نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید         ( 1165 )                                                        

آدرس این وبلاگ در تلگرام  َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

سوره 24 : نــور ( مدنی ـ 64 آیه دارد ـ جزء  هیجدهم ـ صفحه 350 )


  ( قسمت دوم )


اهل دوستی و مودت



 

 

 ( جزء هیجدهم صفحه 350 آیه 2 )

بسم الله الرحمن الرحیم 

الزَّانِیَةُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا کُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَجَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْکُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِی دِینِ اللَّهِ

إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَلْیَشْهَدْعَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ


   ترجمه لفظی آیه شریفه :

 

به هر زن زناکار و مرد زناکارى صد تازیانه بزنید و اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید

در [کار] دین خـــــــدا نسبت به آن دو دلســـــــــوزى نکنیـــــــد

و بایدگروهى از مؤمنان در کیفر آن دو حضور یابند


 نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :

 

مردمان سه گروهند :

عامه ی مردمند ،

خاصّان حضرتند ،

و خاصّ خاصانند !

عامه ی مردم اگر زنا کنند ؛

حدّ آنها تازیانه است یا سنگسار ،

و زنای خاصّان ؛ منظر چشم است !

که مصطفی(ص) فرمودند :

زنای چشم ، نگاه کردن است ،

و حدّ آن ؛ از هرچه از لذات و شهوات نفس است ،

چشم پوشیدن ! اگر چه مباح بود !

و زنای خاصّ خاصان ؛

اندیشه ی دل است به غیر حقّ ،

چه ؛ اگر دیگری را به سرّ خود آگاه کنند و راه دهند ؛

در طریقت ایشان این کار را زنا شمرند !

و حدّ آنان ، بریدن از علاقه و اعتزال از شرّ و اشرار است !

... وَلَا تَأْخُذْکُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِی دِینِ اللَّهِ ...

اگر اهل دوستی و مودت با من هستی ؛

با هرکس که مخالف امر و نهی من باشد مخالف باش !

و با هرکس که با آنها موافق شد موافق باش !

که گفته اند :

بر مخالفان امر و نهی شریعت ؛

شفقت بردن چنان است که ؛

از موافقان اعراض کردن و دوری جستن ،

رحم کردن به موجب شرع اسلام نیکو و پسندیده است ،

ولی در مورد مخالفت با شرع ؛ پسندیده نیست !

و بر اقامه ی حـــــــــدّ ، اهمال روا نیست ،

که فرمود :

در مورد دین خدا بر مخالفان رحمت نکنید !


 

نیـــــــایش :

ای کارنده ی غم پشیمانی در دل آشنایان ؛

ای افکننده ی سوز در دل تائبان ؛

ای پذیرنده ی گناهکاران و معترفان ؛

کس باز نیامد تا باز نیاوردی ،

و کس راه نیافت تا دست نگرفتی ،

دست گیر که جز تو دستگیر نیست !

دریاب که جز به تو پناه نیست !

و پرسش ما را جز از تو جواب نیست !

و درد ما را جز ز تو دوا نیست !

و از این غم جز از تو ما را رهانیدن روا نیست !

و نیازهای ما را جز از تو حاجت روا نیست !

با ما هرچه خواهی کن که کرده تو ما را جفا نیست !

بی تو ای دوست کلبه ی ما را صفا نیست !

... وَلْیَشْهَدْعَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ

در موقع اجرای حکم شرع در مورد زنا ؛

باید گروهی از مؤمنان حاضر باشند ؛

تا آنها که از این گناه پاکند ؛

سپاس خدای را بجای آرند ؛

و آنها که وقتی بر ایشان این خطا رفته ،

و خداوند آن را به فضل خود پوشانده ؛

و آنها را رسوا ننموده ؛

بر خود نعمتی بزرگ شمرند ،

و خدای را سپاسگزار باشند ؛

و به زبان عجز و زاری و تضرع و ناتوانی گویند :

خداوندا ؛ هرچند ناپاکیم و نامعذور ؛

و در پرده ی حلم تو مغرور ؛

خداوندا ؛ به توانایی خود به ناتوانی ما نگر ؛

و به مهربانی خود به عجز و بدی ما نگر ؛

و به فضل خود سزای ما را به سزاواری خود ده ؛

و جفای ما را به وفای خودفرو گذار !

اِلاهَنا عامِلنا بِفَضلِکَ وَلا تُعامِلنا بِعَدلِکَ یا کریم



موضوع :