرینَ ، أَللّهُمَّ اکْتُبْنی فِى الْمُسْلِمینَ ، وَ أَلْحِقْنی بِالصّالِحینَ ، وَاجْعَلْ لی لِسانَ صِدْق فِى الاْخِرینَ ، وَانْصُرْنی عَلَى الْباغینَ ، وَاکْفِنی کَیْدَ الْحاسِدینَ ، وَاصْرِفْ عَنّی مَکْرَ الْماکِرینَ ، وَاقْبِضْ عَنّی أَیْدِىَ الظّالِمینَ ، وَاجْمَعْ بَیْنی وَ بَیْنَ السّادَةِ الْمَیامینِ فی أَعْلا عِلِّیّینَ ،

بار خدایا ؛ به حُرمتِ این مکـانِ رفـیع ، بر محمّد و آلِ او رحـمت فرست ، و مرا در زمره آنان محـشور فرما ، و به شفـاعت و وساطتِ آن ها مرا داخلِ بهشت گردان ، بار خدایا ؛ من به تو توسّل مى جویم ، اى سریع ترینِ حسابگران ، و اِى بخشـنده ترینِ کَـریمان ، و اِى فرمانـرواى حـاکمان ، به (حقِّ) محمّد آخرینِ پیامبران، و فرستاده تو بسوىِ تمامِ جهان ها ، و به (حقِّ) برادرش و پسرعمویش آن بلندپیشانىِ میان پُر ، آن دانشمندِ عالى مرتبه ، یعنى علىّ فرمانـرواىِ مؤمنان ، و به (حقِّ) فاطمه سـروَرِ بانوانِ جهانیان ، و به (حقِّ) حسـنِ مجتـبى که پاک و مبرّا و پناهگـاه مُتّقین اسـت ، و به (حقِّ) أبی عبدالله الحسین گـرامی ترینِ شهداء ، و به (حقِّ) فرزنـدانِ مقتولش ، و خانـواده مظـلومش ، و به (حقّ) على بن الحسـین زیورِ عابدان ، و به محمّد بن علـى قبـله توبه کنندگان ، و جعفر بن محمّد راستگـوترینِ صادقان ، و موسى بن جعفر آشکار کننده دلائل و براهین ، و على بن موسى یاورِ دین ، و محمّد بن على اُسوه و الگوىِ هدایت شونـدگان ، و على بن محمّد زاهـدترینِ پارسایان ، و حسـن بن على وارثِ جانشینان ، و حُجّتِ خدا بر تمامِ آفریدگان ، این که درود فرستى بر محـمّد و آلِ او ، آن راستـگویانِ نیـکوکار ، هـمان آلِ طه و یس ، و این که مرا در قیامت از کسانى قرار دهى که (از عذابِ تو) ایمن و با آرامشِ خاطر و رستگار و مسرور و بشارت یافـته اند ، بارخدایا ؛ (نامِ) مـرا در زُمـره مسلـمین نگاشته ، و مرا به صالـحین ملـحق فرما ، و نامِ مرا بر زبان اُمّت هاى آتیه نیکو قرار ده ، و مـرا بر علـیه ظالمین یارى ده ، و از مکرِ حسـودان حفـظ فرما ، و (نیـز) حیله حیـله گران را از من برگـردان ، و دست ستمـکاران را از مـن (دور) نگهدار ، و بینِ من و آن سـرورانِ با میمنت در اعلا علیّین جمع بفرما ،

مَعَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیّینَ وَالصِّدّیقینَ وَالشُّهَدآءِ وَالصّالِحینَ، بِرَحْمَتِک َ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ ، أَللّهُمَّ إِنّی اُقْسِمُ عَلَیْک َ بِنَبِیِّک َ الْمَعْصُومِ، وَ بِحُکْمِک َالْمَحْتُومِ، وَ نَهْیِک َ الْمَکْتُومِ ، وَ بِهذَا الْقَبْرِ الْمَلْمُومِ ، الْمُوَسَّدِ فی کَنَفِهِ الاِْمامُ الْمَعْصُومُ ، الْمَقْتُولُ الْـمَظْلُومُ ، أَنْتَکْشِفَ ما بی مِنَ الْغُمُومِ ، وَ تَصْرِفَ عَنّی شَرَّ الْقَدَرِ الْمَحْتُومِ ، وَ تُجیرَنی مِنَ النّارِ ذاتِ السَّمُومِ ، أَللّــهُمَّ جَلِّلْنی بِنِعْمَتِک َ،وَ رَضِّنی بِقَسْمِک َ ، وَ تَغَمَّدْنی بِجُودِک َ وَ کَرَمِک َ ، وَ باعِدْنی مِنْ مَکْرِک َ وَ نِقْمَتِک َ ، أَللّهُمَّ اعْصِمْنی مِنَ الزَّلَلِ ، وَ سدِّدْنی فِى الْقَوْلِ وَالْعَمَلِ ، وَافْسَحْ لی فی مُدَّةِ الاَْجَلِ ، وَأَعْفِنی مِنَ الاَْوْجاعِ وَالْعِلَلِ ، وَ بَلِّغْنی بِمَوالِىَّ وَ بِفَضْلِک َأَفْضَلَ الاَْمَلِ ، أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد وَاقْبَلْ تَوْبَتی ، وَارْحَمْ عَبْرَتی ، وَ أَقِلْنی عَثْرَتی ، وَ نَفِّسْ کُرْبَتی ، وَاغْفِرْلی خَطیئَتی ، وَ أَصْلِـحْ لی فی ذُرِّیَّتی ، أَللّـهُمَّ لاتَدَعْ لی فی هذَا الْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ ، وَالْمَحَلِّ الْمُـکَرَّمِ ذَنْباً إِلاّ غَفَرْتَهُ ، وَ لا عَیْباً إِلاّ سَتَرْتَهُ ، وَ لا غَمّاً إِلاّکَشَفْتَهُ ، وَ لا رِزْقاً إِلاّ بَسَطْتَهُ ، وَ لا جاهاً إلاّ عَمَرْتَهُ ، وَلا فَساداً إِلاّ أَصْلَحْتَهُ ، وَ لا أَمَلا إِلاّ بَلَّغْتَهُ ، وَ لا دُعآءً إِلاّ أَجَبْتَهُ ، وَ لا مَضیقاً إِلاّ فَرَّجْتَهُ ، وَ لا شَمْلا إِلاّ جَمَعْتَهُ ، وَلا أَمْراً إِلاّ أَتْمَمْتَهُ ، وَ لا مالا إِلاّ کَثَّرْتَهُ ، وَ لا خُلْقاً إِلاّ حَسَّنْتَهُ ، وَ لا إِنْفاقاً إِلاّ أَخْلَفْتَهُ ، وَ لا حالا إِلاّ عَمَرْتَهُ ، وَلا حَسُوداً إِلاّ قَمَعْتَهُ ، وَ لا عَدُوّاً إِلاّ أَرْدَیْتَهُ ، وَلا شَرّاً إِلاّ کَفَیْتَهُ ، وَ لا مَرَضاً إِلاّ شَفَیْتَهُ ، وَ لا بَعیداً إِلاّ أَدْنَیْتَهُ ، وَ لا شَعَثاً إِلاّ لَمَمْتَهُ ، وَ لا سُؤالا [ سُؤْلا ] إِلاّ أَعْطَیْتَهُ ، أَللّهُمَّ إِنّی أَسْئَلُک َ خَیْرَ الْعاجِلَةِ ، وَ ثَوابَ الاْجِلَةِ ، أَللّهُمَّ أَغْنِنی بِحَلالِک َ عَنِ الْحَرامِ ، وَ بِفَضْلِک َعَنْ جَمیعِ الاَْنامِ ، أَللّهُمَّ إِنّی أَسْئَلُک َ عِلْماً نافِعاً ،
وَ قَلْباً خاشِعاً ، وَ یَقیناً شافِیاً ، وَ عَمَلا زاکِیاً ، وَ صَبْراً جَمیلا، وَ أَجْراً جَزیلا ، أَللّهُمَّ ارْزُقْنی شُکْرَ  نِعْمَتِک َ عَلَىَّ ، وَ زِدْ فی إِحْسانِک َ وَ کَرَمِک َ إِلَىَّ ، وَاجْعَلْ قَوْلی فِى النّاسِ مَسْمُوعاً ، وَ عَمَلی عِنْدَک َ مَرْفُوعاً ، وَ أَثَری فِى الْخَیْراتِ مَتْبُوعاً ، وَ عَدُوّی مَقْمُوعاً ، أَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد الاَْخْیارِ ، فی اناءِ اللَّیْلِ وَ أَطْرافِ النَّهارِ ، وَاکْفِنی شَرَّ الاَْشْرارِ ، وَ طَهِّرْنی مِنَ الــذُّنُوبِ وَ الاَْوْزارِ ، وَ أَجِرْنی مِنَ النّـارِ ، وَ أَحِلَّنی دارَ الْقَرارِ ، وَ اغْفِرْلی وَ لِجَمیعِ إِخْوانی فیکَ وَ أَخَواتِىَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ ، بِرَحْمَتِک َ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

