نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید         ( 1150 )                                                         

آدرس این وبلاگ در تلگرام  َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

سوره 23 : مؤمنون ( مدنی ـ 78 آیه دارد ـ جزء  هفدهم ـ صفحه 332 )


    ( قسمت چهارم )


عالَــمِ اَکبَــر

 

 ( جزء هفدهم صفحه 342آیه 12   )

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِینٍ


   ترجمه لفظی آیه شریفه :

ما انسان را از عصاره‏ای از گِل آفریدیم


 

 نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :

 

خداوندِ عالَم به کمالِ قدرتِ خویش ؛

نهادِ آدمی را به حکمِ جود در وجود آورد ،

و از آب و گِل ، چندان گوهر مختلف ، شکل پیدا کرد !

استخوان و گوشت و پوست و عصب و رگ ؛

با دو چشم بینا ، دو گوش شنوا ،

دو دست گیرا ، دو پای روا ،

دماغی که در آن تخیّل محسوسات ،

و تحفّظ معلومات است ؛

دلی که در آن علم و اراده ؛

و شجاعت و قدرت ،

و حسد و کینه و خرد و اندیشه راست ،

آن گاه این گوهرهای دریای تواناییِ خود را ؛

به کمال حکمت خویش ،

در رشته ی ترکیب و تنسیق کشید !

و آن را به 240 ستون (استخوانها) راست بداشت !

و با 708 بند (عصب ها ) آن ها را به هم متصل کرد ،

و 360 جوی ( رگ ها ) در آن تعبیه کرد ،

و آن گاه از میان آن ها ؛

روزنه های چشم و گوش و بینی و دهان باز کرد ،

سپس ششخدمتگزار بنام نیروی ؛

جاذبه ، ماسکه ، هاضمه ، دافعه ، نامیه ، غاذیه ،

برای خدمت برگماشت !

و پنج نگهبان بنام پنج حسّ های ؛

باصره ، سامعه ، ذائقه ، شامه ، لامسه ،

به نگاهبانی واداشت !

آن گاه دل (قلب) را بر مثال شاه ؛

در این سرای بر تخت نشانیده !

و زمام تصرفّات و ترتیب کدخدائی را ؛

به کلی در دست ها نهاد .

در اهمیّت قلب همین بس که حضرت مصطفی(ص) فرمود :

در سینه ی آدمی تیکه ی گوشتی است ؛

که چون سالم باشد ، همه ی تن سالم است ،

و اگر بیمار باشد ، همه ی تن بیمار است ،


آری این قلـــب است !

 

ای جوانمــــــــرد ؛

این تن آدمی هرچند که در دید تو مختصر می نماید ؛

اما از روی معانی و معالی آن ،

و گنج های مرموزی که در آن به ودیعه نهاده شده ،


عالَــــــــــم اکبـــــــــــــــــر است !

 

که این عالَم اکبــــــــــــــر را ،

به ستارگان و اختران و آفتاب و ماه تابان ؛ آراسته اند ،

و آن آفتاب و ماه ؛ همان است که ؛

بساط تاریکی را در می نوردد !

و همه جای تن را روشن می کند ،

این ها همگی از دل نورانیِ مردِ مؤمن نــــــور می گیرند ؛

و دلِ مردِ مؤمن هم از حقّ نـــــــــــور می گیرد !



موضوع :