*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1186 )
https://telegram.me/adabvaerfan
سوره 25 : فـرقــان ( مکّی ـ 77 آیه دارد ـ جزء هیجدهم ـ صفحه 350 )
( قسمت نهــم )
قـرارگاه نفـس
( جزء نوردهم صفحه 364 آیه 53 )
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ هُوَ الَّذِی مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ
وَ هَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَ جَعَلَ بَیْنَهُمَا بَرْزَخًا وَ حِجْرًا مَحْجُورًا
ترجمه لفظی آیه شریفه :
و اوست کسى که دو دریا را موج زنان به سوى هم روان کرد این یکى شیرین وگوارا
و آن یکى شور و تلخ است و میان آن دو مانع و حریمى استوار قرار داد
نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :
کلمه ( هُـــوَ ) حرف فرد است ؛
و اشاره به فردانیّت خــــــدا است ؛
( هُـــوَ ) نه نام است و نه صفت ؛
اما اشاره به خداوندی است که ؛
او را هم نام هست و هم صفت ؛
و چه نامهایی زیبا و صفتهایی پرمحتوی ؛
و آن حرف تنها ( هـــاء ) است ؛
و ( واو ) قرارگاه نفس است ؛
و هرگاه که آن را تثنیه کنی ؛
(واو) حذف شود و هُما گویی ؛
تا بدانی که ( هُــ ) به تنهایی ، خود حرف ها است !
و تنها دلیل بر یکتاییِ خداوند است !
چون همه ی صفات خداوند را برشماری ؛
از سرِ زبان گویی !
مگر ( هُــوَ ) که از میان جان برآید ،
و از صمیم سینه به ته دل نشیند !
زبان و لب را با وی کاری نیست !
مردان خدا که دل صافی دارند ؛
و همّت عالی ، و سینه ی خالی ؛
چون از ته دل این کلمه سر زند ؛
مقصودشان جز حـــقّ نبوَد ،
و تا چنین جوانمردی نبود ؛
خود حقیقت هویّت بر وی مکشوف نگردد !
نشنیدی که عزیزی از راهی می رفت ،
درویشی پیش وی باز آمد ،
گفت : از کجا می آیی ؟
گفت : هُـــو !
گفت : کجا می روی ؟
گفت : هُـــو !
گفت : مقصودت چیست ؟
گفت : هُـــو !
و از هرچه سؤال کردی ؛
او می گفت : گفت : هُـــو !
آن چنان است که سروده اند :
از بس که دو دیده در خیالت دارم
در هرچه نگه کنم تویی پنــدارم !
این هفته هم گذشت و نیامدید آقا
موضوع :
نظر ()