 
همراه با کسانی که برآن ها اِنعام فرمودى یعنى پیامبران ، و راستگویانِ در عمل و گفتار ، و شهداء و نیکویان ، به رحمتت اى مهربانترینِ مهربانان ، بارخدایا ؛ تو را سوگند می دهم به حقّ پیامبرِ معصومت ، و به حقّ حُکمِ حتمى و قطعى ات ، و به حقّ نهىِپ نهانى ات ، و بحقّ این آرامگاهى که (مردم از هرطرف به جهت زیارت) بر او گِرد مى آیند ، و این امامِ معصومِ مقتولِ مظلوم در جانبِ آن تکیه زده ، این که غم و غصّه ها را از من برطرف فرمائى ، و شُرورِ قضا و قَدَرِ حتمى را از من برگردانى ، و مرا از آتش (عذابت) که داراى بادهاى سوزان است پناه دهى (و نگاهدارى) ، بارخدایا ؛ مرا بانعمت خود بپوشان (یا بزرگ گردان) ، و به عطایاى خود راضى و خوشحال فرما ، و به جود و کَرَمَت مرا بپوشان ، و از مکر و انتقام خود دورَم ساز ، بارخدایا ؛ مرا از لغزش و خطا حفظ فرما ، و در گفتار و کردار به راه صحیح هدایتم فرما ، و در مدّت زندگى ام وسعت ده، و مرا از درد ها و بیماری ها عافیت بخش ، و مرا به موالى و سرورانم برسان و به فضل ( و کَرَمِ ) خویش مرا به بالاترینِ آرزوها نائل فرما ، بارخدایا ؛ بر محمّد و آلِ او رحمت فرست و توبه مرا قبول فرما ،  و بر اشکِ چشمم ترحّم نما ، و لغزش مرا چشم پوشى فرما ، و حُزن و اندوه مرا زائل کن ، و گناهم را برمن ببخشاى ، و خاندان و نسلِ مرا برایم اصلاح فرما ، بار خدایا ؛ در این مشهدِ والامقام و در این محلّ گرامى ، برایم وامَگُذار گناهى را مگر آن که ببخشى ، و نه عیبى را مگر آن که مستور نمائى، و نه غم و غصّه اى را مگر برطرف فرمائى ، و نه رزقى را مگر گسترش دهى ، و نه قدر و منزلتى را مگر باقى بدارى ، و نه فسادى را مگر اصـلاح فـرمائى ، و نه آرزوئى را مگر نائل کنى ، و نه دعائى را مگر اجابت فرمائى ، و نه تنگنائى را مگر بگشائى ، و نه امور مُتشتّتى را مگر جمع و برقرار نمائى ، و نه امرى را مگر تمام فرمائى ، و نه مالى را مگر فراوانى بخشى ، و نه خُلق و صفتى را مگر نیکو گردانى ، و نه انفاقى را مگر جایگزین فرمائى ، و نه حالى را مگر آباد فرمائى ، و نه حسودى را مگر ذلیل نمائى ، و نه دشمنى را مگر هلاک گردانى ، و نه شرّى را مگر منع فرمائى ، و نه بیماریى را مگر شفا بخشى ، و نه ( امرِ ) دورى را مگر نزدیک فرمائى ( و در دسترسم قراردهى ) ، و نه تفرّق و اختلالى را مگرجمع (و اصلاح)نمائى ، و نه خواهشى [خواسته اى] را مگر عطا فرمائى ، بار خدایا ؛ من از تو درخواست می کنم خیرِ دنیا و ثوابِ آخرت را ، بار خدایا ؛ مرا به سبب حلالت از حرام مستغنى کن ، و به فضل و احسانـت از جمیع خلق بى نیاز فرما، بار خدایا ؛ از تو درخواست میکنم دانشى مفید ،
قلبى خاشع ، یقینى سلامت بخش ، عملى صالح و پاک ، صبرى زیبا ، و اجرى عظیم را ، بارالها ؛ شکر نعمتت بر من را روزیَم کن ، و احسان و کَرَمَت بر من زیاد فرما ، و گفته مرا در میان مردم شنوده نما ، و عمل مرا به نزد خویش بالا بَر ، و سنّت باقیمانده مرا در امورِ خیر مورد پیروى قرار ده ، و دشمنم را خوار و ذلیل گردان ، بارخدایا ؛ بر محمّد و آلِ او که نیکانند ، در تمامى لحظات شبانه روز رحمت فرست، و مرا از شرّ بَدان محفوظ بدار ، و از (کثافاتِ) گناهان و سنگینىِ وِزر و وَبال پاک و مبرّا گردان ، و از آتش (عذابت) پناهم ده ، و در سراى جاوید وارد فرما ، و (گناهانِ) مرا و تمامى خواهران و برادران مؤمنِ مرا ببخشاى ، به رحمتت اى مهربانترین مهربانان.

تصویر مرتبط

ادامه مطلب  زیارت ناحیه مقدسه (3)



موضوع :